Φοβούνται αρκετοί μετά τα τελευταία χτύπηματα του Εγκέλαδου στην Ιταλία και για την πατρίδα μας. Δεν είναι και λίγο να βλέπεις στη γειτονική σου χώρα να καταρρέουν ολόκληρες πόλεις.
Στην Ελλάδα δε χρειάζεται να ταρακουνήσει ο Εγκέλαδος τα έγκατα της Γης, έχουν ήδη ισοπεδωθεί τα πάντα.
Πρώτα από όλα ισοπεδώθηκε η ζωή μας. Κανείς πλέον δε χαμογελά, ούτε κάνει όνειρα. Ο καθένας μόνος του παλεύει για να επιβιώσει.
Τα κτίρια μπορεί να υπάρχουν, αλλά αυτό που φιλοξενούσαν, οι δουλειές, οι βιοτεχνίες, τα εργοστάσια, τα καταστήματα, ισοπεδώθηκαν. Τίποτε δεν έμεινε όρθιο. Στέκονται τα ντουβάρια, κατέρρευσαν οι άνθρωποι και η δραστηριότητα.
Επίσης ισοπεδώθηκαν οι έννοιες των λέξεων και η αξία του λόγου. Μπορείς να υπόσχεσαι άλλα και να πράττεις διαφορετικά. Έχεις τη δυνατότητα να πραγματοποιείς τα ακριβώς αντίθετα. Δύνασαι να ακούς ΟΧΙ και να καταλαβαίνεις ΝΑΙ.
Κατέρρευσαν η Παιδεία, η Υγεία και ό,τι είχαμε κατακτήσει.
Διαλύθηκαν οι αμοιβές και τα δικαιώματα.
Σκόρπισαν οικογένειες, γκρεμίστηκαν σπιτικά. Άνθισε η απελπισία.
Άλλοι έμειναν στα ερείπια και άλλοι έφυγαν τρέχοντας μακριά από τον τόπο αυτό για να σωθούν.
Όσο για τα "σωστικά" συνεργεία...Αντί να σώζουν, σκοτώνουν.
Όσο για τα "σωστικά" συνεργεία...Αντί να σώζουν, σκοτώνουν.
Η μόνη μας διαφορά με την Ιταλία είναι πως από αύριο το πρωί στη γειτονική χώρα θα ξεκινήσουν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες για να αποκατασταθούν όλα όσα επλήγησαν. Η Ελλάδα παραμένει ακόμη ερείπιο. Άραγε απέμεινε κανείς ζωντανός, που να χτυπά η καρδιά του έστω και πλακωμένος κάτω από τα συντρίμμια;