Πρώτη δημοσίευση στη ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ 1/10/2016
Ακόμη δεν ωρίμασαν ούτε οι καιροί αλλά ούτε και οι πολιτικοί, ακόμη δεν διαφαίνεται οι ελπίδες να έχουν βγάλει φτερά ώστε να πετάξουν προς το μέρος πολλών συμπατριωτών μας που επιθυμούν να βλέπουν τη λύση στο Κυπριακό μέσα από ένα ροζ συννεφάκι. Υπάρχει ένα μέρος των ΕΚ που πιστεύουν πως έφτασε η ώρα να λυθεί το Κυπριακό και επιθυμούντες μια λύση ώστε τάχα να μην διαιωνίζεται το όλο θέμα τείνουν να υποστηρίζουν τη Διζωνική ομοσπονδία. Μια λύση που στη βάση της θέτει τον διαχωρισμό του Κυπριακού λαού τόσο εδαφικά όσο και πολιτειακά σε ΕΚ και ΤΚ, αναγνωρίζει το δικαίωμα σε διττή οικονομική ανάπτυξη δηλαδή το κάθε κρατίδιο να αναπτύσσεται ξεχωριστά αλλά υπό τις συντεταγμένες μιας κεντρικής κυβέρνησης άκρα αποδυναμωμένης από τα ισχυρά εθνοκεντρικά κοινοβούλια του κάθε κρατιδίου. Ένα κράτος λοιπόν παρωδία και βορά στα πλάνα των ισχυρών των Συμφωνιών Ζυρίχης- Λονδίνου, και ένα κράτος που ξαφνικά θα επωμιστεί 200.000 νέους κατοίκους τους οποίους και δεν γνώρισε διοικητικά ποτέ ξανά.
Όποιος κατέχει την αξία των λέξων μπορεί να αντιληφθεί τη ζωτικότητα των τεκταινομένων. Μια διζωνική λύση θα επιφέρει στους ΕΚ το βάρος να πληρώσουν το ΤΚ κρατίδιο μιας και η Άγκυρα αλλά και οι διεθνείς οργανισμοί δεν προτίθενται να πληρώσουν τη λύση. Οι ΤΚ για πρώτη φορά στην ιστορία τους θα αναλάβουν επίσημα καθήκοντα και θα βρεθούν να συναποφασίζουν με τους ΕΚ χωρίς να προυπάρχει η παιδεία της συμβίωσης, αλλά και θα βρεθούν μπροστά σε ένα κράτος που από το 1963 επιθυμούν την κατάλυση του. Τα εθνικά και θρησκευτικά συμφέροντα για ακόμη μια φορά θα καταφέρουν να πλήξουν άμεσα τη ζωή του νέου κράτους, ενώ οι 200.000 νέοι πολίτες πρώην Τούρκοι υπηκόοι θα βρεθούν να ασκούν επίσημη πολιτική και ο Τουρκικός στρατός δεν θέλει να βιαστεί να αποχωρήσει μιας και οι ΤΚ επιθυμούν και εγγυήσεις και την επιμέρους παρουσία του.
Τα παραπάνω οξύμωρα λειτουργούν ως κακοί οιωνοί για τη δημιουργία αυτού του νέου κρατικού μορφώματος που ειρήσθω εν παρόδω δεν πρόκειται για ομοσπονδία αλλά για διζωνική ομοσπονδία στα πρόθυρα μιας χαλαρής διχοτόμησης και ως τέτοια θα λειτουργήσει ώστε να ετοιμαστεί να δεχθεί τη διχοτόμηση. Οι συνομιλίες στη ΝΥ απλώς υπερ-παρουσίασαν τη ροπή των καιρών ότι δηλαδή είναι ανώριμοι, όπως ανώριμοι είναι και οι συνομιλητές. Αυτή τη στιγμή ο κ. Αναστασιάδης αν δεν το έχει αντιληφθεί έχει πάρει στην πλάτη του το ζήτημα των ΤΚ. Η Άγκυρα δεν πρόκειται να αποχωρίσει από το βορρά, ούτε και να εγκαταλήψει τους ΤΚ μιας και αποτελούν τη δυναμική μιας βάσης που πάντοτε θα της γεννά δικαιώματα στο νησί. Από την άλλη οι ΤΚ που πλέον αποτελούν το 1/3 του πληθυσμού στο βορρά θα πρέπει μιας και για αυτούς ο καιρός τρέχει πιο γρήγορα από την ‘υπαρξιακή τους αντίληψη’ να αποφασίσουν αν θα μεταναστεύσουν ή αν θα αποδεχθούν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Είναι για τους ΤΚ η πιο κρίσιμη περίοδος στην ιστορία τους στο νησί όπου πλέον θα πρέπει να διειδούν το αδιέξοδο της ενσωμάτωσης τους στην Τουρκική Δημοκρατία και να επιλέξουν. Δεν φαίνεται πάντως η ιστορία να δικαιώνει το πραξικόπημα των ΤΚ γνωστό ως οι μάχες της Τυλληρίας, ούτε και την απόφαση τους να εγκλωβιστούν στους θύλακες που ουσιαστικά τους στέρησε την αλήθεια και άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για τη σημερινή τους κατάσταση στο βορρά. Να είστε σίγουροι πως η Κυπριακή Δημοκρατία αν δεν βιαστούμε να την παραδώσουμε στο πλιάτσικο των διεθνών αγορών που επί 2 χρόνια μας πουλάνε άτυπα χωροδιαγράμματα, ο χρόνος και οι στρατηγικές κινήσεις θα μας δικαιώσουν.