Στείροι συναισθημάτων, πλήρεις τραπεζικών λογαριασμών
(Αφιερωμένο)
Διαβάζω την καλή είδηση της ημέρας για την Κλέλια Χατζηιωάννου, που έδωσε ανάσα ζωής στο "Χαμόγελο του Παιδιού", δωρίζοντας το ποσό των 53313,31 ευρώ για να καλυφθεί ο ΕΝΦΙΑ και σκέφτομαι πως κάτι τέτοιοι άνθρωποι σπανίζουν σήμερα από την χώρα της υλικής και ηθικής κατάρρευσης.
Παλαιότερα, πράξεις σαν κι αυτήν, την απέδιδαν σε "Εθνικούς Ευεργέτες" οι οποίοι σε περιόδους κρίσης για το έθνος μας, στέκονταν δίπλα στους πιο αδύναμους και πιο αναγκεμένους.
Σήμερα στις περισσότερες των περιπτώσεων οι "έχοντες", όχι μόνο εγκαταλείπουν στην τύχη τους τους πιο αδύναμους, αλλά τους δίνουν μια να πάνε παρακάτω, ενώ θα έπρεπε να είναι Φάροι Ελπίδας και Στήριξης της κοινωνίας που δοκιμάζετε σκληρά.
Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η νέα γενιά επιχειρηματιών είτε γαλουχήθηκε με ξένες ώς προς την κουλτούρα μας νοοτροπίες, είτε τα βρήκε "έτοιμα" μεγαλώνοντας σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον.
Οι περισσότεροι είναι ψυχροί μάναντζερ που δίνουν σημασία μόνο στα νούμερα. Κατά συνέπεια η ανθρωπιά και η αγαθοεργία τους είναι είδος εμπορεύσιμο και προς διαφήμιση