Περιπέτειες για τον προστάτη των αδέσποτων με τους...53.000 ακόλουθους

Αναδημοσίευση από: ethnos.gr

ΕΥΛΑΜΠΙΑ ΡΕΒΗ 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΡΑΚΛΑΣ

Ο 33χρονος Αλέξανδρος Ηλιάδης από την Κρήτη πριν από περισσότερο από έναν χρόνο πείστηκε από φίλους του να ενταχθεί στη μεγάλη οικογένεια του Facebook και να καταστήσει γνωστές στο Διαδίκτυο τις νομικές του περιπέτειες, απόρροια της υιοθεσίας δεκάδων αδέσποτων σκυλιών στον Δήμο Ηρακλείου.

Η στήριξη του κόσμου είναι τέτοια που σήμερα η σελίδα του αριθμεί σχεδόν 53.000 ακολούθους που αυξάνονται διαρκώς, ενώ κάποιες δημοσιεύσεις του ξεπερνούν ακόμη και τις 9.000 κοινοποιήσεις. Το γεγονός αυτό και μόνο τον καθιστά ίσως τον πλέον δημοφιλή ζωόφιλο της χώρας. Οι περιπέτειες για εκείνον άρχισαν όταν, στα τέλη του 2015, αποφάσισε να μετατρέψει ένα χωράφι στην περιοχή του Γαζίου, το οποίο του παραχωρήθηκε για εννέα χρόνια με σύμβαση χρησιδανείου, σε σπίτι για τα δεκάδες αδέσποτα σκυλιά που άλλα ζούσαν στο ΤΕΙ Ηρακλείου και άλλα στον δρόμο. Ο ίδιος μάλιστα, αν και εργαζόταν ως μηχανολόγος-μηχανικός, στο αντικείμενο των σπουδών του, για τη φροντίδα τους αναγκάστηκε να παρατήσει την εργασία του και σήμερα τα βγάζει πέρα κάνοντας μερικά μεροκάματα.

«Πριν από δύο χρόνια βγήκε μια ανακοίνωση από το ΤΕΙ που έλεγε ότι θα τα μαζέψουν, γιατί ο αριθμός των σκυλιών ήταν πολύ μεγάλος ενώ κάποια είχαν επιτεθεί σε φοιτητές. Τα σκυλιά αυτά τα φρόντιζα για επτά χρόνια μαζί με τους φοιτητές και τα ένιωθα σαν παιδιά μου. Το κυνοκομείο του δήμου δεν είχε χώρο και φοβήθηκα ότι θα τα πήγαιναν για ευθανασία ή θα τα εγκατέλειπαν κάπου αλλού. Ετσι μετέτρεψα το συγκεκριμένο χωράφι σε σπίτι γι' αυτές τις ψυχές και για άλλα αδέσποτα ζώα που μάζεψα από τον δρόμο και τα φρόντισα» λέει ο ίδιος στο «Εθνος της Κυριακής». «Κάθε φορά που βρίσκω ένα σκυλάκι το γράφω στο όνομά μου, δηλαδή το υιοθετώ, και στη συνέχεια ψάχνω να του βρω σπίτι. Ολα τα σκυλιά που φροντίζω έχουν τσιπάκι, είναι στειρωμένα και εμβολιασμένα με δικά μου έξοδα. Στερούμαι για να ζήσουν και ό,τι κάνω το κάνω εθελοντικά, διότι πραγματικά ενδιαφέρομαι. Τα βοήθησα και τα βοηθάω γιατί το μόνο που μπορούν να προσφέρουν είναι αγάπη» προσθέτει. «Τα προβλήματα για εμένα ξεκίνησαν με μια φιλοζωική οργάνωση που δραστηριοποιείται στο Ηράκλειο. Στις καταγγελίες που μου έκαναν με περιέγραφαν σαν έναν εγκληματία και όχι ως έναν άνθρωπο που φροντίζει ζώα. Οταν τις διάβασα έλεγα πως δεν γίνεται να αναφέρονται σε εμένα. Ελεγαν μέχρι και ότι κακοποιώ τα ζώα μου. Στους ελέγχους, όμως, που μου έγιναν από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν διαπιστώθηκε τίποτα σε βάρος μου ως προς τη φροντίδα τους» συνεχίζει.

«Νομίζω ότι μου επιτέθηκαν λόγω προβολής, γιατί δεν τους άρεσε που ένας εθελοντής πήρε την πρωτοβουλία να βοηθήσει στην πράξη τα αδέσποτα και όχι απλώς να κοινοποιεί μια φωτογραφία ενός σκυλιού στον δρόμο ζητώντας να το υιοθετήσουν. Δεν είμαι ο μοναδικός που του έχουν επιτεθεί, αλλά ο μόνος που βρήκε το θάρρος να πει στον κόσμο ότι του επιτίθενται και επέζησε» σχολιάζει. Οπως, μάλιστα, αποκαλύπτει, δεν ήταν λίγες οι φορές που δέχτηκε απειλητικά τηλεφωνήματα. «Μου τηλεφωνούσαν και μου έλεγαν ''θα σε καταστρέψουμε''. Φυσικά και φοβήθηκα. Εγώ δεν ζήτησα ποτέ από κανέναν χρήματα. Το μόνο που ζήτησα ήταν όποιος ήθελε να έρθει εδώ και να βοηθήσει με τα χέρια του» αναφέρει σχετικά.

