Του Κώστα Βουλγαράκη
Υπηρετήσατε 30 χρόνια στο Στράτευμα, διοικήσατε άνδρες, Μονάδες και Σχηματισμούς και τιμηθήκατε, ανερχόμενος στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας, όπως διαβάζω στο βιογραφικό σας, μιας και δεν έτυχε να σας συναντήσω.
Σήμερα, προσπαθώ να κατανοήσω τη δήλωση σας: «Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη αλλά για την επιχειρησιακή, διεξάγω έρευνα».
Τι ακριβώς σημαίνει, πρακτικά και ηθικά, μια τέτοια έκφραση ανέξοδης υπευθυνότητας; Αυτό είναι που μάθατε όταν υπηρετούσατε στον Στρατό, έτσι διοικούσατε τις Μονάδες σας, μ’ αυτό τον τρόπο κερδίζατε τον σεβασμό των υφισταμένων σας, έτσι εμπεδώνατε το ενιαίο πνεύμα των συνεργατών σας, με τέτοια συμπεριφορά εξυψώνατε το ηθικό των στρατιωτών σας;
Δηλαδή, «προχωράτε εσείς και αν στραβώσουν τα πράγματα, εγώ θα αναλάβω την πολιτική ευθύνη και εσείς θα υποστείτε τις συνέπειες»!
Δηλαδή, τι ακριβώς είναι αυτό, που τώρα καταλογίζετε στους Αστυνομικούς;
Το ότι χρησιμοποίησαν τον εξοπλισμό τους, κατά την «εμπλοκή»;
Και ποιος άλλος, πέραν του επικεφαλής των (του Κυβερνήτη τους), είναι αρμόδιος να κρίνει, αν και πότε απαιτείται αυτός να χρησιμοποιηθεί επί του «πεδίου της μάχης», σύμφωνα ασφαλώς με του «Κανόνες Εμπλοκής», που ΕΣΕΙΣ έχετε εκδόσει;
Μήπως κάποιος άλλος, μέσα από την ασφάλεια και το «αποστειρωμένο» περιβάλλον των επιτελικών ή κομματικών Γραφείων σας; Και με τι προσόντα, με ποια εικόνα εξέλιξης των γεγονότων θα το πράξει αυτό, όταν δεν έχει επιτόπια-πραγματική έννοια των συνθηκών εμπλοκής; Ή μήπως, θα ρωτήσετε την «έμπειρη» γνώμη, κάποιων Συνδικαλιστικών Επιτροπών και «Συλλογικοτήτων», με τις οποίες επαίρεστε να συνομιλείτε και να συνδιαλέγεστε;
Αν μάλιστα (όπως φάνηκε), αυτός ο επικεφαλής Αστυνομικός, είχε συνεχή ροή ανταλλαγή αναφορών καταστάσεως και λήψης κατευθύνσεων / εντολών από το Κέντρο Επιχειρήσεων, τότε μέχρι που θα φτάσετε, αποδίδοντας ευθύνες για να σωθείτε;
Στείλατε τους άνδρες σας Αστυνομικούς, με τον εγκεκριμένο από εσάς εξοπλισμό, να φέρουν σε πέρας μια Αποστολή. Τόσο οι κινήσεις των, όσο και η χρήση του εξοπλισμού τους, προβλέπεται ρητώς από Κανονισμούς και επιτυγχάνεται μετά από εκπαίδευση των στελεχών σας.
Αυτή ακριβώς είναι η «Πολιτική Ευθύνη» σας. Δηλαδή το πλαίσιο αρμοδιοτήτων, δικαιοδοσίας και ευθύνης, που έχετε εκχωρήσει στους υφισταμένους σας, διότι αυτά ΕΣΕΙΣ τους τα εκχωρείτε και αυτοί ενεργούν «επ’ ονόματι σας». Γι’ αυτό έχετε και τη δικαιοδοσία και την υποχρέωση, να επιλέγετε τους κατάλληλους συνεργάτες σας. Ειδικότερα:
- Αν λοιπόν έγινε, μεμονωμένη κακή χρήση (κατάχρηση), από κάποιους κατώτερους Αστυνομικούς, χωρίς την εντολή του επικεφαλής των, τότε θα πρέπει άμεσα να αποδοθούν οι ανάλογες κυρώσεις, με βάση την αναφορά όμως του επικεφαλής των και κανενός άλλου (μόνο αυτός μπορεί να τους κρίνει).
