Του Κων. Φράγκου
Κακόν άρχεσθαι υπό χερείονος
(Είναι δυστυχία να σε κυβερνούν άχρηστοι)
Δημόκριτος
Με το παρόν σημείωμα δεν θα επαναλάβω όσα, κατά κόρον, έχουν λεχθεί μέχρι τώρα για το φιάσκο, ούτε θ’ αναφερθώ σε τεχνικοεπιχειρησιακές λεπτομέρειες. Και, ασφαλώς, δεν θα τυμβωρυχήσω.
Σήμερα οι αναμνήσεις του δράματος κρέμονται στα κάγκελα της σιωπής…
Ο τότε ανύπαρκτος Πρωθυπουργός κ. Κων. Σημίτης αφού οδήγησε τη Χώρα στη χρεωκοπία με ανεξέλεγκτους εξοπλισμούς, Ολυμπιακούς αγώνες, παράλογους δανεισμούς και ανοχή των, πάσης φύσεως, λωποδυτών της Δημόσιας περιουσίας κινείται παρασκηνιακά για να μας “ξανασώσει”. Από κοντά, ο τότε ΥΠΕΞ κ. Θ. Πάγκαλος βασικός υπεύθυνος χλευάζει και λοιδωρεί τους πάντες, ο Προκάτοχός του ΥΠΕΞ, συνυπεύθυνος κι αυτός, έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο μέγας Υπεύθυνος Υπουργός Άμυνας εγκατέλειψε το μάταιο τούτο κόσμο τιμώμενος ως κορυφαία προσωπικότης! Οι κομματικοί στρατιωτικοί, απλά, εισπράττουν την εκτίμηση των πολιτών και των συναδέλφων τους.
Ουδείς, μα ουδείς ελέγχθηκε ή τιμωρήθηκε για την εθνική ταπείνωση και, έκτοτε, η ατιμωρησία και η έλλειψη στοιχειώδους Νεμέσεως χαρακτήρισε τον πολιτικό βίο της Χώρας.
Τα πάντα έχουν αναλυθεί, ακόμη και η συστηματική και μεθοδευμένη διεργασία κουκουλώματος από την κλεπτομανή συντεχνία των πολιτικών. Όλοι οι μηχανισμοί φρόντισαν να “εξατμισθούν” τα πρόσωπα, τα γεγονότα, οι ευθύνες. Οι κρατούντες έχουν καταφέρει να κάνουν την μνήμη των Ελλήνων ρηχή, κοντή και θολή αφού προηγουμένως τους φτωχοποίησαν, τους εκμαύλισαν και τους ταπείνωσαν.
Ολίγα προκαταρκτικά – Η νοσηρότητα και παρακμή
Drei professoren, Veterland verloren
(Τρεις καθηγητές-στην Κυβέρνηση- και η Χώρα κατεστράφηκε)
OTTO VON BISMARK
Ο κ. Κ. Σημίτης δεν είχε στην επετηρίδα των καθηγητών το Νο3, αλλά μεγαλύτερο. Είχαν προηγηθεί άλλοι προφέσορες που είχαν θάψει μέρος της Χώρας.
Η κυριαρχία Ανδρέα Παπανδρέου στο πολιτικό στερέωμα της Ελλάδος έληξε άδοξα και ταπεινωτικά με την διακυβέρνηση της από μία ομάδα άθλιων πολιτικάντηδων, μοναχών, υπαλλήλων της Ολυμπιακής και ξεματιαστρών υπό την κ. Μιμή Παπανδρέου – Λιάνη *. Υπήρξε η πλέον γελοία περίοδος του Ελληνικού Κράτους από γενέσεώς του. Οι εσωτερικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ για ανάδειξη νέου Πρωθυπουργού κατέληξαν στην υπερψήφιση του καθηγητή κ. Κ. Σημίτη βάσει της αρχής “Μεταξύ πολλών κακών προκειμένων το μη χείρον βέλτιστον…” Ποιον να ψήφιζαν τον Τσοχατζόπουλο ή τον Αρσένη;
Ο κ. Κ.Σ., εκ χαρακτήρος και νοοτροπίας δεν διέθετε, στοιχειωδώς, προσόντα ηγέτη προσέφερε όμως, εν αφθονία, έμφυτη δειλία, φοβίες, ανασφάλεια και εύκολα υποτασσόταν στους βαρώνους του κόμματος, της οικονομικής ζωής και των ΜΜΕ. Σταματώ εδώ για να έλθω στα Ύμια.
