Σχεδόν δύο χρόνια μετά την ανάπτυξη της θεωρίας της αριστερής παρένθεσης από τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και βλέποντας το διάδοχό του να βαριέται την ίδια του την ύπαρξη μπροστά στον Μπάρακ Ομπάμα, μπόρεσα να αντιληφθώ ότι δικαιώθηκε πανηγυρικά.
Ναι, η θεωρία της αριστερής παρένθεσης υπήρξε απόλυτα σωστή και όσο περνά ο χρόνος καθίσταται πιο ευδιάκριτο.
Ας γύρισουμε λίγο πίσω στο χρόνο. Από τους πρώτες μήνες της πρώτης κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαφάνηκε ότι δεν είχαν τίποτε να προσφέρουν. Δεν πέτυχαν την ανατροπή, φοβήθηκαν τη ρήξη, δεν είχαν το "μυστικό" που θα έκανε τη Μέρκελ μέρα μεσημέρι να πει σε όλα ναι.
Ήδη από την Ανοιξη του 2015 το μόνο στοίχημα που απέμενε ήταν αν θα καλλωπιστεί η κόλαση.
Και το καλοκαίρι του 2015 ήρθε το...πέναλτι. Ήταν τα capital controls. Τότε ο κόσμος τρόμαξε. Αιφνιδιάστηκε. Η παρένθεση ήταν πραγματικά έτοιμη να κλείσει. Το μολύβι ήταν πάνω στο χαρτί και απλά περίμενε κάποιον να το πιάσει.
Ωστόσο ο Σαμαράς είχε κάνει δύο σημαντικά σφάλματα:
Το πρώτο ότι νόμιζε πως θα μπορούσε ο ίδιος να κλείσει την παρένθεση, παραγνωρίζοντας πως δεν επανακάμπτεις όταν ο κόσμος σε διώχνει με βροντερό τρόπο και το δεύτερο πως άφησε να επιστρατευθούν ξόανα του παρελθόντος όπως ο Σημίτης και ο Καραμανλής να απευθύνουν μήνυμα στο λαό.
Αν υπήρχαν ικανά στελέχη στη ΝΔ και σοβαρός διάδοχος του Σαμαρά ο οποίος θα έκανε σοβαρή πολιτική και θα απέκλειε τα ξόανα, η παρένθεση θα είχε κλείσει από τότε.
Δεν υπήρχαν όμως και έτσι εκλήθη ο Βαγγέλας ο σέξι, να σκίσει τον Αλέξη. Ο Βαγγέλας όμως πέτυχε με κλειστές τράπεζες, εργαζόμενους να καταλήγουν στον ΟΑΕΔ γιατί άρχισαν τα λουκέτα ελέω capital controls, να σκιστεί ο ίδιος.
Ο βαριεστημένος πρωθυπουργός έχει ήδη κλείσει μέσα του την παρένθεση προ πολλού.
Η θεωρία του Αντώνη Σαμαρά ήταν απόλυτα σωστή, απλά δεν υπήρχε ο κατάλληλος να την εφαρμόσει, ίσως γιατί η δεξιά παρένθεση έκλεισε οριστικά προ πολλού.