Ενοχλήθηκε το «νέο φρούτο» της Συριζαϊκής ενημέρωσης κ. Τζανακόπουλος γιατί μια συνδικαλιστική οργάνωση «στοχοποίησε» με αφίσα έναν υπουργό.
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συμμερισθώ τον χαρακτηρισμό «χυδαιότητα» του κυβερνητικού εκπροσώπου για την αφίσα που πλέον είναι μια παρωχημένη «μορφή πάλης» των συνδικάτων. Όμως ποιος τα λέει αυτά; Ο εκπρόσωπος ενός κόμματος που οι σύντροφοί του όταν ήσαν αντιπολίτευση, είχαν ρίξει στους πολιτικούς τους αντιπάλους, όχι μόνο «χυδαιότητα», αλλά τόνους λάσπη, ύβρεις χαμαιτυπείου, προτροπές λυντσαρίσματος και βωμολοχίες απίστευτης ρυπαρότητας…Τότε όλα ήσαν επιτρεπτά, τώρα όχι;
Αλλά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν τα κάνουν αυτά μόνο όταν κάποιος υπερβεί τα φραστικά όρια, αλλά ακόμα και όταν κάποιος τους ασκεί κριτική. Είναι κανόνας στην Αριστερά, που τώρα ενστερνίστηκε και η ακροδεξιά του Καμμένου να στολίζουν με «ρύπους» όσους τολμήσουν να διαφωνήσουν, στα εσωτερικά τους, που σήμερα μεταφέρθηκε και στους πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά και σε όποιο πολίτη εκφράσει διαφορετική άποψη ή τους ασκήσει κριτική…
Το σημερινό εθνικολαϊκό κυβερνητικό σχήμα θέλει να άρχει, χωρίς ποτέ να ελέγχεται από κανέναν, αυτοί όμως να κρίνουν χωρίς ουδέποτε να κρίνονται!
Και για να πετύχουν το πρώτο, αναγορεύουν σε πολιτικό δόγμα το δεύτερο. Οπότε η παράβαση του-δηλαδή η κριτική των πράξεών τους – συνιστά αδίκημα, όχι πια εναντίον εκείνων, αλλά εναντίον της ιδεολογίας, της προόδου, του λαού, του έθνους και ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση…
Είναι βαθύτατα θλιβερό και βαρύτατα επικίνδυνο άτομα που θεωρούν τον εαυτό τους αριστερό και έντυπα που θεωρούνται δημοκρατικά να χαρακτηρίζουν έμμεσα σαν «ιδανικό δημοκρατικό πολίτη» τον άκριτο και άλαλο, αυτόν που δεν ξέρει παρά να πειθαρχεί και δεν θέλει παρά να υπακούει. Και αγνοούν σκόπιμα πως όλη η εξέλιξη του ανθρώπου στηρίχθηκε στην ιδιότητά του να αναρωτιέται και να αμφιβάλει για όλα. Ένας μεγάλος δάσκαλος έχει πει πως η σπουδαιότερη λέξη, είναι το «γιατί;», όλη η γνώση ξεκίνησε από αυτή τη λέξη. Η ερώτηση ήταν η πύλη που οδήγησε στη φώτιση!...
Αλλά και παραπέρα ακόμα η πρόοδος του ανθρώπου εξαρτήθηκε από την ικανότητά του να δείχνει ανυπακοή στις κάθε είδους εξουσίες, επιβολές, κατεστημένες ιδέες, δόγματα. «Η ανυπακοή είναι η πρωταρχική αρετή του ανθρώπου. Με την ανυπακοή πραγματοποιήθηκε η πρόοδος, με την ανυπακοή και την εξέγερση», έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ, σε ένα δοκίμιο του που έχει κατά σύμπτωση τον τίτλο «Η ψυχή του ανθρώπου στο σοσιαλισμό» !...
Και φυσικά, αφετηρία και επίκεντρο της «ανυπακοής» είναι η ικανότητα και η δυνατότητα να κρίνεις τα πάντα και τους πάντες για πάντα.
Αυτή την δυνατότητα διεκδίκησαν πάντοτε και παντού οι «τολμώντες αεί κινείν των μη καλώς εχόντων», όπως γράφει ο Αριστοτέλης στα «Πολιτικά».