*Η περί ου ο λόγος κοσμική κυρία αντί να ελεγχθεί για τα πεπραγμένα της τιμάται και φρουρείται από αριθμό αστυνομικών ακόμη και επί “Αριστεράς” Κυβέρνησης ως Εθνικό Κεφάλαιο!
Τα γεγονότα, εν συντομία
* Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που συναπαρτίζουν τον Ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν ιστορικά προβλήματα. Ίσως να καταρρεύσουν ακόμη και στην περίπτωση που βρεθούν στην ανάγκη να διεξάγουν πόλεμο…
Π. Κονδύλης, Θεωρία Πολέμου 1995
Είναι γνωστά. Άρχισαν με την προσχεδιασθείσα προσάραξη του Τουρκικού φορτηγού ΦΙΓΚΕΝ ΑΚΑΤ στην Ύμια την 26.12.1995. Οι Τούρκοι έχοντες προοπτικές βάθους, οργανωμένους φορείς στρατηγικής (εδώ, σε κάποια στιγμή το Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών διευθυνόταν από έναν υπεργολάβο Οικοδομών, φίλο του Άκη, νυν μεγαλοεπιτελή του ΣΥΡΙΖΑ) και πολλά διαθέσιμα σενάρια, οσμιζόμενοι την σήψη της Ελλάδας και την ακυβερνησία έθεσαν σε ενέργεια ένα απ’ αυτά. Τέτοιες μικροκρίσεις, όταν υπάρχει στοιχειώδης κρατική οργάνωση και υπευθυνότητα τερματίζονται εντός 3ημέρου, το πολύ. Οι κορυφαίοι κυβερνητικοί παράγοντες είχαν στρέψει την προσοχή και τα ενδιαφέροντά τους στις λαμογιές και τα παζάρια για τη διαδοχή του Μεγάλου Αντιφατικού.
Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία του ΥΕΘΑ περί άλλων ετύρβαζαν. Θ’ αναφέρω, μόνο, τους κορυφαίους: ΥΕΘΑ Γερ. Αρσένης, ΥΦΕΘΑ Ν. Κουρής, Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Χ. Λυμπέρης. Ο πρώτος, παντελώς άσχετος με τ’ αμυντικά, αποτυχών, ήδη, δραματικά ως ΥΠΟΙΚ, ιδρυτής του τάφου του Ινδού (δεν υπέγραφε τίποτα) προωθήθηκε στον θώκο από την κλίκα Λιάνη (κουμπάρος) για ν’ αποτελέσει τρίτο πόλο διεκδίκησης της Εξουσίας. Μόνο που επέλεξαν κουτσό άλογο. Ο Γ.Α. ήταν εντελώς άβουλος και άπραγος. Είχε περιχαρακωθεί στο Γραφείο του, σπάνια δεχόταν Αρχηγούς, δεν ενδιαφερόταν για την επιχειρησιακή κατάσταση των ΕΔ και είχε στραφεί αποκλειστικά, αλλά εντελώς άτεχνα, στη μάχη της διαδοχής. Το πλέον έγκυρο δημοσιογραφικό όργανο της εποχής «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ», (του Κ. Παπαϊωάννου) σχολίασε (27.12.03) «Ο Αρσένης πήρε το ΥΕΘΑ εντελώς «αξιοκρατικά» και με … πλήρη επίγνωση του αντικειμένου».
Τα πεπραγμένα του Αρσένη στο ΥΕΘΑ θα τα βρει πας ενδιαφερόμενος στο βιβλίο Καταγραφή μιας ανωμαλίας του Στρατηγού εα, νυν Ακαδημαϊκού, και τ. Α/ΓΕΕΘΑ κ. Δ. Σκαρβέλη. Οι Αρχηγοί των Επιτελείων καθώς και άλλοι ανώτατοι Αξιωματικοί ήσαν ανακληθέντες απόστρατοι, μέλη της Πασοκικής νομενκλατούρας του Στρατεύματος. Η “συνταγή” ήταν δοκιμασμένη light, από την προηγηθείσα Κυβέρνηση της ΝΔ. Σημειώνω, απλά, ότι όταν ο κομματισμός εισβάλλει από τις Πύλες των ΕΔ η αξιοκρατία, η πειθαρχία και η ισχύς δραπετεύουν από τη στέγη.
