Η άναρχη μετάβαση στη δραχμή όπως υποστηρίζεται από ορισμένους κύκλους, συνεπάγεται μονομερή στάση πληρωμών και έκδοση εθνικού νομίσματος σε αναλογία 1 : 1 προς το ευρώ. Μια τέτοια εξωπραγματική και ανεφάρμοστη θέση, εκτός των άλλων, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα μας στον γκρεμό. Υπερεκτιμά ανεύθυνα τις δυνάμεις μας απέναντι στηνπολιτική και οικονομική υπεροπλία των δανειστών και είναι πολύ πιθανό η υιοθέτησή της να καταλήξει σε νέα Μικρασιατική καταστροφή. Είναι παιδαριώδες αν όχι προδοτικό, να αγνοούμε τις διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες οι οποίες είναι καθοριστικές για το διεθνές γίγνεσθαι. Αυτή η ίδια η γέννηση του νέου ελληνικού κράτους το 1821, δε θα ήταν δυνατή αν δεν την ευνοούσαν οι τότε διεθνείς συνθήκες. Το αντίθετο ίσχυε δυστυχώς για τη Μικρασιατική καταστροφή όπως και για την τραγωδία της Κύπρου.
Με τα ισχύοντα τώρα γεωπολιτικά δεδομένα, αν τα θηρία της διεθνούς σκηνής αποφασίσουν να μας συντρίψουν στην περίπτωση που δεν έχουμε ισχυρές πλάτες, κάτι που συμβαίνει σήμερα, τότε θα το κάνουν χωρίς δισταγμό. Θα τινάξουν την οικονομία μας στον αέρα με τον πληθωρισμό στο ζενίθ και θα παραδώσουν την Κύπρο, τη Θράκη και το μισό Αιγαίο στον επίβουλο και αδηφάγο ανατολικό γείτονα.
Μια τέτοια τραγική εξέλιξη είναι πολύ πιθανή αν υιοθετήσουμε τις αφρονες φωνές για μονομερή στάση πληρωμών. Αν αυτή η άποψη είναι άκρως επικίνδυνη, η κωμική θέση παρόμοιων κύκλων για ισοτιμία του νέου εθνικού νομίσματος σε επίπεδα 1: 1 με το ευρώ, που αναδεικνύει πλήρη άγνοια οικονομικής σκέψης.
Η ελεγχόμενα συγκρατημένη υποτίμηση της νέας δραχμής αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο για την ανάκτηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας μας, κάτι που το υποστηρίζουν όλοι οι διαπρεπείς διεθνείς οικονομολόγοι.
Οι υποστηρικτές της άναρχης μετάβασης, αναφέρουν επίσης διάφορα αστήρικτα επιχειρήματα, όπως μεταξύ άλλων ότι, εφ’ όσον υπάρξει διπλό νόμισμα, το δεύτερο η δραχμή δηλ., θα υποτιμηθεί ραγδαία έναντι του σκληρού ευρώ. Αντιπαρέρχονται το γεγονός ότι, ο ίδιος ο Σόϊμπλε έχει δεσμευτεί ότι, σε περίπτωση Grexit (που το υποστηρίζει για τους δικούς του λόγους),θα στηρίξει τη νέα δραχμή για να μην υποτιμηθεί κάτω του 25% και παράλληλα θα μας χορηγήσει 50 δις. Επί πλέον, ο πληθωρισμός μπορεί να συγκρατηθεί αν δεν εκδοθεί πληθωριστικό χρήμα και η κυκλοφορία του συμβαδίζει με το δείκτη Μ2 που αντιστοιχεί στο 15-20% του ΑΕΠ. Αλλά για να τα γνωρίζει αυτά κάποιος πρέπει να έχει βασικές γνώσεις οικονομικής επιστήμης.
Η ελευθερία δε χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αγώνες»
Οι παραπάνω γραμμές, δε σημαίνουν φυσικά ότι πρέπει να αφεθούμε σε μια μοιρολατρική στάση, αναμένοντας τις όποιες συνέπειες των διεθνών ισορροπιών και συγκρούσεων πάνω στη χώρα μας. Η ελευθερία δε χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αγώνες. Με νου, γνώση και συνετή τόλμη, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τις διεθνείς συγκυρίες και να ελιχθούμε ανάμεσα στις αντιθέσεις των ισχυρών της γης. Να διασφαλίσουμε από πριν στήριξη από διάφορες ισχυρές πλευρές, σε δύση και ανατολή και να προχωρήσουμε σε σκληρές διαπραγματεύσεις για τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή όπως την έχουμε αναλύσεις διεξοδικά και εμπεριστατωμένα σε πολλά κείμενά μας. Οι κούφιες Τσιπρέϊκες διαπραγματεύσεις μέσα στη «νεκροζώνη» αλλά και οι μεγαλόστομοι ψευτοηρωϊσμοί, οι πιστολιές στον αέρα ορισμένων βούτυρο-παλικαράδων που κηρύσσουν τον πόλεμο σε Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους, Γερμανούς, Αμερικανούς και ΣΙΑ με μαρουλόφυλλα και καρυοφύλλια, είναι το λιγότερο για γέλια και για κλάματα.Κάτι παρόμοιο αν και περισσότερο σεβαστό ως άποψη, ισχύει και για την κουμουνιστική ουτοπία που επαγγέλλεται το ΚΚΕ το οποίο αναζητεί τη δικαίωση για εμάς τουλάχιστον στη μεταθανάτια ζωή.
Ο πόλεμος νομισμάτων και η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή
Με το σχέδιο της συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή, με το φιλικό Grexit, μπορεί να αξιοποιήσουμε προς όφελος της χώρας μας, τον υφιστάμενο σήμερα πόλεμο νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Η τελευταία προωθεί τη δημιουργία μιας περιχαρακωμένης ισχυρής γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο τη διεθνή γεωπολιτική του αναβάθμιση και τη μερική υποκατάσταση του δολαρίου από το ευρώ ως ανταλλαγματικού νομίσματος στις διεθνείς συναλλαγές.
Στα σχέδιά του αυτά δε χωράει σήμερα η Ελλάδα. Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για τη χώρα μας, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία που προωθείται με υπερόπλο το ευρώ θα ανατραπούν. Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό λέει ξεκάθαρα ο Βόλφαγκ Σόιμπλε.
Αντίθετα, η Ουάσιγκτον, με ουρά της τη συνηγορία του Παρισιού, επέμεινε, επιμένει μέχρι υστερία και μέχρι σήμερα έχει πετύχει την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Θέλει μεν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσική αρκούδα, αλλά όχι πανίσχυρη σε βαθμό που θα αμφισβητήσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία της στο δυτικό κόσμο.
Στη βάση αυτού του σκηνικού, βρίσκεται ο υπόγειος πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, όπου συμμετέχει και το Κινέζικο γουάν. Και η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της νότιας ευρωζώνης κυρίως, είναι τα θύματα στη μάχη αυτή των θηρίων.
Η βλαπτική για τη χώρα μας προσκόλληση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ουάσιγκτον
Μέσα στην παραζάλη του νομισματικού αυτού πολέμου, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χειρότερη επιλογή για τη χώρα μας, προσκολλώμενος και υπακούοντας στις βουλές και τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, η οποία προσέφερε αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης για την Ελλάδα. Έτσι, το Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, πιέζει τη Γερμανία για χαλάρωση της περιοριστικής νομισματικής πολιτικής ώστε να αδυνατήσει το ευρώ και στη μερική αναδιάρθρωση του χρέους για να ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της ευρωζώνης.
Οι μικρές χώρες που επιβιώνουν από τον πόλεμο αυτό, είναι εκείνες που κατορθώνουν να κρατήσουν αποστάσεις από τα θηρία και να ελιχθούν έξυπνα ανάμεσα στο άγριο ποδοβολητό τους. Δυστυχώς η δική μας χώρα μας δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή, δόξα να έχει η ΠΦΑ αλλά και η νεο-δεξιά όπως και οι άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις που ομνύουν στο γελοίο όσο και αυτοκαταστροφικού δόγμα του «πάση θυσία στο ευρώ»
Τι κάνουμε
Μετά από οκτώ χρόνια ευρωζωνικής τραγωδίας, δεν υπάρχει άλλη λύση από την έξοδο από το ευρώ και τη συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή. Η κορυφαία διαφορά της συντεταγμένης από την άναρχη μετάβαση είναι ότι, με την πρώτη μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε έξοδο από την κρίση και αποκατάσταση της εθνικής μας οντότητας και αναπτυξιακής δυναμικής. Ενώ με τη δεύτερη, είναι βέβαιη η εθνική καταστροφή, ίσως μεγαλύτερη και απ’ αυτήν που βιώνουμε μέσα στην τραγική μνημονιακή ευρωζώνη. Εμείς οι μελετητές και μαχητές της δραχμής, δεν είμαστε διατεθειμένοι να προσυπογράψουμε την καταστροφική προοπτική της άναρχης μετάβασης. Ούτε θα παραδώσουμε το ολοένα και αυξανόμενο κίνημα της δραχμής σε πολιτικούς φορείς που αδιαφορούν αν δεν επιδιώκουν, την Ισλαμοποίηση της χώρας μας. Δε θα παραδώσουμε το όραμα για την εθνική κυριαρχία, τη δημοκρατία την κοινωνική δικαιοσύνη, μέσα από τη μετάβαση στη δραχμή σε λαοπλάνους πατριδοκάπηλους αλλά ούτε και σε πατριδοκτόνους εθνομηδενιστές. Γι΄αυτό επιμένουνε στη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, μέσα από ένα πλατύ δημοκρατικό, πατριωτικό κίνημα που μπορεί να ανατρέψει το φριχτό σημερινό μνημονιακό συστημικό κατεστημένο.
Τέλος, επειδή οι διαπιστώσεις, οι μεμψιμοιρίες, οι διαμαρτυρίες, οι κινητοποιήσεις, η επαναστατική γυμναστική, οι κούφιες πιστολιές, οι καρναβαλικού τύπου επαναστάσεις, είναι αδιέξοδες χωρίς προτάσεις, έχουμε μελετήσει σε βάθος και έχουμε καταρτίσει συγκεκριμένο, σαφές ολοκληρωμένο σχέδιο συντεταγμένης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα. Το οποίο απαιτεί, εκτός των άλλων,καλή προετοιμασία, διαπραγματευτικές δεξιότητες, υπομονή και επιμονή.
Σε καλούμε αναγνώστη, να βγεις απ΄το κλουβί του φόβου που καλλιεργούν ασύστολα τα κατοχικά ΜΜΕ. Γιατί κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας. Και να μην παραπλανιέσαι από επαναστάτες της κατσαρόλας με τους υπερφίαλους λογιοτατισμούς που μπορεί να μας οδηγήσουν στα βράχια. Γιατί με αέρα κοπανιστό δε βάφονται αυγά.
Σε καλούμε να διαβάσεις τις προτάσεις μας και να προβληματιστείς σχετικά. Ναι, μπορούμε να τα καταφέρουμε, να σώσουμε τη χώρα από το βάραθρο. Αρκεί να το πιστέψουμε, να το θέλουμε και να ενεργήσουμε με νου, γνώση, σωστά, έξυπνα και δυναμικά. Όπως θα έλεγε και ο Γκαίτε αντί να καταριόμαστε το σκοτάδι, ας ανάψουμε ένα κερί. Ένα κερί που θα μας δώσει φως και δε θα μας κάψει.