Τα διαγγέλματα, μια συνηθισμένη κυβερνητική πρακτική για την ελληνική πραγματικότητα, έχουν θέση κυρίως σε αυταρχικά καθεστώτα και εκφράζουν ένα λαικισμό, που αποτελεί κακοήθη όγκο στο σώμα της δημοκρατίας. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πνεύμα του λαού.
Ο λαικισμός με διαγγέλματα ή επικοινωνιακά τεχνάσματα εκφράζει την παρακμή του λαικού πνεύματος, το οποίο απoπροσωποποιεί, για να του προσδώσει στη συνέχεια άκρατα, άκαιρα και ανήκουστα διεκδικητικά προνόμια.
Με το χθεσινό του διάγγελμα ο Αλέξη Τσίπρας, εμποτισμένο με απύθμενο θράσος και ασύστολη υποκρισία, μοίρασε το μισό "πρωτογενές πλεόνασμα" στους επανειλημμένως εξαπατηθέντες χαμηλοσυνταξιούχους, αφού πρώτα έκανε ένα "πέρασμα" με έντονα επικοινωνιακά στοιχεία από τον Αγιο Τάφο, δηλώνοντας ότι τον ενδιαφέρει το τελευταίο αρχαιολογικό εύρημα, γιατί είναι και μηχανικός!
Ακριβώς σε τούτο το σημείο διασταυρώνονται πολιτικό θράσος με πολιτική γελοιότητα. Και πραγματοποιείται η σύνθεση της "αμαρτίας" του πολιτικού κατεστημένου, όπου οι έννοιες της ηθικής, της αλήθειας και της προόδου δεινοπαθούν, κυριολεκτικά, από την πληθώρα των παραποιήσεων και των πλαστογραφιών που υφίστανται από τους ανενδοίαστους δημοκόπους και λαικιστές, όπως ο επικίνδυνα απαίδευτος Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος απευθύνεται στο συναίσθημα και ποτέ στη λογική.
Και την ίδια ώρα που ο εγχώριος Ταρτούφος της πολιτικής "μοίραζε" το κοινωνικό μέρισμα, χωρίς να υπεισέλθω σε ανάλυση του ανέφικτου, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε το εύρος των αντιδράσεων των Βρυξελλών για τα...πολιτικά παιχνίδια της εγχώριας πολιτικής αβελτερίας με νέα προσωπεία, η επικεφαλής του ΔΝΤ δήλωνε κατηγορηματικά ότι πλεόνασμα 3,5% σημαίνει περαιτέρω σκληρά μέτρα. Και ο εμμονικός, αλλά συνεπής στην προάσπιση των συμφερόντων της χώρας του που εκπροσωπεί, μόλις προχθές μιλούσε για ενδεχόμενο και Grexit...
Μπορεί το πρωθυπουργικό διάγγελμα να είναι απόρροια μιας απέλπιδας προσπάθειας να ανασυντάξει η κυβέρνηση τις ισχνές δυνάμεις της και να επιμηκύνει την παραμονή της στην εξουσία ή να προετοιμάζει μια επιφατική κρίση με τους δανειστές, με φόντο τις εκλογές, ανήκει όμως στη δικαιοδοσία της ψυχοδιαγνωστικής η πρωτοβουλία του Αλεξη Τσίπρα, πέραν του αναμφισβήτητου θράσους που διαθέτει.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ως γνήσιος συνεχιστής μιας πολιτικής παράδοσης δεκαετιών, που καταγράφει χαμένες ευκαιρίες και στηρίζεται στη συνοικιακή λογική, με απίστευτα ιδεολογήματα και ιδεοληψίες, αλλά και με υπερβάσεις της κοινωνικής αντίληψης, κραδαίνων το "σκήπτρο" της πρωθυπουργικής εξουσίας, το οποίο αφελώς του παραχώρησε ο λαός, ζει ευδαίμων την πολιτική του αβελτερία, με μύχιο ωστόσο τον εφιαλτικό φόβο για την πολιτική του κόλαση που είναι ορατή στον ορίζοντα.
Συνεχίζει την "παράδοση" των προκατόχων του ως γητευτής των ελπίδων του λαού και της παραπλάνησης των πολιτών σ' ένα πλαίσιο μνημονιακής παράνοιας, αναπτύσσοντας τις αντίνομες πολιτικές ετερότητες, που διαγράφουν τα ορόσημα του υπαρξιακού του είναι, μέσα στο συγκεκριμένο χώρο της πολιτικής του μηδενισμού.
Με μια πολιτικάντικη ευκαιριακή λογική, δεσμώτης των πολιτικών απωθημένων του, με παράσπονδους και ασπόνδυλους αυλόδουλους, που από τα νεανικά τους χρόνια μαζί εξασκήθηκαν στην πολιτική αθλιότητα. Με αποτέλεσμα ευρισκόμενοι απροσδόκητα στην εξουσία να συμβάλλουν ώστε στη θέση της κοινωνικής ισορροπίας να εδραιωθεί ο πολιτικός μηδενισμός και η πολιτική καιροσκοπία, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην κοινωνική απελπισία και την απόγνωση
Και στον πολιτικό μηδενισμό το ερώτημα για το νόημα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ζωής των πολιτών και το επέκεινα είναι ανόητο...