Θα σταθώ λίγο στον Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο κ. Χρ. Λυμπέρη. Υπήρξε άριστος αξιωματικός, ιδιόρρυθμος και απόκοσμος, μέχρι της αποστρατίας του το 1990. Μετά ενετάχθη στο ΠΑΣΟΚ και έλαβε κομματικούς θώκους. Το γεγονός αυτό έπρεπε να του αποκρούει κάθε ιδέα επανόδου στο Στράτευμα. Ήταν θέμα κύρους και οφειλομένου σεβασμού από τα στελέχη. Η άκρατη αρχομανία του φαίνεται ότι τον παρέσυρε να απαιτήσει να λάβει την θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. (Ο αείμνηστος Γιάννης Χαραλαμπόπουλος μου είχε εκμυστηρευθεί ότι ο Αρσένης του εξομολογήθηκε ότι είχε προτείνει ως Α/ΓΕΕΘΑ τον Στρατηγό Ν. Βορβολάκο. Ο Λυμπέρης επεβλήθη από το Κόμμα).
Έχουμε, λοιπόν, ένα ημιδιαλυμένο κράτος υπό Μιμικό καθεστώς και ένα Στράτευμα μαστιζόμενο από κομματισμό και αναξιοκρατία. Θαυμάσια ευκαιρία για να κάνει παιγνίδι η Άγκυρα. Το ότι η ενέργεια των Τούρκων ήταν σχεδιασμένη το βρίσκουμε σε δύο έγκυρες μαρτυρίες.
- Ελλάδα – Τουρκία (σ. 436) υπό Ν. Κουρή. Η Κυβέρνηση (Σ.Σ.της οποίας επίλεκτο μέλος ήταν ο συγγραφέας πρώην Α/ΓΕΕΘΑ) δεν είχε την απαιτούμενη ψυχική συνοχή. Δεν υπήρχε πολιτικός έλεγχος και συντονισμός της κρίσης από τα πρώτα στάδια. Η Χώρα ήταν χωρίς Πρωθυπουργό (Σ.Σ. …και η κλίκα της Μιμής;) Η Ελλάδα σκάφος ακυβέρνητο.
Σημειώνω ότι ο ΥΕΘΑ ενημερώθηκε για τα γεγονότα την 10/1/96 αλλά ουδέν έπραξε. Δεν ανησύχησε… Ο κ. Κουρής τ. Α/ΓΕΕΘΑ, είχε ανησυχήσει;
- Κρίσιμα Χρόνια υπό (+) Γιάννη Χαραλαμπόπουλου (σ. 416). Το Τουρκικό κατεστημένο σχεδίασε την ενέργεια, εκμεταλλευόμενο την κατάσταση διάλυσης στην Ελλάδα. Η ενέργεια έγινε βάσει σχεδίου.
-----------------------------------------------------------
* Ο πρόωρα χαμένος μέγας Έλλην φιλόσοφος Π. Κονδύλης κατέληξε, προφητικά, στην διαπίστωση αυτή ένα χρόνο πριν την Ύμια και επαληθεύθηκε πλήρως. Σήμερα, μετά 21 χρόνια η κατάσταση έχει γίνει τραγικότερη μετά την πλήρη επικράτηση της διαφθοράς, την προκλητική ατιμωρησία, τα μνημόνια, την πτώχευση, την εγκατάλειψη των ΕΔ και απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Μετριότητες, υπομετριότητες, ανθυπομετριότητες και χυδαίοι άρπαγες κυριαρχούν.
Μια συγκλονιστική μαρτυρία
Οι μαχητές στο μέτωπο λίγο χρησιμεύουν
αν πίσω δεν υπάρχουν σοβαροί Ηγέτες
Κικέρων
Σε επίρρωση των όσων προηγούνται σας παραθέτω ένα συγκλονιστικό κείμενο του κ. Αλέξη Παπαχελά (Καθημερινή 02-10-15).
