Του Παντελή Καρύκα Μια ακόμα από τους νεοφανείς αστέρες του ΣΥΡΙΖΑ, η κ. Αναστασία (για τους φίλους Νατάσα) Γιαμαλή, η οποία πλέον κατέχει θέση στην κρατική ΕΡΤ απεφάνθη: Να μην ενοχλούνται οι ιδιωτικοί υπάλληλοι γιατί οι δημόσιοι αμείβονται με 1.500 ευρώ τον μήνα, αλλά να διεκδικήσουν και αυτοί τα όμοια.
Ωραίες κουβέντες, αγωνιστικές, απόλυτα συμβατές με το αριστερό φρόνημα της συμπαθούς κυρίας, η οποία μάλλον δεν έχει ιδέα τι γίνεται έξω από το προστατευτικό κουκούλι που η κομματική της ιδιότητα την ενέκλεισε εδώ και χρόνια.
Η συμπαθής νεαρά κυρία κατέχει μια θέση που αμείβεται από τον ελληνικό λαό, ερήμην του. Αν οι Έλληνες, αγαπητή κυρία, είχαν επιλογή, πιστέψτε με, ουδείς θα πλήρωνε την ΕΡΤ, μέσω τους λογαριασμού της ΔΕΗ για να βλέπει εσάς ή όποιον άλλο, ανεξαρτήτως αν προπαγανδίζεται, όπως κάνετε, υπέρ της κυβέρνησης ή όχι, στην προκείμενη τόσο δύσκολη συγκυρία.
Κάποιοι άνεργοι που πάγωναν και παγώνουν τον χειμώνα δεν καίνε ούτε κερί για να ζεσταθούν μόνο και μόνο για να μπορούν να πληρώσουν τον λογαριασμό της άλλης αξιαγάπητης «κόρης» του άθλιου Δημοσίου, της ΔΕΗ, για να μπορούν να έχουν λίγο φως το βράδυ, ρεύμα για να ρίξουν σε ένα τσουκάλι λίγα όσπρια έστω.
Φυσικά δεν περιμένουνε από την κ. Γιαμαλή, ερμητικά κλεισμένη στη γυάλα της, μαζί με όλο το Μαξίμου και τους διορισμένους παρατρεχάμενους και κάθε λογής Καρανίκες, να καταλάβουν τέτοια υψηλή φιλοσοφία.
Επίσης δεν περιμέναμε από όλους αυτούς, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν εξετέθη ποτέ στην αγορά εργασίας, να καταλάβει πως είναι δυνατό, ειδικά στην εν λόγω συγκυρία, να επιχειρήσει ιδιωτικός υπάλληλος να διεκδικήσει 1.500 ευρώ μισθό. Εκτός αν η αγαπητή κυρία προτρέπει, με τον τρόπο αυτό και όσους Έλληνες μπορούν ακόμα να σηκωθούν να φύγουν από την Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όμως δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς καλύτερο ήθος από το μικρό κρατικοδίαιτο στέλεχος της «πρώτης φοράς Αριστεράς» όταν το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι που λέει και ο λαός, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατέκτησε τον εν λόγω θώκο με μόνη περγαμηνή την κομματική του δράση, χωρίς τίποτα, κατά τα άλλα, κοινωνικά και επαγγελματικά, να μπορεί να επιδείξει.
Και παρά το νεαρό της ηλικίας τόσο του πρωθυπουργού όσο και πολλών στελεχών του νέου καθεστώτος, δυστυχώς, φαίνεται πως τόσο ο ίδιος όσο και ο κομματικός του στρατός εκφράζουν όχι απλώς το παλιό, αλλά κάτι ακόμα χειρότερο από το παλιό, διολισθαίνοντας σε μικροκομματικές λογικές του 19ου αιώνα επί κομματάρχη-πρωθυπουργού Βούλγαρη.
Είναι κρίμα, αλλά είναι η πραγματικότητα.