- Αν όμως έγινε, με εντολή του επικεφαλής, τότε ΟΦΕΙΛΕΤΕ, να εγκρίνετε τις επιλογές του και να σταθείτε δίπλα του, διότι δικές σας εντολές εκτελούσε και σύμφωνα με το δικό σας πνεύμα ενεργούσε. Αν όμως αυτός, παρέβη το πλαίσιο της δικαιοδοσίας και των επιχειρησιακών εντολών του, τότε αυτό το ξέρουν ΗΔΗ πολύ καλά οι Ανώτεροι του (του Κέντρου Επιχειρήσεων, με το οποίο ήταν σε συνεχή επικοινωνία) και θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, οι συνεργάτες και οι υφιστάμενοι σας, να αισθάνονται ότι έχουν την εμπιστοσύνη και τη στήριξη σας, διότι άλλως όλο το σύστημα πειθαρχίας θα καταρρεύσει και θα τους αποθαρρύνετε, από κάθε είδους ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, που τόσο πολύ αναγκαία είναι, για την εκτέλεση της αποστολής των.
Αντ’ αυτού, εσείς μέσα στον πανικό της ανασφάλειας σας, επιλέξατε τη ΧΕΙΡΙΣΤΗ επιλογή σας!
Αμφισβητήσατε ευθέως την ικανότητα των Αστυνομικών, να χειριστούν τις εντολές σας και τον εξοπλισμό τους και προς επίρρωση αυτής της έλλειψης εμπιστοσύνης, τους αφοπλίσατε ολοσχερώς και τώρα πλέον θα τους στέλνετε ανυπεράσπιστους στο πεδίο των επιχειρήσεων. Έχετε αναλογιστεί, με ποιον τρόπο αυτοί, θα φέρουν σε πέρας την αποστολή τους και το κυριότερο, πως αυτοί θα διαφυλάξουν την ακεραιότητα τους, απέναντι σε κάποιους (κάποιους συνήθεις ζόρικους) διαμαρτυρόμενους «εργαζόμενους» με δοκάρια, λοστάρια, κοτρόνες κ.α. εξοπλισμό «λαϊκών αγώνων», που συνηθίσαμε να βλέπουμε στις τηλεοράσεις!? Αυτούς αλήθεια, πως σκοπεύετε να τους αφοπλίσετε;
Αν τότε κάποιοι άνδρες σας, υποστούν κακοποίηση, τραυματιστούν ή πέσουν θύματα (και έχει ήδη αρκετά η Αστυνομία), τότε ΠΟΙΟΣ θα φέρει την ευθύνη; Ή αν ενδεχομένως, μπροστά στους άοπλους Αστυνομικούς, το πλήθος των αγανακτισμένων, διασπάσει τις γραμμές άμυνας τους και κάψει το Μαξίμου, τότε εσείς πάλι ΕΔΕ θα κάνετε;
Αν θέλετε πράγματι να δείτε τα αποτελέσματα, πόσο πρακτικά εφικτή είναι η νέα σας διαταγή και πόσο μετρά το κύρος σας, στο προσωπικό που διοικείτε, τότε ΤΟΛΜΗΣΤΕ, στην επόμενη αποστολή που θα τους αναθέσετε, να τεθείτε ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ στην πρώτη γραμμή και να ελέγξετε επιτόπου την κατάσταση άοπλοι.
Θυμηθείτε μόνο κε Τόσκα, ότι στην πρόσφατη θεομηνία των πλημμυρών, στην πληγήσα περιοχή που επισκεφτήκατε, μπροστά στις αποδοκιμασίες μόλις 1-2 απελπισμένων πολιτών το βάλλατε τρέχοντας στα πόδια.
Πριν ένα χρόνο, τέτοια εποχή, σας είπα ότι «δεν δικαιούστε να λέτε ότι είσαστε συνάδελφος μας Στρατιωτικός», αναφερόμενος μόνο στην ανάρμοστη κομματικής συμπεριφορά σας. Σήμερα, λυπάμαι αλλά θεωρώ ότι, υπηρετώντας στον Ελληνικό Στρατό «ήλθατε, είδατε και απήλθατε και χαμπάρι δεν πήρατε», ούτε από θέματα Ηγεσίας, ούτε από στρατιωτική αντίληψη, αλλά και κυρίως, ούτε από στρατιωτική αξιοπρέπεια και τιμή.
Κανένας δεν θέλει να βλέπει τέτοια βία και επεισόδια, πουθενά και για κανένα λόγο, διότι αυτά είναι απόλυτα καταδικαστέα. Ειδικά όταν πρόκειται ενάντια σε γέροντες συνταξιούχους, που μπορεί να είναι μεν μαχητικοί, μέσα στην απελπισία τους, αλλά επουδενί είναι επικίνδυνοι και απειλητικοί.
Η «καταστολή», είναι η έκφραση μιας γενικότερης αποτυχίας του πολιτικού συστήματος και εδώ είναι η μοναδική «πολιτική σας ευθύνη».