Του Στρατή Μαζίδη
Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να παραδώσει από την πρώτη στιγμή τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς. Διάφορες δηλώσεις είχαν αφήσει να διαφανούν οι προθέσεις της.
«Oι εμπλεκόμενοι πραξικοπηματίες δεν είναι καλοδεχούμενοι στην Ελλάδα» διαμήνυε ο Αλέξης Τσίπρας στον Ταγίπ Ερντογάν ενώ ο Δημήτρης Βίτσας έκανε λόγο για...πολύ ισχυρό επιχείρημα της Αγκυρας.
Προφανώς και οι δύο δεν παρακολουθούσαν τις δραματικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα που συνεχίζονται ως σήμερα.
Η παράδοση είχε αποφασιστεί. Χρειαζόταν η σκηνοθεσία και οι...χαμάληδες που θα έκαναν τη βρώμικη δουλειά.
Πίστευαν ότι οι Ελληνες Ανώτατοι Δικαστές θα...λάμβαναν το μήνυμα μέσω δηλώσεων όπως οι παραπάνω ικανοποιώντας το αίτημα των τουρκικών αρχών.
Στη συνέχεια η κύβερνηση θα άφηνε να διαφανεί μια κάποια δυσαρέσκεια αποσαφηνίζοντας όμως πως η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και άλλα τέτοια όμορφα.
Δε θα έφταιγε η κυβέρνηση αλλά οι δικαστές που δεν τόλμησαν και έτσι θα ήταν όλοι ευχαριστημένοι.
Να όμως που δε βγήκε το "ευφυές" σενάριο. Ο Ερντογάν που αναζητά απεγνωσμένα επικοινωνιακές επιτυχίες, έγινε θηρίο.
Το σχέδιο χάλασε. Δε θα μπορέσει να στήσει οκτώ ακόμη κρεμάλες για κάποιους ανθρώπους οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα ούτε που κατάλαβαν τι συνέβη εκείνη τη νύχτα.
Και τώρα;
Και τώρα τα τουρκικά εργοστάσια παραγωγής φουσκωτών μιας χρήσης θα δουλέψουν στο φουλ, φορτώνοντας ως επί το πλείστον παράτυπους μετανάστες για να τους υποδεχθεί στο χάος ο υπουργός με τα κουλτουριάρικα κασκόλ ο οποίος αναλώνεται συνήθως σε λεκτικές διαπιστώσεις.