Το πλήθος και οι παρατρεχάμενοι των κομματικών και κυβερνητικών γραφείων δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Αποστρέφονται τα πασιφανή και θεοποιούν την πλάνη, που τους γοητεύει. Τους δε ολίγους που διαβλέπουν την επερχόμενη καταστροφή, όχι μόνον δεν τους κατανοούν και δεν τους ακολουθούν,αλλά και τους περιφρονούν και τους διώκουν ακόμη ως "υπονομευτές" της σταθερότητας.
Με άλλες λέξεις, από τη μαζοποιημένη κοινωνία, όπου το άτομο "μετασχηματίζεται" σε αγέλη που σκέπτεται, συναισθάνεται και βούλεται ό,τι σκέπτεται, συναισθάνεται και βούλεται το κράτος του "τυράννου", που πάντα αναδεικνύεται με "δημοκρατικές διαδικασίες", αναφύεται, βλασταίνει και καρποφορεί με τη ψευδαίσθηση ότι ο "λαός είναι ο κυρίαρχος" και όλα γίνονται για το "εθνικό καλό", η τυραννία των πολλών απαίδευτων επί των ολίγων πεπαιδευμένων.
Της άβουλης, τυφλής και ενίοτε φανατισμένης ή ανασφαλούς και φοβισμένης πλειοψηφίας επί της ανυπεράσπιστης μειοψηφίας.
Δεν προκαλούν εντύπωση οι πρόσφατες πρωθυπουργικές δηλώσεις στη ΔΕΘ και η απροκάλυπτη παρέμβασή του στη δικαιοσύνη, ούτε η τραγελαφική κατάσταση ή και απάτη με τις τηλεοπτικές άδειες και η συζήτηση για τα...βοσκοτόπια του ενός επίδοξου καναλάρχη και ούτε βέβαια το "συμβάν"με τους δύο δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη.
Εντύπωση προκαλεί το ακροατήριο των εξουσιολάγνων και απατεώνων της πολιτικής, που είτε "μπερδεύεται" και προβληματίζεται με ό,τι ακούει και επεξεργάζεται στο εθισμένο στο ψέμα μυαλό του, είτε χειροκροτεί την ίδια του την ηλιθιότητα και τον εγκλωβισμό του στα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα του.
Εγκλωβισμένοι οι άφρονες χειροκροτητές σ' ένα πλαίσιο κομματικής εσωφθαλμίας και δημοσιογραφικής υπερβολής ή και ανικανότητας, βιώνουν και αποδέχονται τις αντιδράσεις και τις διαπλεκόμενες μίξεις του συνασπισμού των μετρίων και των ασπόνδυλων. Τα "βοσκοτόπια" του Καλογρίτσα και η απάτη με τις τηλεοπτικές άδειες θα τους ενοχλήσουν; Ή μήπως θα ενοχλούν από την η υποκρισία της πολιτικής και δημοσιογραφικής κοινότητας για το θέμα των δύο ανταποκριτών καναλιών στη Νέα Υόρκη;
Γιατί οι δύο δημοσιογράφοι, έστω με "άρωμα" υπερβολής, έκαναν αυτό που επιβάλλει το δημοσιογραφικό καθήκον τους και στο πλαίσιο ενός ερευνητικού ρεπορτάζ: να διαπιστώσουν και να αποκαλύψουν τη "δραστηριότητα" ενός υπουργού που βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για να "σουλατσάρει" στις λεωφόρους της με "λευκή ατζέντα".
Καλά έκαναν λοιπόν, τη δουλειά τους έκαναν στο πλαίσιο του αποκαλυπτικού ρεπορτάζ, με μια πρακτική που κατά κόρον εφαρμόζεται στη δημοσιογραφία, έστω κι αν όλη η παρουσίαση του θέματος από τους ιθαγενείς δημοσιογράφους και την κυβέρνηση, ξεχείλισε από υποκρισία με τον δήθεν μανδύα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και κομματικοί εγκάθετοι είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τον ευτελισμό των δοκιμασμένων αξιών και την κρηπίδα της αλήθειας να αποκτά επικίνδυνες ρωγμές. Χειροκροτητές της πολιτικής απάτης και βλακείας,περιχαρείς που συνιστούν την υποταγμένη αγέλη,που αποθαυμάζει τους θιασώτες της πολιτικής του καζαμία και τους πολιτικούς, που με επικοινωνιακά τεχνάσματα και ασύδοτη ψευδολογία "ζητιανεύουν" την εξουσία από το λαό.
Κάθε μέρα υφιστάμεθα τις κυβερνητικές πρακτικές που συμπυκνώνονται στη λογική της κοροιδίας μας. Εχουν γεράσει οι 'εργάτες" στα εργοστάσια κατασκευής πολιτικών ψεμάτων, και εμείς ούτε ακούμε, ούτε βλέπουμε υποτίθεται. Την "κουτσοπόρεψη" μας και με το "δεν βαριέσαι αδελφέ...", δεν διστάζουμε και να χειροκροτούμε το μαζοχισμό μας!
Η ευθύνη, τέκνο της ανάγκης και της ελευθερίας, αποτελεί το ιδιότυπο του ανθρώπου. Οχι όμως και του μαζανθρώπου, ο οποίος εμφανίζεται και ως χειροκροτητής της πολιτικής απάτης.