Να και μια ευχάριστη έκπληξη. Νέος Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης ορίστηκε ο διαπρεπής διεθνώς οικονομολόγος Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο οποίος είναι ύποπτος για συμμετοχή στη «συμμορία της δραχμής"! Με βαθιά γνώση της οικονομικής επιστήμης, απαλλαγμένος από οικονομικές εξαρτήσεις και βάρη της ελληνικής μικροπολιτικής και εμφορούμενος από σύγχρονες Κεϋνσιανές αντιλήψεις, ο νέος Υπουργός-έκπληξη, ελπίζεται ότι θα φέρει αέρα ρεαλισμού και ανατροπής στην ευρωκαταστροφική πορεία της χώρας. Σε αντίθεση με την παλαιολιθική, αγνωστικιστική και άτολμη στάση των προκατόχων του, ο ίδιος δεν έχει αποκλείσει την επιλογή της συντεταγμένης εξόδου από το ευρώ, με ή χωρίς την καθιέρωση διπλού νομίσματος.
Ο νέος Υπουργός, καθηγητής Οικονομικών στο Bard College στη Νέα Υόρκη και πρόεδρος του Levy Economics Institute στις ΗΠΑ που κινείται στον προοδευτικό χώρο και εστιάζει στα μετακεϋνσιανά οικονομικά, αρνείται τη μονολιθικότητα της γελοίας ιδεοληψίας του "πάση θυσία στο ευρώ". Με συγκεκριμένες τοποθετήσεις του έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της χώρα μας από την ευρωζώνη ή, εναλλακτικά, υπέρ της κυκλοφορίας παράλληλου νομίσματος σε Ελλάδα και Κύπρο.
Συγκεκριμένα έχει δηλώσει ότι : «Οι επιλογές, τόσο για την Κύπρο, όσο και για την Ελλάδα, έχουν περιοριστεί τρομερά και οι μελλοντικές τους προοπτικές είναι φρικτές. Η επιλογή τής εξόδου από το Ευρώ δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί. Προσωπικά, βλέπω να έρχονται μεγάλες αναταραχές και ένα σχέδιο Β’ θα πρέπει να αναπτυχθεί εκτάκτως, το οποίο θα περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος ή μια δραματική επαναδιαπραγμάτευση των μέτρων λιτότητας. Είναι αμφίβολο ότι θα μπορέσουν οι κοινωνίες είτε στην Ελλάδα είτε στη Κύπρο να αντέξουν σκληρότερες συνθήκες από αυτές στις οποίες έχουν ήδη υποβληθεί, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα ζητηθεί από την τρόικα. Θα πρέπει συνεπώς να ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία. Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στο παρελθόν και θα πρέπει να είναι μέρος του σχεδίου Β’».
Σε συνέντευξή του στην Αυγή έχει δηλώσει ότι, «Η δική μου άποψη είναι ότι η εναλλακτική ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος παράλληλου νομίσματος, αν υιοθετηθεί με ριζικές προδιαγραφές, π.χ. την αξία του έναντι του ευρώ και τη διευθέτηση πληρωμής φόρων με αυτό, μπορεί να γίνει η κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της χώρας».
Ο κ. Παπαδημητρίου, ο διορισμός του οποίου δυσαρέστησε τους κομματικούς κύκλους αλλά ικανοποιεί το κοινό αίσθημα που επιζητεί τη λογική και την αξιοκρατία, είναι απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών του Πανεπιστημίου Columbia, κάτοχος MA και PhD στις Οικονομικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο New School for Social Research, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί για το αμερικανικό Κογκρέσο και υπήρξε επισκέπτης καθηγητής της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστημών στη Σαγκάη της Κίνας. Είναι επίσης μέλος των συντακτικών επιτροπών περιοδικών, όπως το «Επιθεώρηση για το Εισόδημα και τον Πλούτο», καθώς και οργανισμών, όπως το Οικονομικό Κλαμπ της Νέας Υόρκης, η Ελληνοαμερικανική Ενωση Τραπεζιτών και η Επιτροπή Bretton Woods.
Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί στενά το ελληνικό οικονομικό ζήτημα και θεωρείται άτυπος οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού. Η φράση που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας ότι «η Ελλάδα χρειάζεται ένα καινούργιο σχέδιο Μάρσαλ» ανήκει στον ίδιο («You need something similar to the Marshall Plan». Είναι σύντροφος της Ράνιας Αντωνοπούλου, η οποία προέρχεται επίσης από το ίδιο Ινστιτούτο. Τον Ιανουάριο του 2015, όταν ορκίστηκε η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου, συνοδεύοντας διακριτικά την κυρία Αντωνοπούλου, η οποία είχε οριστεί και παραμένει μέχρι σήμερα, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας αρμόδια για την απασχόληση.
Με δεδομένο ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ας ελπίσουμε μέχρι να διαψευστούμε για άλλη μια φορά ότι, η έλευση του οξυδερκούς και γνώστη Δημήτρη Παπαδημητρίου στο νευραλγικό κεντρικό υπουργείο Οικονομίας, θα οδηγήσει τη χώρα σε μια διαδρομή εξόδου από το μονόδρομο της ευρωκαταστροφής.
Δύσκολα θα δεχτούμε ότι, η αποδοχή από μέρους του της θέσης του Υπερ-Υπουργού Οικονομίας, αποτελεί αυτοσκοπό και δε συνοδεύεται από ειλικρινή θέληση για εφαρμογή απόψεων που έχει υποστηρίξει δημόσια και όχι μόνο. Σύντομα θα φανεί αν εννοεί αυτά που έχει πει και ότι οι δηλώσεις του δεν αποτελούν θολή φούσκα Βαρουφάκειας πρακτικής, ή ότι θα ανατραπούν άρδην από άνωθεν παρεμβάσεις. Αλλά κάτι τέτοιο θα τον αφήσει έκθετο με μόνη διέξοδο να οδηγηθεί σε παραίτηση αν δε θέλει να βλάψει την προσωπική μέχρι τώρα διαδρομή του. Ίδομεν, αφού κοντός ψαλμός...