Γιατί τα χείριστα είναι προ των τειχών τούτης της ερειπωμένης χώρας.
Και ακούγοντας στη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, έστω από δημοσιογραφική διαστροφή, τις πομφολυγώδεις ασυναρτησίες των πολιτικών με προεξάρχοντα τον πρωθυπουργό, είναι δύσκολο να αποφύγεις το οδυνηρό συμπέρασμα ότι ζούμε εν πολλοίς μακάριοι τη δραματική μας ταλάντευση ανάμεσα στους δύο πόλους, της πολιτικής υποκρισίας και της πολιτικής ανικανότητας, με τον εξοβελισμό κάθε έννοιας ορθολογισμού και αίθριας προοπτικής.
Πρέπει να "υποφέρει" κανείς από βαθύτατη άγνοια και κομματική εσωφθαλμία ή να μη διαθέτει αυτεπίγνωση με την νηπιακή του αντίληψη, ώστε να είναι πρόθυμος να αποδεχθεί την απαράδεκτη κατάσταση που διαμορφώνει ο πολιτικός καιροσκοπισμός. Και μπροστά στο αδιέξοδο της άγνοιάς του, του απομένει η προσφυγή στη μεταφυσική για να δώσει ένα πέρας σ' ό,τι μένει από την εμπειρία του και το διανοητικό του εξοπλισμό αναπάντητο...
Οσο οι ακουστικοί μας πόροι δεν δονούνται από τις αναπάλσεις που φέρνουν οι ήχοι των χείριστων και επιμένουμε στη μονότροπη και κακόηχη πολιτική μελωδία, τόσο θα βρισκόμαστε εξόφθαλμοι μπροστά στα τετελεσμένα.
Και η θέα των τετελεσμένων θα είναι πανοραματική! Ελπίζοντας κάποιοι ονειροβάμονες του τόπου τούτου, ότι η θέα αυτή θα βάλει σε περαιτέρω δοκιμασία όχι απλώς την καθημερινή μας ζωή, αλλά την αίσθηση και την νόηση. Οχι μόνο την όραση μα και τη σκέψη. Να μετατεθούμε από από το μερικό στο γενικό. Να αναζητήσουμε μετά το απόσπασμα και την όποια βολή μας, το άρτιο.
Να αφαιρέσουμε τις παρωπίδες, ώστε να αντιληφθούμε ότι τα χιλιόμετρα που διανύσαμε μέσα από μνημονιακές συμπληγάδες και πολιτική υποκρισία, ήταν ένας αυτοεπαναλαμβόμενος, αμέτρητες φορές, κύκλος με περίμετρο απελπιστικά μικρή. Και όλο αυτό, γιατί τρέμουμε την πλατωσιά , το δρόμο, που μας λένε πως οδηγεί στο άγνωστο, ενώ τώρα τελματώνουμε στο "γνωστό" και στην εθιστική μας λειτουργία.
Ετσι η ευθύνη της κοινωνίας κατάντησε να είναι ένα ασυντόνιστο άθροισμα ατομικών ευθυνών. Γιατί οι κοινωνίες συγκροτούνται από τα αθροίσματα της ευθύνης των ατόμων. Ομως, τα αθροίσματα αυτά γίνονται ενεργά και αποκρυσταλλώνουν την ενιαία συνείδηση της ιστορικότητας, όταν και τα μόρια που τα απαρτίζουν έχουν το καθένα τους αποκρυσταλλώσει την αντίληψη της δυναμικής κινητήριας ορμής, που αποτελεί ανάχωμα στα χείριστα...