Καταψηφίστηκε στη Βαλλωνία και ξεσηκώνει τα πλήθη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Του Μιχαήλ Στυλιανού
Η «Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία» (CETA) μεταξύ Καναδά και Ε.Ε., για την οποία το «Βήμα» δημοσίευσε προ ημερών ένα διαφημιστικό πόνημα κάποιας Γκαλίνας Κόλεβ -αφιλοκερδούς προφανώς θαυμάστριας των ευεργετικών προβλέψεων της συμφωνίας- έχει ξεσηκώσει τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις καταδίκης και απόρριψης της στη Γερμανία, στη Βρετανία, στη Γαλλία και στο Βέλγιο, για τις οποίες οι καταναλωτές των ελλαδικών ΜΜΕ δεν διάβασαν ούτε άκουσαν τίποτα.
Γιατί όμως αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις πολιτών της ΕΕ, εναντίον μιας συμφωνίας την οποία οι τεχνοκράτες των Βρυξελών διαπραγματεύονταν με τους εκπροσώπους υπερατλαντικών συμφερόντων επί πέντε ολόκληρα χρόνια (μυστικότητας) και που προωθείται η επικύρωσή της από τα 28 κοινοβούλια ως πανάκεια για την ενίσχυση των εξαγωγών και τον πολλαπλασιασμό των θέσεων εργασίας –όπως μας υποσχόταν και η κ. Γκαλίνα στο άρθρο του φιλόξενου Βήματος;
Απλούστατα, επειδή οι ψυλλιασμένοι και εντιμότερα πληροφορημένοι διαδηλωτές στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι αυτή η συμφωνία -που ο πολιτικός θίασος των πρόθυμων δουλικών στην Ελλάδα θα υπογράψει απνευστί (αν δεν το έκανε ήδη, όπως και την καταδίκη της Ρωσίας για ανθρωπιστικά εγκλήματα στη Συρία)- είναι πρόγευση της Διατλαντικής ΤΤΙΡ και όχι λιγότερο από αυτήν καταλυτική της κρατικής κυριαρχίας, των κυβερνητικών εξουσιών, της Δημοκρατίας και στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η ολιγαρχία των Βρυξελών είναι σήμερα ανάστατη επειδή η προώθηση της επικύρωσης από τα κοινοβούλια σκάλωσε στην άρνηση της Βουλής της Βαλλωνίας (γαλλόφωνου τμήματος της Βελγικής Ομοσπονδίας), που με πληθυσμό 3,5 εκατομμυρίων, σταμάτησε την μπουλντόζα της εθνοκατεδάφισης. Προς τον παρόν. Επειδή η δικτατορία των Βρυξελλών μηχανεύεται σχέδια υπερκέρασης των Κοινοβουλίων.
Τι δεν μας είπε η Γκαλίνα του Βήματος
Μα τι τσίμπησε τους Βαλώνους; (Θα ρωτήσει ο αναγνώστης της Γκαλίνας, στο «Βήμα» της προόδου.) ΄Ισως διάβασαν –όχι τις 1.600 αινιγματικές και αποκρυφικές σελίδες της Συμφωνίας- αλλά, μεταξύ άλλων, το άρθρο του George Monbiot στην βρετανική Daily Mail, προ μηνός, που αφού και αυτός έσκυψε στη Συμφωνία επί ώρες, κατέφυγε για την αποκρυπτογράφηση του σκοτεινού κειμένου σε ειδικούς νομικούς της οργάνωσης Attac στη Γερμανία και του Καναδικού Κέντρου Εναλλακτικής Πολιτικής. Και ιδού τα πορίσματά του:
--Η CETA είναι εξ ίσου ολέθρια αν όχι χειρότερη από την συμφωνία ΤΤΙΡ, την οποία το Κονκλάβιο των Βρυξελών αναγκάσθηκε να αποθέσει στο ψυγείο (για μετά τις εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία), ύστερα από δημοσκόπηση στην οποία κατέφυγε -ενώπιον των λαϊκών κινητοποιήσεων- από την οποία προέκυψε ότι το 97% των 150.000 απαντήσεων ήταν εχθρικές προς τη συμφωνία.
--Ακριβώς όπως η ΤΤΙΡ, η CETA «κλειδώνει» τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και υπηρεσιών και αποκλείει την ανακρατικοποίησή τους, όπως της ύδρευσης στο Παρίσι, ή των σιδηροδρόμων στη Βρετανία, καθιστώντας αδύνατη την ανάκτηση του ελέγχου βασικών κοινωνικών υπηρεσιών από το Δημόσιο.
