Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Ξεπέρασε κάθε όριο ανοχής, η συμπεριφορά της Κομισιόν, η οποία έχει «ξεχάσει» ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., όπου η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, είναι κύριο συστατικό της συνοχής των κρατών μελών και των πολιτών τους και έχει υποχρέωση να μας υποστηρίζει έναντι κάθε τρίτου κράτους που μας απειλεί ή μας συμπεριφέρεται δυσμενώς, ποσώ δε μάλλον εχθρικά. Αντί λοιπόν να «καταχεριάσει» την Αλβανία και να της τρίξει τα δόντια, την επιβραβεύει εκδίδοντας Έκθεση με την οποία συστήνει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεών της με την Ε.Ε. Όταν έχουμε τέτοιους φίλους, τι τους θέλουμε τους εχθρούς; Η Κομισιόν δεν γνωρίζει άραγε τις αλυτρωτικές ανθελληνικές θέσεις της Αλβανίας και αγνοεί τις κάθε είδους και μορφής διώξεις της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία, με πρόσφατη την κατεδάφιση των οικιών Ελλήνων στη Χιμάρα; Μάλλον πρέπει να στηρίχθηκε η Κομισιόν στους τραγικούς χειρισμούς που έχουν γίνει στις ελληνοαλβανικές σχέσεις από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και τη συμφωνία με την αλβανική κυβέρνηση για την «επίλυση των εκκρεμών διμερών ζητημάτων», στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το … «Τσάμικο» ζήτημα!!! Ποια προβλήματα αλήθεια; Οι παράλογες απαιτήσεις της Αλβανίας είναι μόνο δικά τους προβλήματα, όχι κοινά. Κάνουμε τα ίδια λάθη που κάνουμε και με την Τουρκία και βρισκόμαστε κατηγορούμενοι όταν δεν συμφωνούμε με τις όποιες παραλογίες τους.
Θαυμάστε και φρίξτε με την αναφορά στις σχέσεις της Αλβανίας με την Ελλάδα:
«Οι σχέσεις με την Ελλάδα παραμένουν συνολικά θετικές με συχνές υψηλού επίπεδου επισκέψεις. Η συνεργασία σε θέματα διαχείρισης της μετανάστευσης έχει ενισχυθεί συμπεριλαμβανομένου του επιχειρησιακού επιπέδου για να δοθεί απάντηση στην μεταναστευτική κρίση, με τριμερείς συναντήσεις μεταξύ Ελλάδας-Ιταλίας και Αλβανίας. Με την ευκαιρία της 25ης επετείου από την υπογραφή της Συνθήκης Φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας και την επίσκεψη του Έλληνα υπουργού εξωτερικών στα Τίρανα οι δυο χώρες συζήτησαν την θέσπιση ενός κοινού μηχανισμού για την αντιμετώπιση των “εκκρεμών διμερών ζητημάτων”». Το θράσος τους φθάνει μέχρι του σημείου να ζητάει τη διδασκαλία της Αλβανικής για τους Αλβανούς (λάθρο)-μετανάστες στην Ελλάδα, ωσάν να αποτελούν επίσημη μειονότητα και συγχρόνως, χωρίς η Έκθεση αυτή να αναφέρεται καθόλου στην «Ελληνική Εθνική Μειονότητα».
Σε άλλο σημείο η περιβόητη αυτή Έκθεση, αναφέρει: «Το νομικό πλαίσιο της προστασίας των μειονοτήτων είναι σε μεγάλο βαθμό σύμφωνο με τα Ευρωπαϊκά στάνταρτ. Η Αλβανία έχει υιοθετήσει τις περισσότερες διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα , παρ’ όλα αυτά πρέπει να ενισχυθεί η εφαρμογή των μηχανισμών προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει, η εφαρμογή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας πρέπει να διασφαλιστεί καθώς επίσης και η διαδικασία χορήγησης τίτλων ιδιοκτησίας και αποζημιώσεων πρέπει να ολοκληρωθεί». Δέχονται δηλαδή ότι η προστασία των μειονοτήτων δεν είναι σύμφωνη με τα Ευρωπαϊκά στάνταρτ και ότι πρέπει να ενισχυθούν οι μηχανισμοί. Ως προς τις ιδιοκτησίες, δέχονται ότι δεν έχουν διασφαλιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων, ούτε έχουν δοθεί τίτλοι ιδιοκτησίας, ούτε αποζημιώσεις! Ως προς δε την περιουσία της ορθόδοξης εκκλησίας, «εξέφρασε ανησυχία σχετικά με την εφαρμογή της συμφωνίας με την κυβέρνηση για την επιστροφή των περιουσιών που είχαν κατασχεθεί από το κομμουνιστικό καθεστώς».
Παρόλα αυτά η Κομισιόν, για να αιτιολογήσει την καθ’ όλα απαράδεκτη εισήγησή της για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας, την προικοδοτεί με διάφορες αναφορές καλής γειτονίας και άλλα παρόμοια, τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Και το χειρότερο όλων αυτών η Ελλάδα, δια του υπουργού των εξωτερικών, παρακολουθούσε όλα αυτά τα «όμορφα και αληθινά» για την Αλβανία, απαθής και ήρεμος, χωρίς καμία αντίρρηση, παρά τους λεονταρισμούς και τις δημόσιες δηλώσεις και προειδοποιήσεις περί μπλοκαρίσματος της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας. Αντί να σηκώσουμε στεντόρεια φωνή και να υπενθυμίσουμε και στην Κομισιόν ότι έχουμε δικαιώματα και φωνή, δικαιώματα τα οποία διεκδικούμε και απαιτούμε να μας αποδοθούν, και φωνή να ακουστούμε, κλαυθμυρίζουμε και υπακούουμε. Ο Θεός να βάλει το χέρι του να γλυτώσουμε τα χειρότερα.
Πέραν όλων των πιο πάνω, με ποιο σκεπτικό η Ε.Ε. δια της Κομισιόν θέλει να επεκταθεί με την ένταξη νέου κράτους και δη πειναλέων, όταν όλοι ωρύονται ότι δεν χρειαζόμαστε επέκταση αλλά εμβάθυνση; Συνεχίζεται η λανθασμένη πορεία της Ε.Ε. με ποιο σκοπό; Μήπως την διάλυσή της; Μήπως για στενά συμφέροντα κάποιου ή κάποιων κρατών μελών, τα οποία όμως είναι αντίθετα με τους σκοπούς της Ε.Ε. και των κρατών μελών της; Αφού ακόμη το βέτο ισχύει, ας πρωτοστατήσουμε, δηλώνοντας ευθέως, ως θέμα αρχής, ότι δεν πρέπει να γίνει καμία επέκταση μέχρι να αποδειχθεί η πρόοδος της ενοποίησης και μέχρι τότε θα ασκούμε βέτο για κάθε προσπάθεια ένταξης νέου κράτους. Πόσο μάλλον για μια αλαζονική και εχθρική χώρα όπως το κρατίδιο της Αλβανίας, που παριστάνει το λιοντάρι με την ανοχή κάποιων μεγάλων. Ας δείξουμε επί τέλους ότι έχουμε και εμείς άποψη και την στηρίζουμε. Ας αποδράσουμε από το περιθώριο και ας βγούμε και λίγο στο ξέφωτο.