Τίτλος: Θεσμοί και Ανθρωπάκια
Εδώ και μερικές δεκαετίες το πολιτικό μας σύστημα είχε αποφασίσει να παίζει με τους θεσμούς. Αγνοούσε τις ικανότητες, τη φήμη και το κύρος και επέλεγε «δικούς του» για καίριες θέσεις. Έγιναν πρυτάνεις με τη βοήθεια κομματικών μηχανισμών και συνδικαλιστών άνθρωποι που είχαν μηδενική ακαδημαϊκή προσφορά. Ακόμη και στις Ένοπλες Δυνάμεις βρέθηκαν άνθρωποι στην κορυφή γιατί συνωστίζονταν σε κομματικά γραφεία.
Οι Θεσμοί εκδικούνται όμως. Όταν βάζεις «ανθρωπάκια» σε θέσεις – κλειδιά, το πληρώνεις, και μάλιστα ακριβά. Το κακό είναι ότι το πληρώνει η χώρα στο τέλος.
Έζησα ένα επεισόδιο που συχνά ανακαλώ στη μνήμη μου και κάθε φορά με θυμώνει. Κάνοντας μια έρευνα για την κρίση των Υμίων, ανακάλυψα ότι μοιραίο ρόλο είχε παίξει ένας ανώτατος αξιωματικός ο οποίος εκείνο το βράδυ του Ιανουαρίου του 1996 «έλιωσε» κάτω από το βάρος της ευθύνης. Τον βρήκα και τον επισκέφθηκα. Είχα απέναντί μου ένα πραγματικό «ανθρωπάκι». Όταν τον πίεσα για να μάθω τι συνέβη, άρχισε να κλαίει και μου είπε αφοπλιστικά «το ξέρω ότι δεν έπρεπε ποτέ να έχω γίνει…, το κόμμα με έκανε. Τα έχασα εκείνο το βράδυ, τι να σας πω άλλο;» Η Ελλάδα πλήρωσε, λοιπόν, σε ένα βράδυ το βαρύ τίμημα για την απόφαση κάποιων πολιτικών να διορίσουν τον «δικό τους» και όχι τον καλύτερο σε μια στρατηγική θέση του σκληρού πυρήνα του ελληνικού κράτους.
Ευτυχώς, υπάρχουν οι πολλές εξαιρέσεις. Το ελληνικό κράτος λειτουργεί και στέκεται όρθιο χάρη στις εξαιρέσεις. Στους άξιους δικαστές, αξιωματικούς, γιατρούς, καθηγητές που δυσκολεύονται να πληρώσουν τους φόρους τους, αλλά κάνουν κάθε μέρα το καθήκον τους. Οι πολιτικοί καταλαβαίνουν ενίοτε, ωθούμενοι από το ένστικτο της αυτοπροστασίας, ότι χρειάζονται και οι άριστοι, που και που, για να μείνει η χώρα όρθια.
Σχόλιο δικό μου: Της επιλογής των στρατηγών είχε προηγηθεί αυτή των πολιτικών που στελέχωσαν το ΥΕΘΑ.
Επιτεύγματα «ανθρωπαρίων», μετριοτήτων και υπομετριοτήτων
Τα επακολουθήσαντα γεγονότα είναι γνωστά. Μία ασθενής κρίση παρολίγο να καταλήξει σε αιματοκύλισμα δύο Λαών. Υπευθυνότης 90% της Ελληνικής πλευράς.
