Σήμερα, ένα ολόκληρο Έθνος, παραληρεί και υπερηφανεύεται, που ο Πλανητάρχης, στην επίσκεψη του στη Χώρα μας και κατά την εκφώνηση της πράγματι μεγαλειώδους και βαρυσήμαντης ομιλίας του, φώναξε «Ζήτω η Ελλάς».
Πολύ σωστά ο Πλανητάρχης, εξέφρασε αυτή τη τιμή και αναγνώριση του στη Χώρα μας και πολύ δικαιολογημένα όλοι μας αισθανόμαστε ικανοποιημένοι.
Το «Ζήτω η Ελλάς» όμως, εγώ έμαθα και νοιώθω να το φωνάζω από μικρό παιδί. Κάποιες κρίσιμες στιγμές μάλιστα, κάτω από μεγάλη πίεση και ένταση, ένοιωθα με σφιγμένα τα δόντια, να βράζει η ψυχή μου και να αναδύεται μέσα μου, Ζήτω η Ελλάς – Ζήτω η Ελλάς – Ζήτω η Ελλάς!
Τα τελευταία χρόνια όμως, το ακούω γύρω μου υποτονικά, "συνωμοτικά", όλο και λιγότερο και ακόμα και εγώ, διστάζω να το εκφράσω ζωηρά.
«Ζήτω η Ελλάς» και αν τύχει και το ακούσουν οι «ΑΛΛΟΙ Έλληνες» και μου κολλήσουν καμιά ταμπέλα Ακροδεξιού, Εθνικιστή ή και Φασίστα, τότε πως ξεμπερδεύεις από δαύτους, ποιος σε ξεπλένει από το στόμα τους, σκέφτομαι ένοχα και ντροπιασμένα.
Δυστυχώς σήμερα, την ώρα που ΟΛΑ τα άλλα Κράτη του κόσμου, συσπειρώνονται στην ιδέα «Κράτος –Έθνος», για να νοικοκυρέψουν, να ενισχύσουν και να προστατέψουν τα του οίκου τους, ΕΜΕΙΣ εδώ αγόμαστε και φερόμαστε, από ξεπερασμένες «Διεθνιστικές» ιδεοληψίες, με τις οποίες, θέλουμε «να φτιάξουμε τον κόσμο όλο, να διορθώσουμε και να καθοδηγήσουμε την Ευρώπη στα μέτρα μας» (για να σωθούν, όπως και η Ελλάδα μας).
Αυτοί λοιπόν, οι εξουσιάζοντες τη Χώρα μας Διεθνιστές, θεωρούν ότι το να σέβεσαι τα Εθνικά Σύμβολα σου, τις αρχές, τις παραδόσεις και την Ιστορία σου, είναι αναχρονιστικό και αντίθετο με τις ιδέες του Διεθνισμού. Το να βάζεις πάνω απ’ όλα την Πατρίδα σου και το συμφέρον των Ελλήνων, είναι Ρατσισμός. Το να υπερασπίζεσαι τη γλώσσα, τη θρησκεία και την παιδεία σου, είναι Συντηρητική Αντίδραση. Το να φωνάζεις «Ζήτω η Ελλάς – Ζήτω το Έθνος», είναι ωμός Εθνικισμός και το να υψώνεις τη γαλανόλευκη Σημαία σου, είναι μαύρος αποκρουστικός Φασισμός!! Άντε τώρα, βγάλε άκρη μαζί τους.
Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή ΕΜΕΙΣ εδώ, οι λίγοι «κρυφο-Έλληνες» που απομείναμε, δεν μπορούμε πια να φωνάξουμε «Ζήτω η Ελλάς», ας χειροκροτήσουμε τουλάχιστον, με πάθος και ενθουσιασμό, τον ΞΕΝΟ Ηγέτη, που τόλμησε εκεί μπροστά στα μούτρα τους, να τους το φωνάξει υπερήφανα:
«Ζήτω η Ελλάς».