Αν παρατηρήσετε την παραπάνω φωτογραφία, τότε θα καταλάβετε γιατί μέσα σε 21 μήνες άρχισε να πνίγεται κόσμος στο Αιγαίο, τα νησιά να αλλάζουν φυσιογνωμία, να κατακλύζονται από 20% πρόσφυγες και 80% λαθρομετανάστες, να καίγονται άνθρωποι, να λεηλατούνται περιουσίες, να απελπίζεται ο κόσμος.
Χεράκι-χεράκι στην αμμουδιά, με το χαλαρό κασκολάκι, το ανοικτό παλτουδάκι, το φροντισμένο κοτσιδάκι με το βαμμένο (;) μαλλί και όλη τη δηθενιά.
Αυτή την αχρείαστη δηθενιά των άσχετων που μας έβαλε σε περιπέτειες. Διότι ανάθεμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν τι και πως ακριβώς συμβαίνει στη Συρία. Πώς να το ξέρουν άλλωστε όταν πράσινες σημαίες των αποκεφαλιστών ανέμισαν σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη;
Η φυσιογνωμία, οι 1000 λέξεις αυτής της φωτογραφίας εξηγούν τον εθνικό κίνδυνο στον οποίο έχουμε περιέλθει όσον αφορά την ωρολογιακή βόμβα της λαθρομετανάστευσης.
Τα ηθικά πλεονεκτήματα και η χαλαρότητα της ανευθυνότητας.
Τώρα που βρίσκονται όλοι αυτοί με τα ενωμένα χεράκια;
Τι κάνουν για τους ανθρώπους στη Χίο που κλειδαμπαρώνονται όπως δηλώνουν, μόλις δύσει ο Ηλιος και δεν τολμούν να πάνε στα χωράφια τους;
Το πλιάτσικο της Ειδομένης, τα check-points στα οδικά δίκτυα, οι φωτιές στα νησιά και τα επεισόδια, δεν έγιναν τυχαία.
Ακόμη και τώρα ο κ. Μουζάλας συμπεριφέρεται όπως στη φωτογραφία. Αν καταρρεύσει η Συμφωνία, θα έχουμε, λέει, χιλιάδες αφίξεις την ημέρα. Το ενδεχόμενο πχ το Πολεμικό Ναυτικό να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορα, δεν το έχει σκεφτεί...
Αλλά σάμπως σκέφτηκε και τι θα ακολουθούσε όταν πόζαρε στο φακό; Εν τέλει αυτή η προσέγγιση δεν εξυπηρέτησε κανέναν. Κατέστρεψε τον τόπο μας ενώ παράλληλα εξαθλίωσε (ακόμη περισσότερο) - εξαγρίωσε αυτούς που τάχα ήθελε να βοηθήσει.