--Όπως η ΤΤΙΡ, η CETA καταλύει τις κρατικές εξουσίες στη λήψη μέτρων προστασίας της υγείας, των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των πολιτών.
Με ευρύτατη ερμηνεία των όρων για επενδύσεις και απαλλοτριώσεις παρέχει το δικαίωμα σε πολυεθνικές εταιρείες να παραπέμπουν την κυβέρνηση σε «ειδικό (εξωθεσμικό)δικαστήριο» δικηγόρων, εξουσιοδοτημένο με τη συμφωνία να επιδικάζει συντριπτικά πρόστιμα, για την «απώλεια προσδοκωμένων μελλοντικών κερδών».
Καταργεί έτσι την εθνική κυριαρχία κατά τη δυνατότητα του κράτους να απαγορεύσει την εισαγωγή τροφίμων ή άλλων καταναλωτικών ειδών που αυτό κρίνει επιβλαβή για την υγεία ή την ασφάλεια των πολιτών του, η να παρέμβει κανονιστικά στη λειτουργία των τραπεζών προκειμένου να προστατεύσει την περιουσία των πολιτών και την οικονομία, η να προστατεύσει τα δάση, τη γη, τον υδροφόρο ορίζοντα και τον βιότοπο της χώρας.
Καταλύει ακόμη κάθε δυνατότητα ρυθμιστικής παρέμβασης του κράτους ή οργανώσεων για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις αυτών των κεφαλαιοκρατικών μεγαθηρίων, που διαθέτουν στρατό από 30.000 χ ρ υ σ ο φ ό ρ ο υ ς λομπίστες στις Βρυξέλλες, -γιγάντιο χταπόδι με πλοκάμια-βεντούζες στην Κομισιόν, στις επιτροπές και την Ευρωβουλή –τούς παραδείσιους λιμένες απόσυρσης αποτυχημένων πολιτικών χρυσοθήρων- και στρατιά ακριβοπληρωμένων δικηγόρων (και συχνά δικαστών).
--Επιπλέον: Ό,τι δεν εξαιρείται σαφώς στο κείμενο της συμφωνίας θεωρείται ότι καλύπτεται από αυτήν. Δηλαδή εάν οι υπογράφουσες κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια δεν ανακαλύψουν έναν υποκρυπτόμενο κίνδυνο στις 1.600 σελίδες αποκρυφισμού, έχουν δεσμευτεί με πρόσθετα δεσμά. Μια κυβέρνηση λ.χ. μπορεί να ανακαλύψει ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες της από παρασιτοκτόνα της Μπάγιερ, της Ντυπόν, της BASF ή της Sergenta, που προκαλούν τερατογενέσεις, αυτισμό και άλλες εγκεφαλικές βλάβες, ή τον υδροφόρο ορίζοντα εδαφικών τμημάτων της χώρας από θανατηφόρα τοξικά απόβλητα ορυχείων ή πετρελαϊκής ρωγμάτωσης του υπεδάφους.
Πολύ συνοπτικά, όπως επισημαίνει ο Monbiot και άλλοι μελετητές:
Η CETA πλασάρεται ως εμπορική συνθήκη, αλλά ελάχιστες από τις διατάξεις της έχουν σχέση με το εμπόριο. Αποτελούν μεθόδευση κατάλυσης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας από την εξουσία των πολυεθνικών επιχειρησιακών συγκροτημάτων. Εκατομμύρια ανθρώπων στην Ευρώπη και στον Καναδά έχουν εξεγερθεί εναντίον αυτής της επιχείρησης υφαρπαγής των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και την υπαγωγή τους σε κατάσταση άβουλων ανδρεικέλων, υποχείριων της ακόρεστης βουλιμίας και απεριόριστης αυθαιρεσίας μιας σπείρας διεστραμμένων αρπακτικών..
Καλούν σε καθολική εξέγερση εναντίον της προγραμματισμένης αντικατάστασης των διασωζόμενων υπολειμμάτων του κοινωνικού συμβολαίου πολιτισμένης ανθρώπινης διαβίωσης με την βαρβαρότητα μιας μετανεωτερικής ζούγκλας Οργουελικού «νέο-φιλελευθερισμού».