Το αισιόδοξο μήνυμα είναι ότι όπως άλλοτε «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», αλλά δεν υποκύψαμε στην απελπισία, ανακτήσαμε τον χαμένο χρόνο και αναστηλώνοντας το πεσμένο φρόνημά μας μεγαλουργήσαμε στα πεδία των μαχών με την μεγαλειώδη προέλαση 1912-13, αυτό μπορεί και πρέπει να επαναληφθεί.
Οι μεμψίμοιροι επικαλούνται τον όγκο του εχθρού. Αλλά πάντοτε στην ιστορία ο Ελληνισμός υπήρξε το «έλασσον». Αναμετρήθηκε με αριθμητικά υπέρτερες δυνάμεις.
Όμως, «Πολλάκις τε το έλασσον πλήθος δεδιός άμεινον ημύνατο τους πλέονας δια το καταφρονούντας απαρασκεύους γενέσθαι»(Θουκυδίδης,II,11)-και σε μετάφραση του Ελευθερίου Βενιζέλου: «Πολλάκις ολιγαριθμοτέρα δύναμις ένεκα της προνοητικότητος την οποία της επέβαλλεν η συναίσθησις της αδυναμίας της, απέκρουσε αποτελεσματικώτερον πολυαριθμοτέραν τοιαύτην, η οποία ευρέθη απαράσκευος, διότι υπετίμησε τον αντίπαλόν της».
Λαθρομετανάστευση και Ισλάμ αρχίζουν να τρομάζουν την Ευρώπη, η οποία παραταύτα δεν ξεκολλά από την έμμονη ιδέα της περί Τουρκίας ως αναντικαταστάτου γεωπολιτικού συμμάχου. Τι άλλο να πράξει ο Ερντογάν για να πεισθούν Ευρώπη και ΗΠΑ ότι είναι ορκισμένος ισλαμιστής που θέλει να εξαφανίσει από προσώπου της γης ό,τι δεν είναι Ισλάμ και ό,τι το αντιστρατεύεται;
«Ανήκομεν εις την Δύσιν», αλλά η Δύση δεν ανήκει σ΄ εμάς! Μας χρησιμοποιεί για τα γεωπολιτικά συμφέροντά της. Ιστορικά η Δύση δεν έπαψε να διέπεται από το ανθελληνικό (αντιβυζαντινό) μένος των σταυροφόρων της Δ΄ Σταυροφορίας που πραγματοποίησε την α΄ Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, διαρπάζοντας τους ατίμητους θησαυρούς της Βασιλίδος των πόλεων(1204).
Η Άγκυρα παίζει ένα βρόμικο παιχνίδι υπαγωγής τής όλης Κύπρου στο στρατηγικό και γεωπολιτικό της έλεγχο και υφαρπαγής του υποθαλάσσιου πλούτου της. Όχημα η «διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα», = «πάρε το αυγό και κούρευτο»! Ουδεμία απόφαση μετά την δι΄ευθανασίας έκλειψη της ελληνόκτητης Κυπριακής Δημοκρατίας πρόκειται να ληφθεί από την υποτίθεται «Ενωμένη Κύπρο» χωρίς τη συναίνεση της Άγκυρας. Ακόρεστος, Γαργαντούας ο νεοσουλτάνος ακονίζει δόντια και νύχια, έτοιμος να κατασπαράξει τους πάντες γύρω του. Κατά κανόνα περιπτώσεις όπως η δική του έχουν απαίσιον τέλος. Αλλά ώσπου να το βρεί, θα κάνει κακό όπου δεν συναντήσει αντίσταση. Γι΄ αυτό μία απάντηση αρμόζει: Αντίσταση!
Η θεμελειώδης δημοκρατική αρχή είναι: «των πλειόνων η ψήφος κρατείτω». Αυτή κατακρεουργείται βάναυσα στο «σχέδιο λύσης». Γι΄ αυτό και το καθιστά αποκρουστέο.
Η κυπριακή ηγεσία ενόψει του αναν-ικού της παρελθόντος είναι ευάλωτη στις έξωθεν πιέσεις, ιδίως όταν αυτές προέρχονται από την Βικτώρια Νούλαντ, επισπεύδουσα της Διάσκεψης της 12ης Ιανουαρίου. Η Κυπριακή ηγεσία είναι στο «τράβα με κι ας κλαίω». Της έχουν άλλωστε τάξη και το … βραβείο Νόμπελ!
