Ο Κουρσάρος της Μεσογείου και τα αποτελέσματα της Στρατηγικής Εξευμενισμού της Τουρκίας κατά το 2016

Αναδημοσίευση από: onisilos.gr

Ονήσιλος

Η Τουρκία κατά τη διάρκεια του 2016, αδιάλειπτα και με συστηματικό τρόπο, ενέτεινε την προβολή ισχύος της σε όλη σχεδόν την έκταση του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, πραγματοποιώντας μεγάλο αριθμό αεροναυτικών ασκήσεων. 

Θα ανέμενε κανείς ότι η επιθετικότητα της έναντι της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας θα περιοριζόταν λόγο της σοβαρής αστάθειας στο εσωτερικό της, των έντονων κλυδωνισμών που υπέστη στην άσκηση της εξωτερικής της πολιτικής  αλλά και των  στρατιωτικών επιχειρήσεων που ανέλαβε στο εσωτερικό της άλλοτε φίλης Συρίας.

Δυστυχώς τα γεγονότα έρχονται να διαψεύσουν ακόμη μια φορά τις καλλιεργούμενες παντοιοτρόπως ψευδαισθήσεις. Με εξαίρεση τη μικρή περίοδο που πραγματοποιήθηκε το «αποτυχημένο πραξικόπημα» κατά του Τούρκου προέδρου στις 15 Ιουλίου 2016 στην οποία παρατηρήθηκε μικρή δραστηριότητα, η Τουρκία εκμεταλλευόμενη κατάλληλα τόσο τις συνθήκες στο χώρο γεωπολιτικού ενδιαφέροντος της αλλά και εκείνες που η ίδια δημιούργησε για να ενισχύσει τη θέση της στις διαδραματιζόμενες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, δεν άργησε και επανήλθε με εντονότερο τρόπο, προβάλλοντας την ισχύ της,  ιδιαίτερα σε όλο τον ευαίσθητο για τα εθνικά συμφέροντα αεροναυτικό χώρο, που περικλείεται μεταξύ των νησιών Κρήτης – Ρόδου – Κύπρου.

Ειδικότερα εντός του αεροναυτικού χώρου του FIR Αθηνών, πραγματοποίησε σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιεί το ΓΕΕΘΑ:

• 325 παραβιάσεις των Εθνικών Χωρικών Υδάτων
• 902 παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας.
• 1671 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου.
• Εισήλθαν 86 οπλισμένοι σχηματισμοί, πραγματοποιήθηκαν 68 εμπλοκές και
• προέβησαν σε  57 υπερπτήσεις του Εθνικού εδάφους. Συνολο 1016 Α/Φ

Η συνολική αεροναυτική δραστηριότητα που πραγματοποίησε η Τουρκία όπως φαίνεται στον πιο κάτω χάρτη, συνεκτιμώμενη με τη γενικότερη πολιτικοστρατιωτική κατάσταση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην  περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, καταδεικνύει για πολλοστή φορά και με πάσα ακρίβεια τις προθέσεις αλλά και την εμμονή της στο να επικρατήσει στον υπόψη  γεωστρατηγικό χώρο. Όντως, η περιοχή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενώ μπορεί να χαρακτηρισθεί και ως η αχίλλειος πτέρνα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου, καθόσον διεμβολίζει την συνέχεια του με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η παντελής έλλειψη από την Κυπριακή Δημοκρατία στοιχειωδών αεροναυτικών δυνάμεων που να καθίστανται ικανές να προασπίσουν τον αεροναυτικό της χώρο ή έστω δυνάμεων που να μπορούν να δράσουν υποστηρικτικά των αεροναυτικών δυνάμεων της Ελλάδας που δρουν ή ενδεχομένως θα επιχειρήσουν σε κατάσταση έντασης ή κρίσης, εξουδετερώνουν κάθε προσπάθεια αποτελεσματικής εξασφάλισης του, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό ασφάλειας που επηρεάζει αρνητικά την έκβαση των οποιονδήποτε στρατηγικών σχεδιασμών.

Δυστυχώς το πρόβλημα, επιτείνεται  ακόμα περισσότερο από την παντελή απουσία της αεροναυτικής ισχύος της Ελλάδας από τη νοτιοανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα από τον υπόψη αεροναυτικό χώρο,  δημιουργώντας συνθήκες παγίωσης  και «μονοπωλιακής» παρουσίας της Τουρκικής αεροναυτικής ισχύος, με εμφανής τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την προάσπιση των εθνικών ζωτικών συμφερόντων του Ελληνισμού.

Καθίσταται  κατεπείγον, Ελλάδα και Κύπρος με όσες δυνάμεις τους απέμειναν, να αναθεωρήσουν από κοινού και  σε ενιαία βάση τη στρατηγική τους έναντι της Τουρκίας, προτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμή.  Κάθε μέρα που παρέρχεται η κατάσταση θα επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο. Ορθά τα βήματα που έχουν γίνει για στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτό, πλην όμως δεν επαρκούν εφόσον με ακατανόητη προσήλωση ακολουθείται η ίδια αναποτελεσματική στρατηγική εξευμενισμού της Τουρκίας, που όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, ουδέν θετικό αποτέλεσμα επέφερε. Τουναντίον, αύξησε ακόμη περισσότερο τις ορέξεις της.

Ας απαλαχτούμε απο τις ψευδαισθήσεις εξημέρωσης του θηρίου. Ας μήν φθάσουμε στο σημείο να ακρωτηριασθεί ακόμα μεγαλύτερος εθνικός χωρός για να καταλάβουμε το εσφαλμένο της ακολουθητέας στρατηγικής. Καθημερινά η Τουρκία μας το κάνει ξεκάθαρο, δεν προτίθεται ούτε πρόκειται να παραιτηθεί των νεοθωμανικών ηγεμονικών της επιδιώξεων, εκτός και αν έχει να αντιμετωπίσει μια ισάξια αυτής στρατιωτική ισχύ από άλλο κράτος ή συνασπισμό κρατών, που θα τις προκαλέσουν  ενδεχομένως μεγαλύτερες απώλειες από τα οποιαδήποτε οφέλη θα κέρδιζε από τη στρατηγική της.