Αναταραχή
και αναστάτωση στην ΕΕ πριν από τη
διάλυσή της
Του Παναγιώτη Αποστόλου
Έγραφα όλες τις
προηγούμενες ημέρες, ότι το δημοψήφισμα
της 4ης Δεκεμβρίου 2016 στην Ιταλία
για την συνταγματική αναθεώρηση που
είχε εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός της
γείτονας χώρας, Ματέο Ρέντσι, θα ήταν
κομβικής αξίας και σημασίας. Θα
σηματοδοτούσε ή όχι, νέους συθέμελους
τριγμούς στα σωθικά της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως. Από τη στιγμή που ο Ματέο Ρέντσι
είχε προσδώσει στο αποτέλεσμα αυτού
του δημοψηφίσματος, την απόφαση του
ιταλικού λαού για παραμονή της Ιταλίας
στην ΕΕ ή την αποχώρησή της από αυτή.
Φθάνοντας ακόμη και στα άκρα, δηλαδή
πως το ΟΧΙ θα σηματοδοτούσε την αποχώρησή
του από την Πρωθυπουργία ή ακόμη και
από την πολιτική. Για τον λόγο αυτό, το
τελευταίο διάστημα είχε πυκνώσει τις
ομιλίες του, με τις παραινέσεις του προς
τον ιταλικό λαό, για να ψηφίσει ΝΑΙ.
Μεγάλη
σφαλιάρα στην ΕΕ από τον ιταλικό λαό.
Ωστόσο, ο ιταλικός
λαός δεν άκουσε τον Πρωθυπουργό του και
ψήφισε ΟΧΙ με ποσοστό 59,2%. Ένα ποσοστό
μεγαλύτερο από αυτό που είχαν προβλέψει
οι διάφορες δημοσκοπήσεις των ιταλικών
δημοσκοπικών εταιρειών. Το οποίο ΟΧΙ
είναι μια υπερμεγέθης σφαλιάρα του
ιταλικού λαού στις πρακτικές της
λιτότητας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης
των λαών, της διάλυσης του Έθνους –
Κράτους, που επιβάλλει στην ΕΕ η φασιστική
Γερμανία.
Αρκεί να
σκεφτούμε, πως η Ιταλία, δεν είναι η
όποια χώρα-μέλος της ΕΕ. Είναι η τρίτη
οικονομική δύναμη της ΕΕ μετά τη Γερμανία
και τη Γαλλία. Έχει μερίδιο συνεισφοράς
στην ΕΕ, 17,5%, ενώ η Ελλάς έχει μόνο το 2%.
Γι΄ αυτό, αυτή
η ήττα, ενός εκ των εκλεκτών της Άγκελα
Μέρκελ, του Ματέο Ρέντσι, έχει ήδη
επιφέρει ανεπανόρθωτους τριγμούς στο
ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο οποίος Ματέο
Ρέντσι, δήλωσε ήδη την παραίτησή του
και οι εξελίξεις στην Ιταλία θα είναι
καταιγιστικές, με τους αξιωματούχους
της ΕΕ να βλέπουν εφιάλτες στον ξύπνιο
τους, αφού έχουν χάσει τον ύπνο τους.
Έχει ήδη δημιουργηθεί μια αναταραχή
και μια αναστάτωση στα κέντρα αποφάσεων
του Βερολίνου και των Βρυξελλών, η οποία
είναι προ της οριστικής διάλυσης της
ΕΕ. Μια διάλυση, την οποία έχω προβλέψει,
εδώ και τέσσερα χρόνια.
Δεν έχασε ο
Ματέο Ρέντσι, έχασε η σκληρή οικονομική
πολιτική της φασιστικής Ιταλίας.
Ο Ματέο Ρέντσι,
ανήκε στον σκληρό πυρήνα του πολιτικού
περίγυρου της Μέρκελ. Όπως ο Αντώνης
Σαμαράς, που από “επαναστάτης” κατά
των Μνημονίων, υποκλίθηκε μπροστά στην
“Αυτοκράτειρα” Μέρκελ, με το “ουδείς
αναμάρτητος” που εκστόμισε μπροστά
της στο πρώτο του ταξίδι στο Βερολίνο,
ως Πρωθυπουργός, στις 24 Αυγούστου 2012.
