Η νέα χρονιά που μας έρχεται μόνο ήρεμη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, σύμφωνα τουλάχιστον με το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων των ΗΠΑ, που έφτιαξε μια λίστα με “συγκρούσεις” που μπορεί να προκύψουν το 2017 και να μας οδηγήσουν σε ένα νέο Μεγάλο Πόλεμο.
Το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων, μια αμερικανική «δεξαμενή σκέψης», στο οποίο συμμετέχουν πολιτικοί, ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, εξέδωσε την ετήσια έκθεσή του για τις “κορυφαίες ανησυχίες” για την ασφάλεια των ΗΠΑ το 2017. Σύμφωνα με αυτό, ο πιο σημαντικός κίνδυνος είναι αυτός μιας σύγκρουσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας, αλλά και μια κλιμάκωση της έντασης στην κορεατική χερσόνησο εν μέσω της στρατιωτικής συγκέντρωσης εκεί.
Οι κυβερνοεπιθέσεις αλλά και οι μεγάλης κλίμακας
τρομοκρατικές επιθέσεις στο εσωτερικό των ΗΠΑ αποτελούν επίσης σοβαρές
ανησυχίες.
Το Συμβούλιο συμπεριλαμβάνει ακόμα στους σοβαρούς κινδύνους την αποσταθεροποίηση στο Αφγανιστάν, την ένταση στις σχέσεις Τούρκων και Κούρδων αλλά και την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης στη Συρία. Ανησυχία υπάρχει και για τις σχέσεις μεταξύ της Κίνας και των συμμάχων των ΗΠΑ στις Ανατολικές και Νότιες κινέζικες ακτές.
Η λίστα του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, παρακίνησε τον Robert Farley αρθρογράφο του αμερικανικού περιοδικού National Interest,
να βάλει σε μια σειρά τα σοβαρότερα προβλήματα που θα έχει να
αντιμετωπίσει ο Τραμπ στις Διεθνείς Σχέσεις, ώστε η ανθρωπότητα να μην
οδηγηθεί -τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της θητείας του- σε έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συγκεκριμένα:
Αντιπαράθεση Πιονγιανγκ – Ουάσινγκτον
Ο αρθρογράφος συμφωνεί απόλυτα με τον πρώτο κίνδυνο στη λίστα του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, που δεν είναι άλλος από την ένταση στην κορεατική χερσόνησο. Η ένταση αυτή είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που θα έχει να αντιμετωπίσει άμεσα ο νέος Αμερικανός πρόεδρος.
Ο αναλυτής ισχυρίζεται πως μια επιθετική προσέγγιση της Ουάσινγκτον
στην προσπάθεια της Βόρειας Κορέας να αποκτήσει πυρηνική και πυραυλική
ικανότητα ή ίσως ένα προληπτικό αμερικανικό χτύπημα εκεί, είναι ικανό να
οδηγήσει σε έναν ανεξέλεγκτο πόλεμο. “Όπως και στην περίπτωση του 1950,
ένας πόλεμος στη χερσόνησο, θα μπορούσε εύκολα να κινητοποιήσει την
Κίνα, τη Ρωσία ή την Ιαπωνία” διαπιστώνει ο αναλυτής. Αυτό το επιχείρημα
επιβεβαιώθηκε σχετικά πρόσφατα, όταν η κυβέρνηση Ομπάμα αποφάσισε να
εγκαταστήσει αντιπυραυλική ασπίδα στη Νότια Κορέα, μέτρο που η Κίνα
θεώρησε απειλή για τη δική της ασφάλεια. Αν η κυβέρνηση Τραμπ συνεχίσει
στη γραμμή του Ομπάμα στην Κορέα, οι εντάσεις θα είναι πολύ δύσκολο να
αποτραπούν αν μάλιστα δεν κλιμακωθούν.
Στην προεκλογική του καμπάνια πάντως, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ
υποσχόταν πως η χώρα του δεν θα συνεχίσει να παρέχει εγγυήσεις ασφαλείας
σε χώρες όπως η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία αν δεν αποζημιωθεί γι αυτές
τις υπηρεσίες. Παραμένει αβέβαιο ποιες από τις πολλές υποσχέσεις του
Ντόναλντ Τραμπ τελικά θα ισχύσουν μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.
Κλιμάκωση στη Συρία
Η Συρία είναι το δεύτερο πεδίο που -θα πρέπει- να ανησυχεί τον Αμερικανό
πρόεδρο. Αν και το Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων υποβάθμισε τον εν λόγω
κίνδυνο και η νέα αμερικανική ηγεσία δεν φαίνεται διατεθειμένη να έρθει
σε αντιπαράθεση με Δαμασκό και Μόσχα, ο κίνδυνος για κλιμάκωση στην
περιοχή ακόμα και από κάποιο ατύχημα παραμένει.
Ο αναλυτής επισημαίνει πως “παρότι ο κίνδυνος μοιάζει να έχει
περάσει, αμερικανικές και ρωσικές δυνάμεις συνεχίζουν να επιχειρούν στην
περιοχή σε κοντινές αποστάσεις”. Αυτό σημαίνει ότι μια μεταξύ τους
εμπλοκή δεν μπορεί να αποκλειστεί και σίγουρα θα προκαλέσει σοβαρά
προβλήματα.
