οικονομολόγος Ρh.D
Η ύφεση και η βαθειά ανεργία επέρχονται σαν λαίλαπας σε μια οικονομία, όταν ο Iδιωτικός Tομέας συνολικά, επιθυμεί να εισπράττει, μετά να διακατέχει το χρήμα, αλλά από την άλλη, να μην θέλει να το δαπανήσει, των λοιπών παραγόντων παραμενόντων σταθερών.
Ως αποτέλεσμα μειώνεται η εθνική παραγωγή και αυξάνεται δραματικά η ανεργία.
Σε αυτή την κατάσταση το να κόψεις τους μισθούς, τις συντάξεις να μειώσεις τις δαπάνες του κράτους (που είναι έσοδο του Iδιωτικού Tομέα), να ξεπουλήσεις και να διαλύσεις το Kράτος, να αυξήσεις τους φόρους, κάνεις την κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Αυτή η δραματική κατάσταση ανατρέπεται όχι μέσω της λιτότητας αλλά μέσω των δαπανών. Δεν υπάρχει άλλη θεραπεία.
Κάποιος πρέπει στην οικονομία να δαπανήσει.
Ο σκοπός, ενός Σύγχρονου Επικυρίαρχου Κράτους που εκδίδει το Νόμισμα του, μέσω της Κυβέρνησης του, είναι η μεταφορά πόρων από τον Ιδιωτικό Τομέα στο Δημόσιο Τομέα. Αυτό γίνετε μέσω της επιβολής της φορολογίας η οποία δημιουργεί την ζήτηση για το Εθνικό Νόμισμα.
Ο Ιδιωτικός Τομέας για να βρει τα κεφάλαια, να πληρώσει φόρους αλλά και να αποταμιεύσει, προσφέρει επί της ουσίας αγαθά και υπηρεσίες στον Δημόσιο Τομέα με αντάλλαγμα τα κεφάλαια-χρήματα που χρειάζεται. Αυτό ισχύει προφανώς και για τους ανέργους.
Από τα παραπάνω είναι καθαρό ότι η ύφεση και η ανεργία ως φαινόμενα εμφανίζονται όταν οι Κρατικές Δαπάνες είναι ελλιπείς, που να καλύπτουν την ανάγκη του Ιδιωτικού Τομέα να καταβάλει τους φόρους του, την ανάγκη των νοικοκυριών να αποταμιεύουν και την ανάγκη των ανέργων να εργαστούν.
Κατά συνέπεια είναι ξεκάθαρο ότι τα όρια των δαπανών του Κράτους, χωρίς να νοιάζεται για κανένα ‘έλλειμμα’, εξαντλούνται όταν οι παραπάνω στόχοι, πληρωμές φόρων, αποταμίευση, δουλεια για όλους, ικανοποιηθούν.
Αυτές τις παραπάνω απλές αλήθειες, η παράνοια των τραπεζιτών και πολιτικών, ό Τσίπρας, όπως και οι άλλοι άθλιοι μνημονιακοί Πρωθυπουργοί, τις αποκρύπτουν από τον Λαό και του υπόσχονται, με βάση τον φετιχισμό του ευρώ, ότι μέσω της λιτότητας θα έχουμε ανάπτυξη.
Αυτό είναι ψευδές επιστημονικά και ιστορικά.
Το μόνο που κάνει η λιτότητα, είναι να εξασφαλίζει την σταθερότητα της αξίας των απαιτήσεων των τραπεζιτών, δηλαδή την διαρκή υποδούλωση του Έθνους, το ξεπούλημα της κοινής κρατικής περιουσίας πάνω και κάτω από την γη και στον ουρανό, στην αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας σιγά-σιγά μέσα στο χρόνο (ήδη άρχισαν οι πλειστηριασμοί υπέρ των Τραπεζών που σώσαμε-ύψιστο θράσος), στην διαρκή υψηλή ανεργία και ύφεση και στους εργαζόμενους να επιφυλάσσει μεροκάματα Κίνας.
Αυτόν τον παραλογισμό, που υπάρχει ως αλήθεια, μέσα στην Κοινωνία μας, πρέπει να τον αποτινάξουμε από πάνω μας, βάζοντας το μυαλό μας να δουλέψει, εγκαταλείποντας αυτή την πνευματική ραθυμία.
Ας αντικρύσουμε λίγο τον Ελληνισμό, από που προερχόμαστε, τι είμαστε έτσι ώστε να μην ζούμε αυτή την Τραγωδία.