Η άμεση ή έμμεση απαγόρευση της κριτικής, που έχουν δείξει ότι επιθυμούν διακαώς οι χυδαίοι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν προδίδει παρά δυσπιστία και φόβο μπροστά στον σκεπτόμενο πολίτη, τον ενεργό πολίτη.
Οι άνθρωποι, έγραφε ο Μπέρτραντ Ράσσελ, «φοβούνται την σκέψη περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, περισσότερο απ’ την καταστροφή ακόμα και από τον θάνατο. Η σκέψη είναι ανατρεπτική και επαναστατική, καταλυτική και φοβερή. Η σκέψη είναι ανελέητη απέναντι στα προνόμια, τους κατεστημένους θεσμούς και τις βολικές συνήθειες. Η σκέψη είναι αναρχική και άνομη, αδιάφορη απέναντι στην εξουσία, περιφρονητική απέναντι στην δοκιμασμένη σοφία των αιώνων. Η σκέψη είναι δυνατή, σβέλτη και ελεύθερη, είναι το φως του κόσμου και η μεγαλύτερη δόξα του ανθρώπου»!...
Αυτή τη σκέψη, δεν μπορούν να αντέξουν και την τρέμουν οι Σταλινοφασίστες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, γι’ αυτό θέλουν όλους τους ανθρώπους άλαλους και άκριτους…
Στο χέρι όμως του κάθε ανθρώπου είναι να μην πάρουν τη σκέψη και την κρίση, αυτοί που τις φοβούνται… Γιατί ο φόβος για τα φοβερά αυτά όπλα του ανθρώπου, είναι που υπαγορεύει τους μύδρους και τους ρύπους εναντίον όσων πέφτουν στο αμάρτημα της κριτικής και στον κατά Όργουελ «έγκλημα της σκέψης»…
Λίγο βαριά το πήγα σήμερα θα μου πουν μερικοί. Όμως: Επιβάλλεται, γιατί μπήκαμε πλέον στον «πόλεμο κατά της σκέψης» που διεξάγεται αποκλειστικά στο «πεδίο» του διαδικτύου, που θέλει όχι τόσο να μας την ελέγξει αλλά να μας την καταργήσει – εξαφανίσει και αυτό είναι το σημαντικό.
Το διαδίκτυο με την πληθώρα των ειδήσεων-πληροφοριών, ανεξέλεγκτων των περισσοτέρων, είναι η νέα ατομική βόμβα. Με στόχο όχι ανθρώπινες ζωές, αλλά την σκέψη.
Ο συνεχής βομβαρδισμός καθημερινώς με άχρηστες πληροφορίες, σε παγκόσμιο αλλά και ντόπιο Συριζαϊκής έμπνευσης επίπεδο, που κανείς δεν έχει το χρόνο, την ικανότητα, ή τον τρόπο να τις ελέγξει, θα απενεργοποιήσει, στην αρχή και μετά θα αχρηστεύσει τη σκέψη, «θα κάψει φλάντζα» δηλαδή και τότε κάποιοι θα περάσουν την έτοιμη δική τους κασέτα…
Ο Γκαίμπελς θα ήταν πολύ ευτυχής αν μπορούσε στην εποχή της παντοδυναμίας να έχει μερικά από αυτά τα μπλογκς (ανώνυμα τα περισσότερα) που αποκλείουν τον διάλογο, αποκλείουν τις ιδέες ωραιοποιούν τα ψέματα, αλλάζουν τις λέξεις και περνάνε υποδορίως «ευχάριστα» και ευκολονόητα μηνύματα... Αφού «κοίμησε» έναν λαό μόνο με το ραδιόφωνο, εφημερίδες και κάποια κινηματογραφικά επίκαιρα φανταστείτε τι θα έκανε αν είχε στα χέρια του το διαδίκτυο! Τίποτα περισσότερο από αυτό που ήδη κάνουν οι σημερινοί Γκαίμπελς που το έχουν!...
Προσοχή λοιπόν, η επίθεση ξεκίνησε και ο στόχος είναι ένας. Το μυαλό!...
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.