Η ονομασία Μακεδονία τείνει να καθιερωθεί καθώς, όχι μόνον αρκετές χώρες, αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούν έτσι τα Σκόπια χωρίς ενδοιασμό.
Υπάρχουν δύο γεγονότα που με καθιστούν ιδιαιτέρως ανήσυχο σχετικώς με το ζήτημα των σχέσεών μας με τα Σκόπια, φοβούμενος ότι έχει καλλιεργηθεί το έδαφος -και στις δύο πλευρές- για αποδοχή της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, που ουσιαστικώς θα πρόκειται για μια απάτη, αφού ο γεωγραφικός προσδιορισμός θα πεταχτεί στα αζήτητα και θα απομείνει μόνον η Μακεδονία ως ονομασία του αλβανοσλαβικού κράτους.
Η αλήθεια είναι πως η ονομασία Μακεδονία τείνει να καθιερωθεί, δεδομένου ότι όχι μόνον αρκετές χώρες μ’ αυτόν τον όρο έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια, αλλά και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο πράττουν, μη έχοντες κανέναν ενδοιασμό ως διεθνιστές (μηδέ του δημάρχου Θεσσαλονίκης εξαιρουμένου). Και είναι επίσης αλήθεια, ότι λόγω του Α. Σαμαρά, που κάποια στιγμή θα μάθουμε το κίνητρό του, δεν έγινε αποδεκτή η ονομασία «Σλαβομακεδονία» που είχε προταθεί από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Βεβαίως τότε, και για αρκετά χρόνια, ο Α. Σαμαράς πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ανέτρεψε τον Μητσοτάκη, επιμένοντας στην (αμφισβητούμενη) απόφαση των αρχηγών των κομμάτων, ότι ούτε ως παράγωγο ο όρος Μακεδονία θα εμπεριέχεται στην ονομασία του σλαβικού κράτους. Και αναστατώθηκε η Ελλάδα, ανέλαβε ο Σημίτης, και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μόνον που ο Α. Σαμαράς, δεν μας εξήγησε ποτέ, πώς από υπέρμαχος της παντελούς απουσίας του όρου Μακεδονία, δέχθηκε μετ’ ολίγα χρόνια την σύνθετη ονομασία.
Ο υπογραφόμενος, αντιλαμβανόμενος βεβαίως πως υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα αλλοδαπών κέντρων που επιχειρούν την ίδρυση της «Αιγαιακής Μακεδονίας», υποστηρίζω πως πρέπει πάση θυσία να καθυστερήσουμε όσο μπορούμε τη υπογραφή συμφωνίας, που εκτός των γεωστρατηγικών, ιστορικών και συναισθηματικών λόγων θα επιφέρει και μεγάλη ζημία σε πληθώρα μακεδονικών επιχειρήσεων που φέρουν την ανάλογη ονομασία, και θα αποτελεί συνεχώς εστία αναταραχής η περιοχή.
Δεν έχω αμφιβολία, ότι αυτό το κράτος είναι θνησιγενές, για πολλούς λόγους. Και ο κυριότερος είναι πως σε πολύ λίγο χρόνο οι Αλβανοί των Σκοπίων θα είναι πλειονότητα, αν δεν είναι ήδη, όπως υποστηρίζουν οι Αλβανοί, με δεδομένο ότι ο Γκρούεφσκι δεν διεξήγε Απογραφή το 2011, προκειμένου να μη καταδειχθεί η πληθυσμιακή αύξηση των Αλβανών, οι οποίοι στην Απογραφή του 2001 αποτελούσαν το 1/3 του πληθυσμού. Και ένα κράτος, με αλβανική πλειοψηφία, δεν έχει κανένα λόγο να ονομάζεται Μακεδονία. Άλλωστε, στο Τέτοβο έχουν ήδη αναρτήσει πινακίδες με τη ονομασία Ιλλυρίδα.
Όμως, αναφέρθηκα αρχικώς για δύο φόβους. Ο ένας είναι η σχεδιαζόμενη απομάκρυνση του Γκρούεφσκι από την εξουσία. Υποστηρίζω, ότι ο διεφθαρμένος και μέχρι πρότινος κυρίαρχος στο σλαβικό κράτος, απόλυτος ων στην επιδίωξή του να αποκτήσει το κράτος μόνον την συνταγματική ονομασία του (Μακεδονία) εξυπηρετούσε τα ελληνικά συμφέροντα με την καθυστέρηση υπογραφής επιζήμιας συμφωνίας, έως ότου το κράτος καταστεί αλβανικό, ή διχοτομηθεί.
Ο δεύτερος λόγος είναι, ότι παρά την πάγια πρακτική των ελληνικών κυβερνήσεων να αποφεύγουν τις διακρατικές συνομιλίες επ’ αυτού του αντικειμένου, μετά την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, όπου το ζήτημα ανετέθη ως προς την επίλυσή του στον ΟΗΕ, ο Ν. Κοτζιάς επανειλημμένως συζήτησε επ’ αυτού με τον Σκοπιανό ομόλογό του. Θεωρώντας πως ο Ν. Κοτζιάς έχει προσαρμόσει την πολιτική του (που είναι και κυβερνητική πολιτική) στην ατλαντική πλευρά, αδυνατώ να αντιληφθώ τι ακριβώς συζητά, και γιατί απομακρύνθηκε ο Νίμιτς, ο οποίος έχει καιρό να εμφανιστεί. Πώς και με ποια αιτία εγκατέλειψε ο ΟΗΕ;
Επανερχόμενος στην απομάκρυνση του Γκρούεφσκι, οι αντικαταστάτες του έχουν δηλώσει πως θα αποδεχθούν την σύνθετη ονομασία, όπως το έχουν δηλώσει και τα εν Ελλάδι κόμματα εξουσίας, Μάλιστα, υπήρξαν και κάποιοι υπαινιγμοί, ότι δεν θα έφερνε αντίρρηση σ’ αυτό, και ο στενός συνεργάτης του Γκρούεφσκι, ΥΠΕΞ των Σκοπίων, Ν. Πόποσκι. Υπάρχει φόβος επομένως, να μας υποχρεώσουν σε υπογραφή συμφωνίας, πριν διαλυθεί το κράτος.
Μακεδών