Λύση μόνο με δικαιοσύνη για την Κύπρο
Ας μην παίξουμε με τις λέξεις, ας παίξουμε με την ιστορία και τα παγκόσμια πολιτειακά παραδείγματα όπως εφαρμόστηκαν μετά από πολέμους, πολιτειακές ταραχές, εμφυλίους και συνταγματικά δρώμενα.
Ας μην παίξουμε με τις λέξεις, ας παίξουμε με την ιστορία και τα παγκόσμια πολιτειακά παραδείγματα όπως εφαρμόστηκαν μετά από πολέμους, πολιτειακές ταραχές, εμφυλίους και συνταγματικά δρώμενα.
Πρώτη δημοσίευση ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ
Όπου η νομική επιστήμη και τα οικονομικά συμφέροντα δεν σεβάστηκαν την ιστορία έκτισαν πύργους σε παραλίες με τεράστια κύματα που τελικά καταστράφηκαν και αντί να φέρουν την ειρήνη θέριεψαν τα κύματα. Η διζωνική λύση που προτασσόταν στο Κυπριακό πιο πολύ φαίνεται να εξυπηρετούσε τους εγχώριους εντολοδόχους των ξένων συμφερόντων παρά τον ίδιο τον Κυπριακό λαό. Μια λύση πρόταγμα για τη συντήρηση της αποικιακής υφής της Κύπρου και τη μακροχρόνια υποδούλωση της στα σχέδια των Αγγλοτούρκων στη Μέση Ανατολή.
Οι πρόσφατες συνομιλίες στη ΝΥ και στην Ελβετία έφεραν το τέλος της διζωνικής λύσης στο νησί. Για πρώτη φορά η Ελληνική κυβέρνηση δεν ακολούθησε το δόγμα του «η Κύπρος κείται μακριά» που εξέθρεψε γενιές τυχοδιωκτών πολιτικών μετά το 74, αλλά αντελήφθη πως ο ζωτικός χώρος προστασίας της Ελλάδος και του Ελληνισμού περνά μέσα από την Κύπρο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός προς τιμήν του στήριξε τον Ν. Αναστασιάδη αλλά και άφησε να νοηθεί πως είναι ήδη ενήμερος για τα όσα προετοιμάζει η Άγκυρα, επόμενος στόχος αν στην Κύπρο δινόταν διζωνική λύση θα ήταν το Αιγαίο και η Θράκη. Και ομολογουμένως, μετά τη ΝΥ ο Ερντογάν εμφανίστηκε να αμφισβητεί τη Λωζάνη, την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος και πια την ίδια την κυριαρχία της σε τμήματα του ελληνικού πληθυσμού στη Θράκη.
Διερωτάται κανείς βέβαια γιατί όλα αυτά τώρα και γιατί σε αυτή τη χρονική στιγμή. Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την ίδια την Τουρκία και την εδαφική της επανασύσταση. Ο πόλεμος στη Σύρια, η συνεργασία με το Ισλαμικό Χαλιφάτο, ο Κουρδικός ανταρτοπόλεμος, η ανάμιξη της Ρωσίας στο Ευρασιατικό κρηπίδωμα έφεραν την Τουρκία αντιμέτωπη με την έλλειψη ουσιαστικής ασφάλειας στην Ανατολική χώρα και πλέον καθίσταται συνδιαχειρίστρια των φυσικών της πηγών με τις προαναφερθείσες δυνάμεις. Τα οικονομικά και στρατιωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία μαζί με την εκλογή Τράμπ θα την οδηγήσουν σε περιφερειακή δυσμένεια και ήδη η κυβέρνηση Ερντογάν το γνωρίζει αυτό. Η όλη επιτάχυνση της διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού άρον άρον ουσιαστικά επιδιώκεται για να μπορέσει η Τουρκία σπρώχνοντας τους ΤΚ σε ένα νέο κρατικό μόρφωμα στην Κύπρο να απεγκλωβιστεί από αυτούς οικονομικά επωμιζόμενοι οι ΕΚ το οικονομικό βάρος επίλυσης του Κυπριακού.
Η δε Ελλάδα προειδοποίησε την Κυπριακή κυβέρνηση για το δυσανάλογο και ετεροβαρές της λύσης και πως η ίδια δεν θα μπορούσε να προσφέρει καμία περαιτέρω ασφάλεια στο νησί αν χρειαζόταν. Άλλωστε για την Ελλάδα τα πράγματα είναι πασιφανή εδώ και χρόνια και δεν ευνοεί καμία θέση ως εγγυήτρια δύναμη στο νησί. Οι δε δηλώσεις του Έλληνα ΥΠΕΞ ήταν σαφείς και πλέον δημοκρατικές, στρατευμένες προς τη χειραφέτηση του νησιού, την επανένωση του και την συμβίωση των κοινοτήτων με δικαιοσύνη και ισότητα. Τα λόγια του όμως φαίνεται πως ενόχλησαν πολλές φυλλάδες στο νησί οι οποίες και εσκεμμένα θεωρώ προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα έντασης μεταξύ Αθήνας και Λευκωσίας πράγμα που δεν κατάφεραν. Άλλωστε η όποια επίθεση αυτή τη στιγμή στο πρόσωπο του Νίκου Κοτζιά είναι επίθεση προς το Νίκο Αναστασιάδη, είναι επίθεση που εκ των έσω παραπάνω εδραιώνει τις θέσεις και την ορθότητα αυτών όπως ετέθησαν από τον Έλληνα ΥΠΕΞ παρά τον λοιδορούν ή προσβάλλουν. Έτσι λοιπόν, Αθήνα και Λευκωσία θα συμπορευτούν με σύμπνοια για μεγάλο χρονικό διάστημα κόντρα στις βουλές αλλότριων συμφερόντων που τις θέλουν απόμακρες.