Ο κ. ΚΣ, αν θυμάστε, παρουσιάστηκε στο βήμα της Βουλής πελιδνός και κάτωχρος δηλώνων:
- Ευχαριστούμε τους φίλους Αμερικανούς που μας βοήθησαν ν’ αντιμετωπίσουμε την κρίση (βαθύς τεμενάς, εδαφιαία κυβίστηση)
- Υπήρξε έλλειμμα δυνάμεως
Έλλειμμα Δυνάμεως
Δηλαδή είμαστε «ξεβράκωτοι». Τι έπρεπε να επακολουθήσει; Δύο τινά:
- Άμεση αντικατάσταση της πολιτικής και στρατιωτικής Ηγεσίας του Υπουργείου και παραπομπή της σε Ειδικό Δικαστήριο ή
- Οργισμένη καταγγελία με παραίτηση των Αρσένη, Κουρή, Λυμπέρη κ.ά. κατά του Πρωθυπουργού για συκοφαντική δυσφήμιση, κάτι σαν κι’ αυτό «Τι λες βρε ανίκανε και αστείε. Εμείς είχαμε το Στρατό ετοιμοπόλεμο. Εσύ τα σκάτωσες με τους γελοίους χειρισμούς της υπόθεσης. Δεν συνέβη τίποτα από τα δύο. Μετά τριήμερο διέκρινε κανείς ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Σαν να μην είχε υπάρξει το φιάσκο. Η πολιτικοστρατιωτική Ηγεσία έμεινε, υπερήφανη, και ατσαλάκωτη (πλην Λυμπέρη που αρπάχθηκε αγρίως με τον αμετροεπή και αδόλεσχο Πάγκαλο, που κι’ αυτός έπρεπε να διωχθεί). Προχωρήσαμε και σε άλλο, τραγικότερο. Ο Σημίτης ευχήθηκε στον Αρσένη επιτυχή συνέχιση και ολοκλήρωση της θητείας του! Ω θεοί της Ελλάδος, οποία ξεφτίλα! Σχέτη παράνοια!
Τι επέτυχαν οι Τούρκοι;
- Αναγνώριση θέματος γκρίζων ζωνών
- Κατάπτυστη συμφωνία της Μαδρίτης (επιδόρπιο στους τεμενάδες του Σημίτη στη Βουλή) με την οποία αναγνωρίσαμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο (μόνο γι’ αυτό η ΝΔ έπρεπε να οδηγήσει Σημίτη-Πάγκαλο στο Ειδικό Δικαστήριο)
- Κόλαφο στις παρειές του φιλοτίμου των ΕΔ
Τι απωλέσαμε;
Πέραν των προαναφερθέντων, αξιοπρέπεια, κύρος, αυτοσεβασμό των ΕΔ μας
Τι επακολούθησε;
Έκρηξη δανεισμών, αλόγιστοι εξοπλισμοί, καλπάζουσα άνοδο της διαφθοράς. Οι εξοπλισμοί έγιναν μοντέλο για να ανθίσει η αρπαχτή στους Πανευρωπαϊκούς (1997) Ολυμπιακούς 2004, φαγοπότι των συνεταιρισμών κλπ. Κάποιος συνωμοσιομανής θα μπορεί να ισχυρισθεί ότι τα Ύμια σκηνοθετήθηκαν από Διεθνή Απατεώνων για να οδηγήσουν τη Χώρα στο Οικονομικό Χάος.
Ποιος ελέχθηκε;
Ουδείς
Και σήμερα;
Οι ΕΔ, μετά τον εξωφρενισμό των αμφιλεγόμενων εξοπλισμών εγκαταλήφθησαν πλήρως από τις διάδοχες του Σημιτισμού Κυβερνήσεις. Πλήρως. Προσωπικό και υλικό. Ο δοσιλογισμός, όχι ότι δεν ήταν ανιχνεύσιμος πριν από την νύχτα της 26-12-95, αλλά έζησε μετά ημέρες δόξης. Η Τουρκία εντελώς αποθρασυμένη απειλεί.
Τους δώσαμε το δικαίωμα Η κλεπτομανής συντεχνία των πολιτικών καθεύδει. Δεν ενδιαφέρεται παρά για την διαφύλαξη των προνομίων τους.
Ερωτώ εσάς που διαβάσατε αυτό το κείμενο. Οσμισθήκατε δωσιλογισμό και εθνοπροδοσία ναι ή όχι; Δεν βρέθηκε κάποιος να μηνύσει τους υπευθύνους της Ύμιας, της καταλήστευσης του δημοσίου πλούτου και τους ακόρεστους δανεισμούς που μας οδήγησαν στα μνημόνια και την εκχώρηση της Εθνικής μας κυριαρχίας.
Η ιστορία τιμωρεί. Όταν συμβαίνει μια εθνική συμφορά και δεν λάβουμε μέτρα θα επαναληφθεί σίγουρα.
