ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ
Σε επικίνδυνες και σκοτεινές ατραπούς οδηγείται πάλι η πολιτική
κατάσταση στην Ελλάδα, εξαιτίας της αδυναμίας της κυβέρνησης να
ολοκληρώσει την β’ αξιολόγηση και να πετύχει τα ελάχιστα ως προς την
ομαλή χρηματοδότηση της χώρας.
Η γραπτή εισήγηση που έχει καταθέσει –σύμφωνα με αξιόπιστες
πληροφορίες του «X»- ο Αλέκος Φλαμπουράρης στον Πρωθυπουργό, προβλέπει
την υπερψήφιση του «κόφτη διαρκείας» και των άλλων σκληρών
δημοσιονομικών μέτρων από τη Βουλή, με την «ειδική πλειοψηφία των 180
ψήφων» ώστε να δεσμευτούν όλα τα κόμματα «του ευρωπαϊκού τόξου» και να
μειωθεί το «πολιτικό κόστος» για την κυβέρνηση.
Για να πείσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να συνταχθούν ακόμη μία
φορά με τις κυβερνητικές επιλογές, τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου
επισείουν διαρκώς τον κίνδυνο, να εμπλακεί η χώρα σε νέες πολιτικές
περιπέτειες είτε με την διενέργεια Δημοψηφίσματος είτε με πρόωρες
εκλογές, με όλα τα σοβαρά εθνικά και οικονομικά ζητήματα της χώρας σε
εκκρεμότητα.
Η πολιτική διακύβευση είναι πλέον ξεκάθαρη:
Η Κυβέρνηση
- είτε θα αποδεχθεί όλες τις απαιτήσεις του ΔΝΤ, θα τα ψηφίσει όλα στη Βουλή μόνη της, για να παραμείνει στην εξουσία
- είτε θα οδηγήσει τη χώρα σε κάλπες για να μην κινδυνεύσει η χώρα να βγει από το ζώνη του Ευρώ αφού πλέον στερεύουν οι πηγές χρηματοδότησης της οικονομίας.
Ο στόχος ολοκλήρωσης της β’ αξιολόγησης μέσα στον Ιανουάριο έχει
απομακρυνθεί οριστικά και ήδη οι προσπάθειες επικεντρώνονται για
συνολική διευθέτηση των διαφορών με του «θεσμούς», μέσα στον Φεβρουάριο,
με την κρυφή ελπίδα να προλάβει έστω και την τελευταία στιγμή η χώρα να
ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, με μικρά αλλά
συμβολικής σημασίας ποσά.
Η κυβέρνηση έχει ήδη αποκαλύψει την διαπραγματευτική της στρατηγική.
- Έχει ήδη αποδεχθεί την μονιμοποίηση του «δημοσιονομικού κόφτη» (για «μεσοπρόθεσμό χρονικό διάστημα») προσπαθώντας να αποφύγει τη λεπτομερή καταγραφή των συγκεκριμένων περικοπών επιδιώκοντας μια απλή «περιγραφή των τομέων περιστολής δαπανών».
- Ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος έχει ήδη συμβιβαστεί –αναλαμβάνοντας σοβαρό προσωπικό πολιτικό κόστος- να ανταλλάξει την περαιτέρω μείωση του ορίου Αφορολόγητου Εισοδήματος που ζητά το ΔΝΤ, με την διατήρηση της «προσωπική διαφοράς» ώστε να διατηρηθούν οι συντάξεις στα σημερινά γλίσχρα επίπεδα μέχρι το 2019.
Εφόσον δεν υπάρχει «κούρεμα χρέους» είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο
στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια
απαιτεί μόνιμες δημοσιονομικές περικοπές τουλάχιστον 1 δις Ευρώ
επιπλέον.
- Επειδή οι περικοπές αυτές ξεπερνούν τη φυσιολογική θητεία της κυβέρνησης, ο Αλέκος Φλαμπουράρης προτείνει στον Πρωθυπουργό «να θέσει την αντιπολίτευση ενώπιον των ευθυνών της» καλώντας τα κόμματα να υπερψηφίσουν με ειδική πλειοψηφία 180 εδρών την μονιμοποίηση του «δημοσιονομικού κόφτη».
Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ, είναι απαραίτητα για
να ένα μεγάλο διάστημα μετά το 2018 ώστε να υπάρξει εμπιστοσύνη στους
επενδυτές και να ξαναβάλουν χρήματα σε ελληνικές εκδόσεις ομολόγων.
Για να αγοράσει ένας επενδυτής 10ετές ελληνικό ομόλογο πρέπει να έχει
διαβεβαιώσεις από την ελληνική κυβέρνηση ότι θα υπάρχουν τα χρήματα για
την αποπληρωμή του και ταυτόχρονα να υπάρχει η σφραγίδα αξιοπιστίας του
ΔΝΤ για την υλοποίηση της υπόσχεσης.
Αν η Ελλάδα δεν δεσμευθεί για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, οι
διεθνείς επενδυτές δεν θα την εμπιστευθούν να την δανείσουν. Η Ελλάδα
δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές και μοναδικός χρηματοδότης της
οικονομίας θα είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
- Εφόσον η Κυβέρνηση δεν θέλει να οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές και να εγκαταλείψει την εξουσία, η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος με ουσιαστικό δίλημμα την παραμονή της χώρας στο Ευρώ με οποιοδήποτε κόστος αποτελεί μια οδυνηρή αλλά ασφαλή εναλλακτική επιλογή.
Το όποιο αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος θα κληθούν να διαχειριστούν,
για μία ακόμη φορά από κοινού, όλα τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου όπως
ακριβώς είχε συμβεί και με το Δημοψήφισμα του καλοκαιριού 2015.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η πραγματική οικονομία στενάζει κάτω
από το βάρος των νέων φορομπηχτικών μέτρων και η πολιτική ηγεσία περί
άλλων τυρβάζει.
Τα ταμειακά διαθέσιμα του Δημοσίου είναι περιορισμένα και ήδη
καταρτίζονται νέα σενάρια αναβολής πληρωμών ώστε να εξασφαλισθεί από το
Γενικό Λογιστήριο του Κράτος το ποσό των 2,3 δις Ευρώ που απαιτούνται
για τόκους του πρώτου τριμήνου.
Στο EuroWorking Group της 12ης Ιανουαρίου, ο αναπληρωτής υπουργός
Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκης θα προσπαθήσει να εκμαιεύσει δήλωση που
να καταγράφει την κοινή βούληση όλων των χωρών του Eurogroup για σύντομη
ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Eπιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου
αποκλείεται . Το βάρος πλέον μετατοπίζεται στις διαπραγματεύσεις που θα
ακολουθήσουν με τους πιστωτές τον Φεβρουάριο, προκειμένου η κυβέρνηση
να προλάβει την κρίσιμη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις 9 Μαρτίου με στόχο την ένταξη της
χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Ελλάδα ξαναμπαίνει στο σκοτεινό τούνελ της πολιτικής αβεβαιότητας
και με αυτό τον τρόπο μετατρέπεται πάλι σε εύκολο προεκλογικό λάφυρο για
τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε.
{από το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ της 6ης Ιανουαρίου 2017}