Καταδίκασε την Ελλάδα σε 4ο Μνημόνιο

Αναδημοσίευση από: toxrima.gr

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ

Ενεργοποιήθηκε η ωρολογιακή βόμβα της νέας χρεοκοπίας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την έφερε στην Αθήνα λίγο πριν την έκρηξη. Σαν χάρτινος πύργος κατέρρευσε η θολή στρατηγική διάσπασης της ενιαίας στάσης των δανειστών, της απομόνωσης του ΔΝΤ και παράκαμψης των τεχνικών κλιμακίων.

 

Η Ελληνική οικονομία εξαντλεί τις τελευταίες ρανίδες διαθέσιμης ρευστότητας και πανικόβλητη η γραφειοκρατία των Βρυξελλών εγκατέλειψε την αμφίσημη υποστήριξη των κυβερνητικών θέσεων, μόλις οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης πήραν στα χέρια τους τις –όχι μία όχι δύο αλλά τρείς- εκθέσεις του ΔΝΤ που ξεγύμνωσαν τις ελληνικές θέσεις.

 

Η κενή περιεχομένου επιστολή του Ευκλείδη Τσακαλώτου προς τους Υπουργούς Οικονομικών έμοιαζε με παλιόχαρτο, μπροστά στον φάκελο με τις 3 αναλυτικές και τεκμηριωμένες εκθέσεις που κατέθεσε ο Πόουλ Τόμσεν (που ήταν «άρρωστος» για να συναντήσει τον Έλληνα υπουργό, αλλά «ανάρρωσε» για να συντρίψει τα ελληνικά επιχειρήματα μέσα στο Eurogroup).

 

Η Ελλάδα με μοναδικό σύμμαχο, τον απερχόμενο Γάλλο Υπουργό Οικονομικών Σαπέν, αντιμετωπίζει πλέον την ενιαία στάση των 16 κρατών της Ευρωζώνης που την καλούν να εφαρμόσει όλα όσα υπέγραψε το καλοκαίρι του 2015, να συζητά μόνο με τους εκπροσώπους των θεσμών όταν αυτοί επιστρέψουν στην Αθήνα –μετά τις 6 Φεβρουαρίου- και να ψηφίσει προληπτικά ένα δεσμευτικό πλαίσιο σκληρών περικοπών μόνιμου και διαρθρωτικού χαρακτήρα –κυρίως σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και νέους φόρους- ώστε να τύχει της έγκρισης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με το οποίο συντάσσονται ΟΛΟΙ οι δανειστές.

 

Η απόφαση του προχθεσινού Eurogroup υποχρεώνει την Ελλάδα να υπογράψει νέα δανειακή σύμβαση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ένα νέο MEFP (Memorandum of Economic andFinancial Policies) το οποίο πρέπει να υπερψηφισθεί από τη Βουλή όπως και το Μνημόνιο ΙΙΙ του καλοκαιριού 2015 και το οποίο περιλαμβάνει όλα τα συνήθη προαπαιτούμενα που θέτει το ΔΝΤ για να χρηματοδοτήσει μια χώρα.

 

Άλλη πηγή χρηματοδότησης δεν υπάρχει.

• Η πρόσβαση στις αγορές απομακρύνεται.
• Ο ESM εξάντλησε τα όριά του δανείζοντας την Ελλάδα με επιτόκιο 0,8% χαμηλότερο από το επιτόκιο με το οποίο το ίδιο δανείζεται από τις αγορές.
• Το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ακόμη κι αν συμπεριλάβει για λίγο καιρό τα ελληνικά ομόλογα δεν μπορεί να προσφέρει περισσότερα από 4 δις € προσωρινής ρευστότητας.

 Η κλεψύδρα του χρόνου αδειάζει επικίνδυνα όπως και τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας. Η πραγματική οικονομία ασφυκτιά, η οποιαδήποτε επενδυτική πρωτοβουλία αναβάλλεται και το Μέγαρο Μαξίμου αναζητά πολιτική διέξοδο για να μην εφαρμόσει την άτακτη υποχώρηση του στα θέματα των αποκρατικοποιήσεων, στο Εργασιακό, το Ενεργειακό και το Ασφαλιστικό.

 

• Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να ακολουθήσει την παλιά δοκιμασμένη στρατηγική της «σαλαμοποίησης» των μέτρων ώστε να μην φανεί το πραγματικό οικονομικό βάρος στους πολίτες μετά τη διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού ότι «δεν θα ληφθεί ούτε 1 Ευρώ σε νέα μέτρα».
• Τα μέτρα όμως πρέπει να ληφθούν, να είναι άμεσης απόδοσης και θα αφορούν τα Ειδικά Μισθολόγια, νέα αύξηση συντελεστών ΦΠΑ σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης και περικοπές επιδομάτων.