Και μια προσωπική εμπειρία
Λίγες ημέρες μετά το φιάσκο έγιναν κρίσεις Αξιωματικών και σημειώθηκαν πολλές αποστρατείες κυρίως αυτών που δεν είχαν συμμετοχή στις ευθύνες. Τo status κορυφής, όπως προείπα, έμεινε σταθερό, πλην Λυμπέρη. Τους έφτυναν και αυτοί το ερμήνευαν ως ψιλόβροχο. Βρέθηκα στο ΓΕΣ όπου σ’ ένα διάδρομο συνάντησα τον μόλις αποστρατευθέντα Υπτγο κ. Θεόδωρο Νικολαΐδη, Διοικητή Ειδικών Δυνάμεων. Ήταν οργισμένος. Μου λέει (SIC): Γιατί δεν γράφετε κάτι, γιατί αφήνετε τους αρνισηπάτριδες να συνεχίζουν να διοικούν; Η απάντηση μου ήταν ξεκάθαρη: Έγραψα ότι αντιλήφθηκα. Είμαι μακράν των παρασκηνίων…
Με παρεκάλεσε να τον ακολουθήσω στο Γραφείο του όπου μου αφηγήθηκε ιστορίες με σημεία και τέρατα προϊσταμένων του, πολιτικών και στρατιωτικών, τις προηγηθείσες ημέρες και αυτές τις κορύφωση της κρίσεως. Έφριξα, ειλικρινά για την αβουλία, ανευθυνότητα, κλπ. Τα «ανθρωπάκια» που λέγαμε. Κατέληξε: Σας παρακαλώ πηγαίνετέ με στον Πρωθυπουργό. Σ’ αυτόν φόρτωσαν τις μεγάλες ευθύνες, ενώ τις φέρουν άλλοι…
Η απάντησή μου: Ποιος είμαι εγώ να σε πάω στον Σημίτη, Αυτός δεν δεχόταν τον Αρχηγό της ΕΥΠ Ναύαρχο Βασιλικόπουλο να τον ενημερώσει, σνομπάριζε τον Λυμπέρη και άκουγε τι θα του πουν οι Μαντέληδες, Πανταγιάδες, Τσουκάτοι και Πάγκαλοι.
Μου ήρθε μια ιδέα. Τηλεφώνησα από το Γραφείο του ΘΝ στον φίλο μου πολιτικό Ροβέρτο Σπυρόπουλο, του κυκλώματος Σημίτη, και του εξήγησα, εν ολίγοις, το θέμα ζητώντας του να παρέμβει και ο Στρατηγός να γίνει δεκτός αφού αυτό θα είναι τόσο ωφέλιμο για τον Πρωθυπουργό.
Το ίδιο απόγευμα πήρα απάντηση: Ναι μεθαύριο 11π.μ.να βρίσκεσαι εδώ με τον ΘΝ στη Βουλή όπου θα τον οδηγήσουν στον Πρωθυπουργό. Να κρατάει και ένα γραπτό μνημόνιο. Το βρήκα λογικό.
Ειδοποίησα τον Στρατηγό και την μεθεπόμενη είμαστε στο σημείο συνάντησης. Καθοδόν είπα στον Νικολαΐδη να μου δώσει ένα αντίγραφο καθότι τον συνέφερε αν στο μέλλον ο Σημίτης έδειχνε ότι το αγνοούσε. Με διαβεβαίωσε ότι μου είχε ένα και θα μου το δώσει μετά. Ωστόσο πριν εισέλθουμε στο Γραφείο του κ. Μαντέλη (σημερινού υπόδικου για δωροληψία, και τότε Γεν. Διευθυντή αντικαταστήσαντος την «γάτα» κ. Αντώνη Λιβάνη) του ζήτησα να ρίξω μια γρήγορη ματιά στο κείμενο. Είδα, όντως, στα γρήγορα, σημεία και τέρατα!
Σε λίγο ο ΘΝ εισήλθε με Ροβέρτο στο Γραφείο Μαντέλη όπου του σερβιρίστηκε το γνωστό παραμύθι: Ο Πρωθυπουργός είναι απασχολημένος, δώστε μου το κείμενο σε μένα και θα του το παραδώσω. Θα σας ειδοποιήσω να σας δει αφού το διαβάσει. Να είσθε βέβαιος.
