Η Τουρκία εδώ και χρόνια καλοέβλεπε μια στρατιωτική εισβολή στη Συρία εκμεταλλευόμενη τη γενικότερη σύρραξη για την οποία εν πολλοίς και η ίδια ευθύνεται.
Ωστόσο δεν τολμούσε. Και πως να το πράξει όταν οι Σύριοι έκαναν αυτό που δεν τόλμησε όταν έπρεπε η Ελλάδα και στις 22 Ιουνίου του 2012 κατέρριψε ένα τουρκικό F-4 σκοτώνοντας και τους δύο πιλότους; Μέχρι που χρειάστηκε να έρθει ο Πούτιν για να τους δώσει το "ok" να το πράξουν.
Σήμερα λοιπόν, σχεδόν τέσσερις μήνες μετά την εκκίνηση της επιχείρησης "Ασπίδα του Ευφράτη" στις 24 Αυγούστου 2016 οι φόβερες και τρομέρες Τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) της καρπαζιάς από το PKK στην νοτιοανατολική Τουρκία, δεν έχουν δώσει ούτε μια πραγματική μάχη και ομοίως δεν έχουν κερδίσει και καμία.
Η κατάληψη της Τζαραμπλούς έγινε με φωτογραφικές πόζες και selfies, αφού πρώτα είχαν φύγει οι τζιχαντιστές του ISIS.
Εντούτοις είναι ο μόνος στρατός που μετρά απώλειες χωρίς να δώσει μάχη.
Μια αεροπορική επίθεση από Συριακά μαχητικά έστειλε τρεις Τούρκους στρατιώτες πρόωρα στην πατρίδα τους μέσα σε φέρετρα.
Ένα παγιδευμένο όχημα της ISIS στην al-Bab ήταν αρκετό να καταστρέψει 10 τεθωρακισμένα και να σκοτώσει παραπάνω από 20 Τούρκους στρατιώτες.
Ενώ αλλά 3-4 άρματα μάχης έχουν τιναχθεί στον αέρα (δημοσιεύθηκαν τα σχετικά στη Freepen.gr) με κατευθυνόμενα βλήματα από την ISIS.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι στρατηγοί τα προηγούμενα χρόνια δεν ήθελαν με τίποτε την εισβολή στη Συρία ή το "όποιος μπει στο συριακό βάλτο δεν ξαναβγαίνει". Εύλογα αναρωτιέται κανείς αν ο Πούτιν μπορεί να είχε αυτήν την εξέλιξη κατά νου όταν έδινε το πράσινο φως για την εισβολή.
Αυτός είναι φοβερός και τρομερός τουρκικός στρατός. Υφίσταται απώλειες χωρίς να δώσει μάχη.
Αναρωτιέται κανείς τι θα γίνει αν πέσει επάνω στους μπαρουτοκαπνισμένους Σύριους στρατιώτες, τη Χεζμπολάχ, τα Γεράκια της Ερήμου, την παλαιστινιακή Λιβά αλ-Κουντς και τις κουρδικές SDF.
Ο εξευτελισμός της Τουρκίας είναι τέλειος! Ίσως να ήταν....ακόμη πιο τέλειος αν στην Ελλάδα βρισκόταν ένας Βενιζέλος. Ελευθέριος για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.