“Επιπρόσθετα η παρουσία παραστρατιωτικών ομάδων και στα δύο στρατόπεδα όπως και τα συμφέροντα μιας σειράς χωρών που διακυβεύονται στην περιοχή, περιπλέκουν την κατάσταση και τα περιθώρια για λάθη και παρεξηγήσεις”.
“Επιπρόσθετα η παρουσία παραστρατιωτικών ομάδων και στα δύο στρατόπεδα όπως και τα συμφέροντα μιας σειράς χωρών που διακυβεύονται στην περιοχή, περιπλέκουν την κατάσταση και τα περιθώρια για λάθη και παρεξηγήσεις”.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, στην προεκλογική του καμπάνια, έλεγε σταθερά πως θα
ήταν ευχής έργον αν Ρωσία και ΗΠΑ μπορούν να εργαστούν από κοινού κατά
του Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή.
Ο πόλεμος του διαδικτύου
Αμέσως μετά έρχεται η απειλή οι αψιμαχίες μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνας στον κυβερνοχώρο να εξελιχθεί σε κάτι περισσότερο. Με δεδομένο το εν εξελίξει σκάνδαλο ρωσικό χακάρισμα για τις αμερικανικές εκλογές (μια κατηγορία την οποία τόσο η Μόσχα όσο και ο Τραμπ, έχουν απορρίψει δημόσια και για την οποία και οι μυστικές υπηρεσίες έχουν αμφιβολίες), ο αναλυτής ισχυρίζεται πως οι ΗΠΑ μπορεί να νιώσουν μια πίεση ώστε να απαντήσουν σε αυτό που φαίνεται να είναι ένα προβοκάρισμα από την πλευρά της Ρωσίας και της Κίνας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αμερικανική απάντηση που με τη σειρά της μπορεί να πυροδοτήσει ένα σπιράλ κλιμάκωσης.
Παρότι η εν λόγω σύγκρουση μπορεί να μην οδηγήσει σε ευθεία
στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, μπορεί να
συνεισφέρει στην κλιμάκωση της έντασης. Παρόλα αυτά, ο Ντόναλντ Τραμπ
έχει χαρακτηρίσει “γελοίες” θεωρίες συνωμοσίας τα περί “χακαρίσματος”.
Κλιμάκωση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν
Σύμφωνα με τον Farley, η διαμάχη μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν για τα σύνορα στο Κασμίρ είναι ακόμα σημείο στην Ευρασία που μπορεί να οδηγηθεί σε κλιμάκωση. Οι αμφιταλαντευόμενες υποσχέσεις Τραμπ και στις δύο πλευρές μπορούν να οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις που με τη σειρά τους μπορούν οδηγήσουν σε μια στρατιωτική σύγκρουση στην περιοχή. Αν οι δύο πλευρές οδηγηθούν στην σύγκρουση, τότε Κίνα και ΗΠΑ μπορούν εύκολα να βρεθούν να παίρνουν μέρος στην εν λόγω αντιπαράθεση”.
Η Βαλτική
Την εκτίμηση του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων για σύγκρουση Ρωσίας – ΝΑΤΟ
που θα μπορούσε να πυροδοτήσει “η ρωσική συμπεριφορά στην Ανατολική
Ευρώπη” οδηγεί και τον Φάρλεϊ να ισχυρίζεται πως άμεσα, η αναμενόμενη
αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, μπορεί να
οδηγήσει σε μεγάλα προβλήματα.
Ο αναλυτής ισχυρίζεται πως η Ρωσία μπορεί να γίνει ιδιαίτερα
επιθετική σε ότι έχει να κάνει με την συγκεκριμένη περιοχή, έχοντας ως
δεδομένο πως οι Αμερικανοί θα κάνουν πίσω.
Τα προβλήματα στις σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας
Η ανησυχία συνεχώς αυξάνεται και για τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, καθώς η πιθανότητα ακόμα και μιας μεγάλης στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Είναι μάλιστα πιο πιθανή ακόμα και από την εποχή που ο Ομπάμα έστειλε στρατιωτικά πλοία στις θάλασσες της Νότιας Κίνας ώστε να αμφισβητήσει τις κινεζικές διεκδικήσεις στην περιοχή.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, ο Τραμπ κατηγόρησε την Κίνα πως “έκλεψε” ένα
αναγνωριστικό drone του αμερικανικού ναυτικού, εξόργισε το Πεκίνο
παρατώντας την 40ετή πολιτική της Ουάσινγκτον για “μια Κίνα” σχετικά με
την Ταϊβάν ενώ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνάντησης με τον Δαλάι Λάμα,
που το Πεκίνο θεωρεί έναν επικίνδυνο σχισματικό.
Και ακόμα δεν αναφερθήκαμε στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και
Κίνας, που ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε στην προεκλογική του
εκστρατεία, απειλώντας με τεράστιους δασμούς. Οι εξαγγελίες Τραμπ
αντιμετωπίστηκαν κριτικά από το Πεκίνο. Το ερώτημα παραμένει: Η
επιχειρηματική προσέγγιση του Τραμπ και στην διπλωματία μπορεί να
οδηγήσει σε μια κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ και Κίνας;
Πηγή: newsit.gr, sputniknews.com