Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Τα όσα συνέβησαν το 2016 είναι αρκετά για να κάνουν αυτονότητη τη διαπίστωση ότι το 2017 θα είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και πιθανότατα δύσκολη χρονιά για τα εθνικά θέματα. Όσα συμβαίνουν μέσα στη πόρτα μας και ειδικά όσα γίνονται στην Τουρκία μας επηρεάζουν άμεσα. Ο κίνδυνος να εμπλακούμε σε μια ελληνοτουρκική κρίση με διαστάσεις απρόβλεπτες όσο απρόβλεπτη είναι και η ηγεσία της, είναι υπαρκτός κάθε μέρα.
Το Αιγαίο, η Θράκη και η Κύπρος είναι τα θέματα που πρέπει η Ελλάδα να επικεντρώσει την προσοχή της. Εκεί βρίσκονται οι υπαρκτοί κίνδυνοι. Κίνδυνοι που μπορεί να οδηγήσουν κρίσεις και εντάσεις ακόμη και σε στρατιωτική εμπλοκή.
Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι διαρκώς έτοιμη να αντιμετωπίσει την απόγνωση του Ερντογάν. Ο οποίος μπορεί να μιλά για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης και για “σύνορα καρδιάς”, στην προσπαθειά του να αποδομήσει τον κεμαλισμό. Αλλά δεν το κάνει μόνο γι΄ αυτό. Η θεωρία της “εξαγωγής κρίσεων” από το εσωτερικό της Τουρκίας στο Αιγαίο, αποτελεί μια θεωρία που ουδέποτε στη πράξη έχει επαληθευτεί. Με τα σημερινά δεδομένα όμως είναι ίσως η μοναδική φορά που μπορεί να τη δούμε να υλοποιείται. Ο Ερντογάν κατόρθωσε να χάνει παντού. Στη Συρία και στο Ιράκ έστειλε στρατό και έχει αρχίσει να παραλαμβάνει φέρετρα. Στο εσωτερικό της χώρας η συχνότητα των βομβιστικών επιθέσεων είναι σχεδόν ίδια με όσα συνέβαιναν στη Βαγδάτη και στη Καμπούλ, μετά από τις “δυτικές επεμβάσεις”. Η σχέση του με τις ΗΠΑ κρέμεται σε μια κλωστή και περιμένει τον Τραμπ για να αλλάξει το κλίμα. Μοναδικό του σωσίβιο η Ρωσία και ο Πούτιν που του προσφέρει στήριξη με επαχθείς όρους. Μέχρι και τον Άσαντ αποδέχτηκε ο Ερντογάν για να μην κακοκαρδίσει τον Πούτιν. Πολλές ήττες μαζεμένες για τον Ερντογάν που θέλει να γίνει σουλτάνος. Η περίπτωση να προκαλέσει κάτι στο Αιγαίο, για να καρπωθεί μια νίκη είναι ένα σενάριο με λογική.
Η Τουρκία πιέζει αφόρητα για “λύση” στο Κυπριακό με όρους που εκείνη θέλει και είναι αδύνατο Λευκωσία και Αθήνα να δεχτούν. Όποιος πει “ναι” στην παραμονή έστω κι ενός Τούρκου στρατιώτη στην Κύπρο θα μείνει στην ιστορία. Όχι με θετικό πρόσημο φυσικά…
Στη Θράκη οι επιπτώσεις του αποτυχημένου πραξικοπήματος έχουν “φρενάρει” κάπως τις μαριονέτες της Άγκυρας. Αλλά αυτό είναι πρόσκαιρο και καλό θα είναι να ετοιμαζόμαστε για τη επαναφορά των αθλιοτήτων που κάνουν κύκλοι φανατικων, με στόχο τον εκτουρκισμό της Θράκης…
Όλα αυτά συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να γίνονται σ΄ ένα διεθνές περιβάλλον απόλυτης αβεβαιότητας. Έχουμε αρχίσει να συζητάμε πλέον ανοιχτά όχι μόνο για το ενδεχόμενο και της τυπικής διάλυσης της ΕΕ , αλλά και για την περίπτωση να μην υπάρχει ΝΑΤΟ! Όλοι αναμένουν την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ, για να διαπιστώσουν τι απ΄ όσα έχει εξαγγείλει θα κάνει πράξη. Αν όσα έχει υποστηρίξει για το ΝΑΤΟ και την ασφάλεια των Ευρωπαίων γίνουν πράξη η Συμμαχία αν δεν διαλυθεί , σίγουρα θα αποδυναμωθεί και θα “μεταλλαχθεί”.
Η Ρωσία μετά από τη νίκη στη Συρία αναβάθμισε κι άλλο το ρόλο της και αν ο Τραμπ επιλέξει την οδό της συναίνεσης και της σύγκλισης Ουάσινγκτον-Μόσχας ,τότε θα ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο.
Όλα αυτά δεν μπορεί να μας αφήνουν αδιάφορους και δεν μπορεί να παραμένουμε τελείως αμέτοχοι. Θα πρέπει αν αποφασίσουμε τις συμμαχίες μας ,προσδιορίζοντας τους στόχους μας.Να έχουμε εναλλακτικά σενάρια για όλες τις περιπτώσεις και τα σενάρια. Ακόμη και τα πιο ανατρεπτικά. Όπως έχουμε διαπιστώσει έχουμε μπει για τα καλά στα χρόνια των ανατροπών.
Σημαντικό είναι να προσδιορίσουμε από τι και ποιους πραγματικά κινδυνεύουμε. Το αναφέρουμε, γιατί σ΄ ότι έχει να κάνει με το στρατιωτική προετοιμασία της χώρας, έχουμε την αίσθηση ότι το τελευταίο διάστημα έχει δοθεί υπέρμετρη σημασία στον “αλβανικό κίνδυνο”. Έχουμε κι άλλες φορές γράψει, ομολογούμε με κάποια δόση ειρωνείας η οποία μας προκύπτει από τις αθλιότητες που εκστομίζει κατά καιρούς η ηγεσία των Τιράνων, πως η Αλβανία στρατιωτικά μπορεί να απασχολήσει την Ελλάδα σε επιπεδο πρωτοετών Ευέλπιδων. Συνεπώς καλό θα ΄ναι να μην παρασυρόμαστε από διάφορους τοπικούς “πολιτικάντηδες” που θέλουν να φορέσουν βουλευτικό κουστουμάκι -ακόμη κι αυτό της Χρυσής Αυγής- εκμεταλλευόμενοι ανησυχίες και μεγαλοποιώντας τους φόβους του πληθυσμού της περιοχής των βορείων συνόρων μας. Δεν έχουμε τη πολυτέλεια να σπαταλάμε ενέργεια και δυνάμεις για να πουλάνε κάποιοι …προστασία στον κόσμο της Ηπείρου. Όσο για το αίσθημα ανασφάλειας που επικαλούνται όταν στριμώχνονται, κάνοντας λόγο για συμμορίες που δρούν στα ελληνοαλβανικά σύνορα, είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει και τα μέσα και τις δυνάμεις για να τους “εξαϋλώσει”, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν. Μια απόφαση και μια διαταγή χρειάζεται κι όχι μεταφορές στρατιωτικών δυνάμεων που αλλού είναι απαραίτητες.
Αύριο θα ασχοληθούμε με την Αμυντική Βιομηχανία. Μπορεί οι μέρες να ΄ναι γιορτινές αλλά πάρα πολλοί θα στεναχωρηθούν από τις διαπιστώσεις μας, που αφορούν κυρίως στην ιδιωτική αμυντική βιομηχανία.