Όλα μέλι –γάλα.
Τέτοια εκκωφαντική σιωπή υφίσταται που σπάει κόκκαλα.
Που είναι βρε τα γεγονότα και οι εξελίξεις την στιγμή που όλοι ως φαίνεται τα βρήκαν στην Συρία;
«Το γεγονός ότι η Τουρκία υποστήριξε τη συμφωνία Ρωσίας-ΗΠΑ για τη Συρία, είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η αλλαγή πολιτικής της Άγκυρας προς τη συριακή κρίση ανοίγει το δρόμο για μια ειρηνική διευθέτηση, λένε οι ειδικοί – όπως σημειώνει το Sputnik.
Οι Κούρδοι της Συρίας, ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να συμμορφωθούν με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.» The Hellenic Information Team Σεπτέμβριος 12, 2016.
Φυσικά θα επιθυμούσαμε να επικρατήσει η πραγματική ειρήνη στην περιοχή.
Είναι όμως έτσι;
Και θυμόμαστε τους λόγους του ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ που έλεγε:
« εκεί που θα λέτε ότι υπάρχει ειρήνη , ξαφνικά θα έρθει o πόλεμος»
«Πόσο σημαντική είναι η προσέγγιση Ρωσίας και ΗΠΑ επί του συριακού και κυρίως πόσο σημαντική είναι η διαφαινόμενη σύγκλιση απόψεων;
Η αλήθεια είναι πως το συριακό έχει εξελιχθεί σε ένα παγκόσμιο ζήτημα το οποίο διαθέτει διαστάσεις που υποχρεώνουν σε μία τέτοια λύση συνεργασίας. Όσο Ρωσία και ΗΠΑ δεν συμφωνούσαν σε μία κοινή γραμμή επίλυσης του θέματος, ο εμφύλιος στη Συρία και ο θρησκευτικός παρανοϊκός πόλεμος στην περιοχή δεν θα μπορούσε να τερματιστεί. Τούτο οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι αντίπαλες συμμετέχουσες δυνάμεις κατέληξαν να εξοπλίζονται από τις δύο δυνάμεις με συμβατικό εξοπλισμό, γεγονός που είχε οδηγήσει σε μία σύγχρονη αντιγραφή των συνθηκών του Α΄ΠΠ και του πολέμου των ορυγμάτων.
Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι έχει αρχίσει να διαφαίνεται φως στην άκρη του τούνελ της συριακής κρίσης. Η συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσίας, δηλαδή των δύο ισχυρών παραγόντων της κρίσης χαρακτηρίζεται ιστορικής σημασίας και πρωτοφανής στα παγκόσμια χρονικά…..
….Άλλο ένα σημαντικό στοιχείο είναι πως η συμφωνία αυτή καθιστά τη Ρωσία υπερδύναμη στη Μ. Ανατολή και ίσως και παγκοσμίως για πρώτη φορά μετά το 1991 και την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος.» Γράφει ο Πολυδεύκης
Π. Καρβουνόπουλος 14/09/2016 | 06:00 186 Προβολές http://www.militaire.gr/
Και αίφνης η δήλωση
«Συρία: Την ταυτόχρονη αποχώρηση των δυνάμεων από το Χαλέπι προτείνει ο Σ. Λαβρόφ στον Τζ. Κέρι
21:00 14/09/2016 http://www.pronews.gr/portal
Γιατί κάποιοι επιθυμούν γρήγορα να ανοίξουν χώρο ή μήπως παγίδα απληστίας και σε ποιόν;
«….Με δεδομένο ότι το σχέδιο της Γενεύης προβλέπει εισβολή χερσαίων δυνάμεων που θα καταλάβουν τις περιοχές που θα απελευθερώνονται από τους τζιχαντιστές, αυτό που αποτελεί απορίας άξιον είναι η ταυτότητα των δυνάμεων αυτών. Διότι σε κανένα σημείο δεν έχει οριστεί ποιες χώρες θα συμβάλουν με χερσαία τμήματα, ενώ δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί και η λογική της αντιμετώπισης των εξτρεμιστών με μουσουλμανικές δυνάμεις, προς αποφυγή «επιβεβαίωσης» των όποιων «προφητειών» θα ξεσήκωναν νέο κύμα στρατολόγησης εξτρεμιστών. Η Τουρκία είναι η μία χώρα που ήδη έχει εκφράσει τις προθέσεις της, αλλά που είναι αμφίβολο σε τι βάθος θα μπορέσει να καλύψει τις απαιτήσεις αυτού του πολέμου….» Γράφει ο Πολυδεύκης
Π. Καρβουνόπουλος 14/09/2016 | 06:00 186 Προβολές http://www.militaire.gr/
Αισθανόμαστε ότι η Τουρκία που δεν αφήνει καμία ευκαιρία χαμένη θα προκαταλάβει θέσεις στην περιοχή για να έχει και το κεφάλι της ήσυχο από τους Κούρδους της Συρίας, κλείνοντας κενά μετά την αποχώρηση των ως άνω δυνάμεων.
Υπάρχει όμως και μια άλλη ευκαιρία που θα καθορίσει την στρατηγική της γείτονος χώρας και αυτή είναι η εξέλιξη της προεκλογικής εκστρατείας στην Αμερική σε συνδυασμό με το θέμα της παραπομπής του Γκιουλέν που θα το λύσει ο επόμενος πρόεδρος.
Όλα τα παραπάνω συνιστούν βούτυρο στο ψωμί της Άγκυρας, τουλάχιστον έτσι φαίνεται.
Αλλά το βούτυρο γλιστράει και πας κατ ευθεία μέσα στην αριστοτεχνική παγίδα που άνοιξαν όλοι που απεχθάνονται τις μεσαιωνικές νεοθωμανικές αντιλήψεις.
ΤΟΤΕ
"Η Τουρκία είναι σαν την αλεπού. Όλο πονηριές κάνει. Όταν καταλάβει ότι έχουν στήσει δόκανα για να την πιάσουν, αρχίζει να πηδάει και με τα τέσσερα πόδια, και έτσι πιάνεται και με τα τέσσερα. Αυτό θα πάθει και η Τουρκία." "
"Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994",τόμος 1, Σελ 66.
Με πνευματική ευθύνη και συνείδηση
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας