Στην Ελλάδα πρώτα χάθηκαν οι έννοιες και ύστερα η οικονομία. Πρώτα περάσαμε στη σύγχυση,στον λαβύρινθο των λέξεων, της γλώσσας και ύστερα ήρθαν τα διατάγματα νομοθετικού περιεχομένου, για να τα υπογράφει αβασάνιστα ο πρώην και ο νυν "μαρμαρωμένος" πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Ετσι περάσαμε στην απροσδιόριστη περίοδο, όχι πλέον της λιτότητας, αλλά της οικονομικής καχεξίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης.
Πρώτα μας έστειλαν ως αφελείς Δον Κιχώτες στα πεδία των ανεμόμυλων να πολεμάμε σκιές και ύστερα "μπούκαραν" στα σπίτια μας και τα ρήμαξαν. Αυτό το "πρώτα" πληρώνουμε, που πολλοί ούτε εκ των υστέρων το καταλάβαμε. Μας βρήκαν και αρκετά έτοιμους για το σπρώξιμο στον κατήφορο, όπου ως άμορφη στρογγυλή μάζα κυλήσαμε.
Είμασταν, άλλωστε, οι περισσότεροι "προοδευτικοί", οπότε δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε την επιτάχυνση της φθίνουσας γεωμετρικής προόδου. Εξάλλου, όσοι αντιδρούσαν ήταν "συντηρητικοί", κοινώς "μούχλα".
Και τώρα; Τώρα οι "προδευτικοί" της Αριστεράς θα σωρευτούν σ' ένα συνέδριο της οπισθοδρόμησης με την έννοια του χειροκροτήματος των "έργων" ενός δεξιόστροφης αντίληψης πρωθυπουργού και θα διαγκωνιστούν για τις θέσεις εξουσίας, αφού ασκήσουν κριτική προς άγραν πρόσκαιρων εντυπώσεων.
Οι "προοδευτικοί" πάτωσαν. Αν το αντιλαμβάνονται; Κάποιοι ίσως. Οτι πάτωσαν ως "προοδευτικοί", όχι ότι δεν είναι προοδευτικοί. Θα το συνειδητοποιήσουν στην επόμενη φάση. Και η επόμενη φάση είναι η επιχωμάτωση. Και θα τοποθετηθεί και η μοιραία πινακίδα "Ενθάδε κείνται οι προοδευτικοί".
Το σύνδρομο της "προοδευτικότητας" αποδιάλυσε την ελληνική κοινωνία. Φοβερό σύνδρομο! Αν δεν είχες το...παράσημο του προοδευτικού της Αριστεράς ήσουν ένα διεσταλμένο μηδενικό της δεξιάς και της συντήρησης. Και τελικά οι "προοδευτικοί" πάτωσαν και οι περισσότεροι Ελληνες μετατρέπονται σε...έμφοβους συντηρητικούς.
Ο Ελληνας, εξάλλου, ήθελε πάντα να παίρνει τίτλους που δεν του ανήκαν από τα παλαιοπωλεία της πολιτικής απάτης και του λαικισμού. Και από εδώ αρχίζει το παραμύθι των Ελλήνων. Και σου βγαίνει ο αμαθέστατος, ο τεμπέλης και ο ανεξέλεγκτος "προοδευτικός" με 200 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ στο κεφάλι του δεν μπορεί να κάνει τη διαίρεση στο άχυρο δύο γαιδάρων!
Και βαφτίζει συντηρητικό τον απέναντι, ο οποίος μπορεί πάλι να μην είναι σε θέση να διαιρέσει το άχυρο, αλλά μπορεί κάλλιστα να είναι και ο Αινστάιν...
Και φτάσαμε στο σήμερα. Με την...προοδευτικότητα να ταυτίζεται με την κατάρρευση της Αριστεράς. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ως "αναπαλαίωση" του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ. Με τη ληστρική επιδρομή της Αριστεράς να αποδεκατίζει κάθε έννοια αξιοπρέπειας της κοινωνίας.
Πρόκειται περί σχιζοφρένειας. Γιατί ακριβώς η Αριστερά έχασε το μύθο της λογικής αιτιολογίας της "Δεξιάς". Το να επιμένεις αριστερά, χωρίς αριστερή αντίληψη, απλώς με κάποιες αριστερόστροφες εμμονές ως υπολείμματα μιας εθιστικής λογικής, διανοίγεις το κενό μεταξύ λογικής και παραλόγου.
Η "προοδευτικότητα" της Αριστεράς έμεινε μετέωρη με το πραγματοποιημένο άλμα στο κενό. Αυτή είναι η ψυχολογική μετάσταση του όγκου!
Και μόλις δύο σχεδόν χρόνια στην εξουσία η Αριστερά με την εκτρωματική της κυβερνητική μορφή και άρχισαν να αναπτύσσονται οι διάφορες σκουλικοειδείς αποφύσεις. Και οι ψυχασθενείς των γκρεμισμένων στεγάστρων της Αριστεράς άρχισαν να υψώνουν ήδη τα τείχη του μίσους και της εχθρότητας, ενάντια στους προοδευτικούς, που τους ονόμαζαν συντηρητικούς.
Οπότε εχθρός έγινε η πραγματική πρόοδος και οι προοδευτικοί, όχι με τον όποιο κομματικό μανδύα απαραίτητα της Νέας Δημοκρατίας...