 

Τι γράφουν οι 3 εκθέσεις του ΔΝΤ

 

Με μία απροσδόκητη και θεαματική κίνηση, ο Πόουλ Τόμσεν παρέδωσε σε κάθε υπουργό του Eurogroup έναν φάκελο με τις 3 εκθέσεις που έχουν ήδη παραδοθεί σε κάθε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ και θα συζητηθούν στη συνεδρίαση της 6^ης Φεβρουαρίου στην Ουάσιγκτον.

 

• Η πρώτη έκθεση αξιολογεί όλες τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόσθηκαν στην Ελληνική Οικονομία από το 2012 έως το 2014.
• Η δεύτερη αφορά την συνολική παρουσία του ΔΝΤ στην Ελλάδα (Ex post Evaluation of Exceptional Access under the 2012 Stand-by Arrangement)
• H τρίτη έκθεση ήταν η πραγματική βόμβα. Με μια κίνηση έκπληξη ο Πόουλ Τόμσεν αποκάλυψε το περιεχόμενο της Debt Sustainability Analysis για την βιωσιμότητα του Ελληνικού Χρέους. 

Στην πρώτες δύο εκθέσεις καταγράφονται αναλυτικά όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα, το αναπτυξιακό τους πρόσημο αλλά υπογραμμίζεται ότι οι περισσότερες δεν έχουν ολοκληρωθεί, η εφαρμογή τους καθυστερεί και αναβάλλεται από την κρατική γραφειοκρατία ενώ σε πολλές περιπτώσεις η κυβέρνηση προσπαθεί να τις ανατρέψει (backtracking).

 

Η Έκθεση Βιωσιμότητας Χρέους είναι κόλαφος.

• Το ΔΝΤ αναγνωρίζει τα «γενναιόδωρα» βραχυπρόθεσμα μέτρα που ανακοίνωσε ο ΕSM αλλά επισημαίνει ότι το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος θα φτάσει στο 170% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 και στο 164% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.
• Στη συνέχεια το Χρέος θα αυξηθεί κοντά το 275% του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Αντίστοιχα, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδος θα ανέλθουν στο 15% του ΑΕΠ το 2024 και στο 20% του ΑΕΠ μέχρι το 2031, φθάνοντας το 33% από το 2040 και το 62% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.

 Το ΔΝΤ τονίζει την ανάγκη σημαντικά μεγαλύτερης ελάφρυνσης του χρέους, με επέκταση της περιόδου χάριτος και αναβολές καταβολής τόκων έως το 2040, επέκταση των ωριμάνσεων των ευρωπαϊκών δανείων έως το 2070 και τη μείωση των επιτοκίων των δανείων του EFSF και του ESM σε επίπεδα χαμηλότερα του 1,5% για μία περίοδο 30 ετών.

 

Αυτή η λύση υπολογίζει ότι θα διατηρήσει τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες εντός του εύρους του 15 – 20% του ΑΕΠ, που θεωρείται βιώσιμο.

 

• Το σημαντικότερο ωστόσο τμήμα της Έκθεσης Βιωσιμότητας Χρέους επικεντρώνεται στην ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα της Ελληνικής Οικονομίας. 

Το άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων, η αναδιάρθρωση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, το νέο Φορολογικό Σύστημα με διεύρυνση της φορολογικής βάσης θεωρούνται απαραίτητα για να επιβιώσει η ελληνική οικονομία μέσα στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.

• Αυτές ακριβώς οι αλλαγές θα είναι τα προ-απαιτούμενα για το νέο Μνημόνιο (MEFP) που θα  υπογράψει τις αμέσως επόμενες ημέρες η Κυβέρνηση με το ΔΝΤ για να συμμετάσχει χρηματοδοτικά στο ελληνικό πρόγραμμα.

Η μικρή χρηματοδότηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα χρησιμοποιηθεί ως «γέφυρα» για το νέο χρηματοδοτικό πρωτόκολλο που θα υποχρεωθεί να υπογράψει η Ελλάδα με τον ESM για να εξασφαλίσει τις βασικές της ανάγκες μετά τη λήξη του Μνημονίου ΙΙΙ αφού έξοδος στις αγορές θεωρείται απίθανη έως απελπιστικά αδύνατη.

 

Η Ελλάδα οδηγείται ολοταχώς σε ένα νέο ακόμη πιο ασφυκτικό Μνημόνιο 4.