Υπάρχει μια ελλαδική αντίσταση «όχι εγγυήσεις – όχι κατοχικός στρατός». Οι «σύμμαχοι» είναι αποφασισμένοι να σταυρώσουν τον Ελληνισμό για να κατευνάσουν τον σουλτάνο και να εδραιώσουν τα γεωπολιτικά σχέδιά τους στη Ν.Α. Μεσόγειο. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να αξιώσει αναβολή Διάσκεψης που δεν εγγυάται δίκαιη και βιώσιμη λύση. Και επειδή το γε νυν έχον είναι αδύνατο να προέλθει το «όχι» από την Κύπρο η ευθύνη πέφτει σε μια Ελλάδα εθνικής βούλησης, αποφασιστικότητας και ισχυρού ενστίκτου αυτοσυντήρησης που παρακολουθεί τις εξελίξεις. Ο Ελληνισμός οφείλει να αγοράσει χρόνο.
Με το «όχι» θα αποδείξουμε ότι υπάρχουμε και πρέπει να μας υπολογίζουν. Με το «ναι» υποκύπτουμε στους εκβιασμούς τους.
«Ει ξυγχωρήσετε και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε» κατά Θουκυδίδη(I, 140). Αν δηλαδή υποχωρήσετε θα σας ζητήσουν αμέσως μετά κάτι μεγαλύτερο. «Ως φόβω και τούτο υπακούσαντες», διότι θα νομίσουν ότι από φόβο υποκύψατε. «Απισχυρισάμενοι δε σαφές αν καταστήσαιτε αυτοίς από του ίσου υμίν μάλλον προσφέρεσθαι». Ενώ αν απορρίψετε αποφασιστικά τις αξιώσεις τους θα τους δώσετε να καταλάβουν μάλλον ότι οφείλουν να σας συμπεριφέρονται ως ίσοι προς ίσους.
Όλα πάντως προυποθέτουν ταχεία ανάκτηση του εθνικού φρονήματος. Το «φρονείν και πράττειν ελληνικά» του Ζαμπέλιου.
Στο μεταξύ τα Διευθυντήρια ΔΝΤ-Βερολίνου-Βρυξελλών παρά και την δημόσια διαμάχη τους (σε ξένον αχυρώνα…) καταστρέφουν τις ζωές των Ελλήνων. Συστημική κρίση, αχαρτογράφητα νερά, αστάθμιτοι παράγοντες. Σε 587δισ € ανέρχεται το κόστος της κρίσης όπου κάθε νοκοκυριό έχασε 67.703 €. Δραματική μείωση της κατανάλωσης και αντίστοιχη συρρίκνωση της εγχώριας ζήτησης μεταξύ άλλων τα αποτελέσματα.
Σημείο-κλειδί το στοίχημα των επενδύσεων. Θα αντέξουμε, αλλά να σοβαρευθούμε και δεν αποδεικνύει σοβαρότητα π.χ. η πρόταση βουλευτή να αποποινικοποιηθεί το αδίκημα της προσβολής του εθνικού μας συμβόλου!
Στο μεταξύ σε επίπεδο ανθρωπίνου λόγου και πολιτικής συμβαίνουν διεθνώς σημεία και τέρατα. Όπως θα έλεγε ο αξεπέραστος Σουρής «η φύση ξελογιάστηκε, της έστριψαν οι βίδες»: Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση προχθές ψήφισε νόμο με τον οποίο η αντίθεση στις εκτρώσεις συνιστά το νεοφανές αδίκημα της «ψηφιακής παρενόχλησης»!
Ratio legis: τρεις καθολικοί ιστότοποι καλούσαν τις γυναίκες να «σκεφθούν ψυχραιμότερα πριν αποφασίσουν την άμβλωση». Τους φίμωσαν με νόμο!
Το φρούτο θα μεταφυτευθεί τάχιστα και εδώ για να μην υστερήσουμε σε «προοδευτικότητα» = γελοιότητα. Η σοβαρότητα, η σοφία «πλούτου κτήμα τιμιώτερον» κατά τον Μένανδρο, αυτή κυρίως μας λείπει…
* Ο Στέλιος Παπαθεμελής είναι Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης
Ηλεκτ. ταχ.: stelios@papathemelis.gr, danagennisi.press@gmail.com