Απήχηση

Η σελίδα του Αλέξανδρου για τα αδέσποτα στο Facebook έχει μεγάλη απήχηση, με χιλιάδες likes και κοινοποιήσεις σε κάθε ανάρτηση.

Ο Αλέξανδρος αρχικά ήταν αρνητικός στο να ανοίξει σελίδα στο Facebook σχετικά με τη δράση του. Τελικά, οι φίλοι του τον έπεισαν ότι είναι ένας τρόπος να βρουν τα σκυλάκια που φροντίζει οικογένεια, και έτσι είπε «ναι» στη δημιουργία της. «Δεν περίμενα ποτέ ότι η σελίδα μου θα είχε τέτοια απήχηση. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι άνθρωπος της πράξης και όχι του Facebook. Φίλοι μου μου πρότειναν να δημιουργήσω τη σελίδα ώστε τα σκυλάκια μου να βρουν ένα σπίτι και να πάρουν αγάπη, και πράγματι έχω καταφέρει να δώσω πολλά ζωάκια για υιοθεσία σε ανθρώπους από όλη την Ελλάδα. Δεν έχω τον χρόνο να ασχολούμαι με το Διαδίκτυο, γιατί την ενέργειά μου τη χρειάζομαι για να βοηθάω τα σκυλιά μου. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως αποτελεί ένα μέσο που με έχει βοηθήσει πολύ στα προβλήματα που αντιμετωπίζω. Πιστεύω ότι ο κόσμος κατάλαβε ότι πραγματικά ενδιαφέρομαι και αγαπάω τα σκυλάκια που βοηθάω. Τους άρεσε η προσπάθειά μου και έτσι χιλιάδες με ακολούθησαν στη σελίδα μου» δηλώνει.

«Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι το να δίνω αγάπη σε ζώα θα μου προκαλούσε τέτοιες περιπέτειες. Η μόνη σχέση που είχα με την Αστυνομία ήταν όταν είχα βρει ένα πορτοφόλι και πήγα να το παραδώσω. Στο τέλος όλα θα αποδειχθεί ότι δεν ευσταθούν. Ο σταυρός που σηκώνω είναι μεγάλος, αλλά δεν θα τα παρατήσω» καταλήγει ο Αλέξανδρος.

Ενοχλούνται από τα σκυλιά
 

Αγωγή από περιοίκους

Τον περασμένο Νοέμβριο, μια ομάδα κατοίκων κατέθεσε αγωγή εναντίον του ζητώντας την οριστική απομάκρυνση των σκυλιών από την περιοχή γιατί γαβγίζουν, αλλά και το ποσό των 5.000 ευρώ λόγω αδικοπρακτικής συμπεριφοράς. Στις 21 Δεκεμβρίου 2016, ο 33χρονος Αλέξανδρος αποφάσισε να θέσει το ζήτημα αυτό -πέρα από τη σελίδα του στο Facebook- στην πλατφόρμα πολιτών Avaaz, με τις υπογραφές μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα να έχουν ξεπεράσει τις 18.200 με στόχο τις 20.000. Οπως λέει ο ίδιος, «στην ουσία δεν έχω γείτονες. Το κοντινότερο σπίτι από το χωράφι μου είναι ένα σπίτι που βρίσκεται απέναντι και σε απόσταση 310 μέτρων. Δεν ενοχλώ κανέναν. Τα πιο πολλά σκυλιά μου είναι γέρικα, άρρωστα και κακοποιημένα και δεν προκαλούν καμία φασαρία. Δεν τα αφήνω ποτέ μόνα τους, όχι γιατί κάνουν φασαρία, αλλά γιατί φοβάμαι μήπως τους κάνει κανείς κακό. Ευτυχώς έρχονται εθελοντές και με βοηθούν. Τρέμω μήπως τα παιδιά μου βρεθούν στον δρόμο. Λέω παιδιά μου, γιατί έτσι τα αισθάνομαι.

Οταν ένα πλάσμα το βρίσκεις κακοποιημένο, βασανισμένο και ταλαιπωρημένο και εσύ το φροντίζεις, δεν είναι σαν να είναι παιδί σου; Τα σκυλιά μόνο αγάπη μπορούν να προσφέρουν και τίποτε άλλο. Είναι η οικογένειά μου και για να τα προστατέψω έχω αφιερώσει σε αυτά όλη μου τη ζωή».

Ο δικηγόρος
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Γιώργο Κοκοσάλη, «το ακίνητο του πελάτη μου βρίσκεται σε περιοχή εκτός οικιστικής ζώνης, γεγονός που καθιστά συνήθη τη χρήση του ακινήτου αυτού σε σχέση με τα ακίνητα της περιοχής. Σε κάθε δε περίπτωση, οι ήχοι που προκαλούνται δεν παραβλάπτουν τη χρήση του ακινήτου των εναγόντων, όπως κατά τρόπο καταχρηστικό ισχυρίζονται στο δικόγραφό τους. Αν δε στα προηγούμενα προσθέσει κανείς και το κοινωνικό έργο που εκτελεί ο εντολέας μας, που κανονικά θα έπρεπε να παρέχεται από τις θεσμικές δομές, τότε εύλογα συμπεραίνεται πως δυστυχώς στις μέρες μας έχει απολεσθεί η απαιτούμενη συνοχή και αλληλεγγύη».