Δημοσιεύθηκε στην ΕΣΤΙΑ στις 28-29/1
Παναγιώτης Μπαλακτάρης
Διαβάσαμε στις εφημερίδες, είδαμε στις ειδήσεις και αναρτήθηκαν σε ενημερωτικές ιστοσελίδες αφιερώματα για τα 2 χρόνια εξουσίας του κυβερνητικού συνασπισμού ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. Δύο θυελλώδη και χαμένα χρόνια. Θυελλώδη, διότι η κυβέρνηση συμπεριφέρεται με πρωτοφανή επιπολαιότητα, αμετροέπεια, εξουσιομανία και ιδιοτέλεια και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρόνο. Χαμένα, διότι τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά δεν εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα.
Πολλάκις στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ισχυρίζονται δημοσίως, ότι κακώς τούς μέμφεται η κοινωνία, διότι δεν έχουν δήθεν ευθύνη για την άθλια κατάσταση της οικονομίας, της εκπαίδευσης, της υγείας, της ασφαλείας, μια και κυβερνούν μόνον 2 χρόνια. Ουδέν ψευδέστερον τούτου!
Από την αρχή της Μεταπολιτεύσεως μέχρι και σήμερα, οι πολιτικές που εν τέλει επιβάλλονταν στην πατρίδα μας αποσκοπούσαν στην ικανοποίηση των κατώτερων ενστίκτων και ορέξεων του ελληνικού λαού. Αυτές συνήθως υπαγορεύονταν από μια δράκα βολεμένων, οι οποίοι διηθώντας τον κυβερνητικό σχεδιασμό κατηύθηναν κατ’ ουσίαν την πορεία της Ελλάδος προς την καταστροφή. Η κατηγορία αυτή δεν είχε και δεν έχει χρώμα, δεν είχε και δεν έχει πολιτική αντίληψη. Ιδεολογία της ήταν και είναι η επικράτηση του ατομικού πάνω στο εθνικό. Αυτή ακριβώς η ιδεολογία εκφραζόταν με το γνωστό σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», το οποίο εσχάτως αναβίωσε. Η σκέψη που εν συντομία θεμελιώνεται επί τούτου εκκινεί από την ιδιοτελή αφετηρία, ότι αφού η χώρα είναι δική μας μπορούμε να την μεταχειριζόμαστε όπως επιθυμούμε. Αλλά έτσι αντιλαμβάνονται τα πράγματα μόνο ξιπασμένοι υπήκοοι που αγνοούν τί σημαίνει να είσαι πολίτης.
Στη διάρκεια των 40 και πλέον ετών της χαμένης εθνικής αξιοπρέπειας και της μειωμένης συλλογικής συνειδήσεως, η ισχύς εκείνων που είχαν εξασφαλισμένη την κοινωνική προστασία και την ασυλία για την αποφυγή κυρώσεων γιγάντωσε, κλιμακώθηκε και κορυφώθηκε στις αρχές του 21ου αιώνα. Ενώ τα περισσότερα κράτη βάδισαν εμπρός η Ελλάς υποχώρησε. Απέκτησε κυβερνώντες εκείνους που είχαν αγωνισθεί για την επικράτηση του ατομικού πάνω στο συλλογικό. Δια του τρόπου αυτού, έγινε μια ιδιόμορφη ταύτιση θύματος και θύτη. Εκείνοι που ουσιωδώς ευθύνονταν για την σημερινή κατάσταση κατέλαβαν κι επίσημα την εξουσία.
Τούτο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι απαλλάσσονται όσοι διαχειρίσθηκαν τις τύχες της χώρας. Άλλωστε, ο λαός έχει καταχωρίσει έναν έκαστο όπου δει.
Ωστόσο, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους, πως οι ιδιοτελείς και ωφελιμιστικές συμπεριφορές του παρελθόντος μάς οδήγησαν στον γκρεμό και πως αντί να τις επιβραβεύουμε θα πρέπει να τις αποστρεφόμαστε. Σε τελική ανάλυση, είναι προφανές, ότι η κυβέρνηση κακώς εορτάζει 2 χρόνια εξουσίας. Οι στρεβλές πολιτικές της δυστυχώς κυριαρχούν επί 43...