Αύριο "στήνεται" μια ακόμη κακότεχνη παράσταση πολιτικής ασυνεννοησίας, αλλά κυρίως ευνουχισμού της νοημοσύνης των πολιτών. Και αναφέρομαι στη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής για τη συγκρότηση του ΕΣΡ και τη δρομολόγηση της αδειοδότησης των καναλιών μετά την νωπή απόφαση του ΣτΕ.
Ολα είναι έτοιμα. Προβολείς, σκηνικό, εργώδης η προετοιμασία από όλους τους εμπλεκόμενους για την "αρπαγή"των εντυπώσεων, με τους δημοσιογράφους να περιμένουν ως "αρπακτικά" και να αδημονούν πως να "εμπορευματοποιήσουν" τα γεγονότα.
Και με τους "πρωταγωνιστές" να κάνουν όλο το τριήμερο πρόβα πολιτικών δηλώσεων και λεκτικών πομφολυγωδών δικαιολογιών, αποδεικνύοντας επί της ουσίας ότι είναι οι κύριοι συντελεστές του ελληνικού δράματος.
Το αποτέλεσμα εκ των προτέρων σχεδόν γνωστό. Ολα για το θεαθήναι . Με τους Ελληνες μπροστά στη μοίρα τους. Με το δράμα της ασυμφωνίας και της ανοχής μας να "βουλιάζει" τον καναπέ της σύγχυσης εν πολλοίς. Το δράμα της ασυμφωνίας πρώτιστα με κύριους άξονες εθιστικές κοινωνικές συμπεριφορές και εξαρτήσεις, που οδήγησε στην απομόνωση και στην ομαδική υποταγή.
Και η τωρινή κυβέρνηση της ψευτοαριστεράς, αλλά και οι προηγούμενες, ως αποφύσεις της υπερτροφίας του ατομικισμού, εκμεταλλευόμενες την αδράνεια των ατόμων να αντιδράσουν, δίνουν παραστάσεις περιφρόνησης των θελήσεων του πλήθους. Ετσι δημιουργείται η μαζική ψυχολογία υποταγής και απάτης, οφειλομένη στην αδυναμία της οργάνωσης των ατομικών θελήσεων. Ο συνεκτικός πηλός της συμφωνίας γύρω από ένα ελάχιστο κοινό σκοπό έλειψε.
Πυρπολημένες οι αισθήσεις των πολλών, ενισχύουν την αναχωρητική διάθεση άλλων τόσων, που όμως δεν είναι τεκμήριο θάρρους. Είναι περισσότερο δειλή υπεκφυγή και μια επίπλαστη ουδετερότητα που διεκδικεί δήθεν ελευθερία για την κατόπευση του κοινωνικού υλικού από υψηλή εποπτεία. Είναι ωστόσο, σε τελευταία ανάλυση, άμβλωση της σκέψης και εθελουσία παράδοση στον καταναγκασμό του πολιτικού κονφορμισμού.
Ετσι παρακολουθούμε παθητικά τις πολιτικές εξελίξεις, που βέβαια δεν πρόκειται για "εξελίξεις" αλλά για ανακύκλωση της πολιτικής αθλιότητας, με τους πολλούς να έχουν αγκαλιάσει τη μιζέρια του πνεύματός τους και αποχαυνωμένοι να περιμένουν τα πάντα και το τίποτα.
Είναι φοβερό πως "βολεύτηκε" αυτός ο λαός στην ανούσια ζωή το. Χωρίς όνειρα. Φοβάμαι πως μας τα σκότωσαν. Αν είχαμε όνειρα, θα είχαμε και λόγους να αντιδρούμε. Ξεφορτωθήκαμε λοιπόν τα όνειρά μας για ξεγνοιάσουμε και απ' αυτά. Ανίκανοι να δρασκελίσουμε τα πολιτικά πτώματα στο διάβα μας. Βυθισμένοι στο σαδομαζοχισμό του ανέφικτου κρατούμε ουρά για να εξασφαλίσουμε ένα ελάχιστο χώρο ανάμεσα στην κουτσοπόρεψη και την καλοπόρεψη.
Μας γοητεύουν και τα "Ιψενικά τρίγωνα" και οι πολιτικές επικύψεις με αρκετό καρύκευμα φιλοπερίεργης διάθεσης.Και μένουμε δέσμιοι του επίπλαστου πολιτικού επικαιρικού γεγονότος, που, ούτως ή αλλέως, έχει την ημερομηνία λήξης του γάλατος.
Και με την κάθε μέρα που περνά χωρίς να καρπίζει την ελπίδα, με το αρκετό απόθεμα αδιαφορίας μας ή σύγχυσης και την πολιτική ευρεσιτεχνία, θα οδηγηθούμε στη Στιγμή και στην ουσία της Στιγμής, όπου θα έχουμε ως πολίτες παραμεριστεί στην απαθή ροή του χρόνου.