Πλησιάζουμε πλέον ταχύτατα στον τοίχο. Το σύστημα χρεοκοπεί, οι τράπεζες που μοίραζαν θαλασσοδάνεια και τώρα ζητούν ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΑ να μπει φόρος στα λεφτά του λαού όταν θέλει να τα αποσύρει, είναι απλά κουφάρια και όλοι πια μιλούν για ένα επόμενο σκληρότατο μνημόνιο, ώστε να επιλεχθεί η έξοδος από την Ευρωζώνη.
Το πιθανότερο είναι ότι ίσως μας προλάβουν τα γεγονότα της γειτονικής Ιταλίας και διαλυθεί ένα οικοδόμημα στο οποίο κακώς μπήκαμε και εσφαλμένα εξακολουθούμε να παραμένουμε.
Ωστόσο θα πρέπει επιτέλους να πούμε κάποιες αλήθειες. Η χώρα είχε ανάγκη δύο πράγματα. Το πρώτο είναι το νόμισμά της ώστε να είναι ουσιαστικά ανεξάρτητη / ανταγωνιστική και το δεύτερο να κόψει δραστικά το απέραντο λίπος του δημοσίου και τις στρατιές των συνταξιούχων των 40 και 45 ετών.
Αντί για αυτό, προκρίθηκε η επιλογή να επιστρατευθούν οι ξένοι ώστε να φορτωθούν σε αυτούς οι αναγκαίες αποφάσεις. Ποιες; Να μην έχουμε πχ άπειρους στο πρωτόκολλο αλλά καμία νοσοκόμα στο Χ κέντρο υγείας ενός Α νησιού. Να μη βγαίνουν στη σύνταξη 40αρες και 40ρηδες με γερά εφάπαξ και να τους πληρώνουμε να κάθονται.
Οι αναγκαίες αποφάσεις δεν ελήφθησαν. Οι ξένοι αφού μπήκαν από την πίσω πόρτα, κοίταξαν τα ασημικά της χώρας και δεν ενδιαφέρονται για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.
Κάπως έτσι συνεχίσαμε να πληρώνουμε το απέραντο δημόσιο και τους νεαρούς/ες συνταξιούχους. Μόνο το κόστος των δις ευρώ που μας στοιχίζουν οι προκλητικές πρόωρες συντάξεις, δε θα είχαμε μπει στο μνημόνιο. Για να μη διορθώσουμε το πλαδαρό δημόσιο, έφυγαν τα υγιή στελέχη του, για να μην κόψουμε με τον μπαλτά τις χαρισμένες - απλήρωτες συντάξεις ορισμένων, περικόψαμε όσων εργάστηκαν 30, 35 και 40 χρόνια.
Και να που οδηγούμαστε στο τέρμα. Η εξίσωση δε λύνεται όσο κι αν ξαναγράφουμε τα ίδια με άλλο τρόπο. Με μισθούς των 300 ευρώ ούτε φόροι πληρώνονται ούτε οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων βγαίνουν, ούτε οι συντάξεις των 1.000 ευρώ πληρώνονται.
Οι ξένοι δε θέλουν να δανείσουν άλλα. Εσείς θα δανείζατε ποτέ κάποιον σε σταθερή βάση για να χαρτζιλικώνει πχ το γιο του που κάθεται αντί να δουλεύει; Θα δίνατε λεφτά σε κάποιον για να κάθεται; Μάλλον θα του λέγατε να πάει να δουλέψει. Όπως λέει κι ο Απόστολος των Εθνών, όποιος δεν εργάζεται (εννοώντας τους αέργους) δε δικαιούται ούτε να τρώει.
Ε αυτό λέει και ο Σλοβάκος (κι ο κάθε Σλοβάκος). Γιατί να πληρώνει πχ το συνταξιούχο αστυνομικό που κάθεται από τα 38;! Ναι υπάρχει τέτοια περίπτωση και είχαμε αναφερθεί σε παλαιότερο κείμενο στη Freepen.gr
Δραχμούλα, βομβαρδισμός μέχρι ισοπέδωσης του δημοσίου με χτίσιμο από την αρχή και όλοι οι συνταξιούχοι των 40,45,50,55 να γυρίσουν στη δουλειά. Αρκετά τους πληρώσαμε. Δεν αντέχουμε άλλο. Δε γίνεται σε πλοίο που βουλιάζει κάποιοι να πνίγονται στα μηχανοστάσια και άλλοι να απολαμβάνουν τη ζωή τους στο κατάστρωμα.
Διαφορετικά θα πάμε στον πάτο κι ενώ μας έχουν περικυκλώσει οι καρχαρίες.