Όπως ακριβώς ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος
από Πρωθυπουργός που θα έσχιζε τα
Μνημόνια και θα τα καταργούσε με ένα
μόνο άρθρο, υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο
κατά σειρά και έδεσε πισθάγκωνα τον
ελληνικό λαό στο άρμα της Μέρκελ, δηλαδή,
της εξαθλίωσης και της δυστυχίας.
Επιστρέφοντας
στον Ματέο Ρέντσι, να θυμίσουμε ότι
αναρριχήθηκε στην Εξουσία, υποσχόμενος
στον ιταλικό λαό πως θα ήταν εκείνος
που με τις μεταρρυθμίσεις που θα
πραγματοποιούσε, θα έβγαζε από το
οικονομικό τέλμα τους πολίτες και τη
χώρα του. Οικοδομώντας μια κεντροαριστερά
που θα οδηγούσε προς τα εμπρός την
Ιταλία.
Ωστόσο, το
εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής,
δείχνει ότι το εγχείρημά του απέτυχε
και η συντριπτική πολιτική του ήττα τον
ρίχνει στα τάρταρα της λήθης – παρ΄ ότι
νέος ακόμη – του ιταλικού λαού.
Ο Ματέο Ρέντσι,
πλήρωσε την απόλυτη υποταγή του στο
άρμα της φασιστικής Γερμανίας, της
Άγκελα Μέρκελ και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Οι οποίοι βλέπουν το “καράβι” της ΕΕ
να βυθίζεται, ως άλλος “Τιτανικός” και
αυτοί επιμένουν στην πολιτική της
σκληρής λιτότητας που πνίγει τους λαούς
της Ευρώπης. Όπως ο Αδόλφος Χίτλερ, που
οι Σύμμαχοι ήταν έτοιμοι να μπουν στη
Γερμανία και αυτός πίστευε ότι μπορούσε
ακόμη να κερδίσει τον πόλεμο!! Αμετανόητοι
Γερμανοί!!
Το κίνημα
των “Πέντε Αστέρων” ζητάει άμεσες
εκλογές.
Ο Πέπε Γκρίλο
και το κίνημά του, που έπαιξαν καθοριστικό
ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής
στην Ιταλία, ζητούν ήδη εθνικές εκλογές.
Ένας δε από τους πέντε Βουλευτές του
κινήματος, που ζητάει άμεση προσφυγή
στις κάλπες, ο Αλεσάντρο Ντι Μπατίστα,
δήλωσε: “Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι,
γιατί δώσαμε μεγάλη μάχη και στην οποία
κέρδισαν οι πολίτες, ενάντια σε μια
μεταρρύθμιση που μας στερούσε τα
δικαιώματά μας”.
Ενάντια σε μια
μεταρρύθμιση, ψήφισε ο ιταλικός λαός –
θα πρόσθετα εγώ – την οποία υπέδειξε η
φασιστική Γερμανία της Άγκελα Μέρκελ,
όπως τόσες και τόσες που ζητάει και
εφαρμόζουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις
των Μνημονίων.
Γιατί, ας
θυμηθούμε, τι είχε ισχυρισθεί ο αρχηγός
της “Λίγκας του Βορρά”, Ματέο Σαλβίνι
– εκ των νικητών του δημοψηφίσματος –
πριν από την ψηφοφορία: “Το ΟΧΙ θα είναι,
ΟΧΙ ενάντια στους κανόνες και τους
κανονισμούς της Ευρώπης, οι οποίοι έχουν
υπάρξει καταστροφικοί για την Ιταλία”.
Παρά ταύτα,
παρότι και όλα τα άλλα κόμματα της
Ιταλίας προτίθενται τις επόμενες ώρες
να ζητήσουν την προσφυγή του λαού στις
κάλπες, εν τούτοις η Άγκελα Μέρκελ δεν
θα τους κάνει τη χάρη, όταν μπροστά της
βρίσκονται οι εκλογές στη Γαλλία και
ακολουθούν οι δικές της στη Γερμανία.