Ο Νικολαϊδης εξήλθει προφανώς, απογοητευμένος. Αρνήθηκε, στη συνέχεια, να μου δώσει αντίγραφο. Ούτε ο Σημίτης, ούτε κάποιος δικός του τον κάλεσε ποτέ……
Επίλογος
1. Κυριαρχούσης της ατιμωρησίας και παντελούς απουσίας Νεμέσεως, «οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες» του αειμνήστου Κονδύλη και «τ’ ανθρωπάρια» Παπαχελά μαζί τους άρπαγες και λωποδύτες συνεχίζουν να μας κυβερνούν και δεν δίνουν δεκάρα αν θα καταρρεύσουν σε μια κρίση που, πιθανότατα, έρχεται. Όπως οι Σημιτοπάγκαλοι. Η Άμυνα ασθενεί βαρέως…
2. Για του λόγου το αληθές, ο κ. Α. Παπαχελάς επανέρχεται στο θέμα, εντελώς πρόσφατα (19 Ιαν. 17) επιβεβαιώνοντας ότι η Χώρα κυριαρχείται από τη διαπλοκή, οι «νταβατζήδες» συνεχίζουν να λεηλατούν παρότι τ. Πρωθυπουργός υποσχέθηκε ότι θα τους εξοντώσει (Σ.Σ. εννοεί τον κ. Κ. Καραμανλή που ενώ εξακόντιζε υποσχέσεις εξυγίανσης ταυτόχρονα διόριζε 10.000 αγροφύλακες σε μια μη υφιστάμενη Αγροφυλακή, συνέχιζε να δανείζεται και επέτρεπε σε Υπουργό του – θού Κύριε φυλακή εν τω στόματί μου – να διορίζει δεκάδες χιλιάδες στο Δημόσιο). Επισημαίνει επίσης ότι δεν υπήρξε κάθαρση και η σαπίλα βασιλεύει σε πολλούς τομείς. Οι μεγάλοι νονοί διασκεδάζουν επαιρόμενοι για το μεγάλο αριθμό πολιτικών που λαδώνουν. «Η Ελλάδα κατάντησε κέλυφος φαγωμένου αστακού που έχει απομείνει εύκολη βορά στις μύγες» σημειώνει, ορθότατα, ο κ. Μιχάλης Τσιντσάνης (ΝΕΑ 12.01.17).
3. Μετά την τουρκική επιτυχία της Α΄ Ύμιας, δεδομένου ότι το σκηνικό, στην πλευρά μας, είναι τρισχειρότερο απ’ αυτό του 1996 (Καννιβαλίζοντα κόμματα, αδύναμη, χλωμή αποτροπή, πλήρης διάσταση πολιτών με πολιτικούς ταγούς, βαθειά οικονομική κρίση, απώλεια της εθνικής Κυριαρχίας της Χώρας, υποταγή στους δανειστές, διεφθαρμένοι και πωρωμένοι πολιτικοί στο προσκήνιο…) ποιες είναι οι πιθανότητες για μια δεύτερη; Τολμούν να πω πολλές. Μακάρι να διαψευσθώ. Κι εμείς, έχουμε αποφασίσει ν’ αυτοχειριασθούμε; Θα πρέπει να υποκύπτουμε σε ανεπαρκείς ηγετίσκους; Χρειάζεται εθνική έξαρση και παραμερισμός της σαβούρας, Salus populi ultima lux esto.
4. Άφρονες πολιτικοί συμπεριφέρονται σκαιώς, ασεβώς και χυδαίως προς την στρατιωτική Ηγεσία ταπεινώνοντας, τελικά, το Στράτευμα. Παράλληλα, εγκατέλειψαν το υλικό και πετσόκοψαν τις απολαβές των στελεχών ενώ άφησαν τις δικές τους (από Προέδρου της Δημοκρατίας άρχεσθαι) και των νομενκλατουρίων άθικτες.
5. Όσα έγιναν χθες στα Ύμια απλά επιβεβαίωσαν τα όσα γράφουμε σ΄ αυτό το κείμενο.