...Με διαστάσεις ωστόσο πονηρίας. Και η πολιτική της αναμέτρησης με τα μεγέθη των προβλημάτων της κοινωνίας ,αλλά και των εθνικών ζητημάτων, στέκεται σε λεξιθηρικά επίπεδα, Με την πολιτική επίσης να μην εναρμονίζεται στο μέτρο του δυνατού με τη λογική. Και με το λαό ανέγνωμο και ευαπάτητο να παγιδεύεται σε εκβιαστικές πολιτικές μίξεις.
Μια εικόνα της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας αρκούντως τραγελαφική. Μια κατάσταση αμιγώς σουρεαλιστική. Καταπληκτική σύζευξη φοβοπάθειας, παραλογισμού, γελοιότητας και διαστροφής της αλήθειας. Ενας Νιαγάρας λέξεων και πολιτικών φληναφημάτων
των ερωτήλων της εξουσίας. Λέξεις κενές που πήραν τον κατήφορο και παρασύρουν στην πορεία τους κάθε έννοια σοβαρότητας.
Το ζούμε καθημερινά. Πάντα κάτι συμβαίνει που επιβεβαιώνει πολιτική βλακεία και κοινωνική ανοχή. Τώρα δεσπόζει το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, με τους πολιτικούς της επιπολαιότητας να σκιαμαχούν προς άγραν εντυπώσεων, με το τηλεοπτικό τοπίο να παραμένει "άναρχο" και το ΣτΕ να αιωρείται μεταξύ "κοινωνικού σφυγμού" και πολιτικής πονηρίας...
Η όλη κατάσταση στο πολιτικό προσκήνιο αποτελεί πλέον ερευνητική χαρά της ψυχοδιαγνωστικής και της πολιτικής ψυχολογίας. Και είμαι βέβαιος, έστω από πανεπιστημιακή διαστροφή, ότι πολλοί ξένοι φοιτητές θα κάνουν διατριβές εμπεδωμένες στην ελληνική και κοινωνική πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων.
Τα πράγματα έχουν ξεφύγει για τα καλά! Ποιο, αλήθεια, ηθικόμετρο και βλακόμετρο μπορούν να προσμετρήσουν την πολιτική αναισχυντία και την πολιτική βλακεία των "μισιονάρων" και "σωτήρων" της χώρας, τωρινών ή παρελθόντων χρόνων;
Πρόκειται για πολιτική απομώρανση, με τους πάντες να περιφέρονται και να συμπεριφέρονται ως εάν φέρουν...φωτοστέφανο δημοκρατικότητας. Πρόκειται για ασθένεια του πολιτικού οπορτουνισμού, ένα κόμπλεξ με επάλληλα συμπτώματα αυτοκαταστροφής της ατομικής ψυχής του Ελληνα.
Η συνταγή είναι,εξάλλου, γνωστή: "Κρύψου πίσω από την επίφαση της δημοκρατίας και βρίσκεσαι μέσα στο ρεύμα των περιστάσεων. Και βέβαια το πελώριο εθνικό πολιτικό λάθος: "Η εσκεμμένη συγκάλυψη της αλήθειας πάντα και σχεδόν για όλα".
Ετσι συντελείται η κατεδάφιση των πάντων από τους κατεδαφιστές που κάνουν μάλιστα και τον τιμητή!