Σχεδιάζει μια Οικουμενική κυβέρνηση –
τεχνοκρατών, προκειμένου να την ελέγχει
και από τη διάρκεια της οποίας θα κερδίσει
τον απαραίτητο χρόνο για να μαζέψει τα
συντρίμμια της.
Έρχεται ο
Γιάννης Στουρνάρας.
Μήνες υποστηρίζω,
ότι δεν θα γίνουν εκλογές στην Ελλάδα
γιατί δεν το θέλει η Μέρκελ. Η οποία
“επέλεξε” Πρωθυπουργούς στην Πατρίδα
μας, υποταγμένους στο θέλημά της και οι
οποίοι πρόθυμοι θα εφάρμοζαν το σκληρό
πρόγραμμα των Μνημονίων. Των οποίων τη
διάρκεια καθόρισε στα δυο χρόνια, γιατί
τόσο χρονικό διάστημα απαιτούνταν για
να ρίξουν με τα ψέματά τους, στάχτη στα
μάτια του λαού. Άλλαζε δε Πρωθυπουργό,
όταν η χύτρα της οργής του λαού χρειαζόταν
εξαέρωση. Αυτή τη σημερινή χύτρα οργής
του λαού, που πάλι κοχλάζει, δεν μπορεί
να την εξαερώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Χρειάζεται και απαιτείται, ένας κατάδικός
τους άνθρωπος. Ο Γιάννης Στουρνάρας, ο
άνθρωπος των Αγορών και του Μάριο Ντράγκι
της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Άλλωστε, αυτή θα είναι μια δοκιμασμένη
συνταγή, στα πρότυπα της κυβέρνησης του
Λουκά Παπαδήμου.
Έτσι, δεν είναι
τυχαία η προχθεσινή συνέντευξη του
Διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα στη
γερμανική εφημερίδα Handelsblatt,
όπου ζητεί από τη γερμανική κυβέρνηση:
“Βιώσιμο χρέος και ρεαλιστικούς
στόχους”.
Δηλαδή, μέτρα
που θα εξαερώσουν τη βαλβίδα της χύτρας
που “βράζει” από την οργή των Ελλήνων.
Τα “βροντάει”
ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας
πονοκεφαλιάζει με την αδιαλλαξία των
“εταίρων” μας, που συνέχεια ακυρώνουν
τους εαυτούς τους, ζητώντας νέα οικονομικά
μέτρα. Όμως, πονοκεφαλιάζει και με τη
δημιουργηθείσα ρήξη στο ίδιο του το
κόμμα. Γιατί, πολλά από τα κομματικά
στελέχη της ριζοσπαστικής αριστεράς,
δεν μπορούν επ΄ ουδενί να εξηγήσουν και
να δεχθούν τη μετάλλαξη του Τσίπρα προς
τον νεοφιλελευθερισμό.
Έτσι, εάν δεν
κλείσει η αξιολόγηση, εάν δεν καμφθεί
η αδιαλλαξία των “θεσμών” για νέα
επώδυνα μέτρα και εάν δεν αρχίσει άμεσα
η κουβέντα για την απομείωση του δημοσίου
χρέους μας, ο Αλέξης Τσίπρας σκέπτεται
την ηρωική έξοδο. Μια ηρωική έξοδο, που
σκέπτεται περισσότερο παρά ποτέ, μετά
το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην
Ιταλία με την ετυμηγορία του ιταλικού
λαού.
Επώδυνο για
την ΕΕ το εκλογικό αποτέλεσμα και στην
Αυστρία.
Μπορεί στην
Αυστρία, το εκλογικό αποτέλεσμα να μην
έχρισε νικητή τον Εθνικιστή Νόρμπερτ
Χόφερ, στον επαναληπτικό γύρο των
αυστριακών προεδρικών εκλογών, ωστόσο,
το 46,4% δεν μπορεί ουδείς να το αγνοήσει.
Άλλωστε, πώς να αγνοηθεί, όταν ένας στους
δυο αυστριακούς δεν θέλει την παραμονή
της χώρας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Μετά ταύτα,
επανέρχομαι συντόμως…