Αναδημοσίευση από: newpost.gr
«Θαμώνες: Κυρίως νέοι από τη Μέση ανατολή που ψάχνουν μεγαλύτερους άντρες. Καμιά φορά μπορείς να βρεις go-go boys,» αναφέρει ιστοσελίδα με διευθύνσεις για γκέι προορισμούς. Για το Samis μπορείτε να δείτε περισσότερα σε αυτό το άρθρο του Νοεμβρίου 2014, από το Vice Magazine.
Ο Αλί λέει ότι το μπαρ χρησιμεύει σαν μέρος συνάντησης νεαρών μεταναστών και των πελατών τους. Ωστόσο, γνωρίζει πως οι περισσότερες συναντήσεις λαμβάνουν χώρα είτε σε πάρκα είτε σε άλλα μπαρ στην πόλη.
«Τι κάνει η αστυνομία;» αναρωτιέται. «Προσπαθούν να λύσουν το ζήτημα, αλλά χρειάζονται ένα μέρος για να στεγάσουν όλα αυτά τα παιδιά. Πρέπει να οργανώσουν ένα κέντρο υποδοχής για αυτά, ακόμα και αν αυτό σημαίνει τη φυλακή. Όμως δεν υπάρχει στον ήλιο μοίρα για τους πρόσφυγες.»
Οι πλατείες και τα πάρκα της Αθήνας είναι
γεμάτα μετανάστες, εγκλωβισμένους μεταξύ Τουρκίας και Ευρώπης. Είναι
σχεδόν αδύνατον να βρουν δουλειά και αξιοπρεπές κατάλυμα, γι’ αυτό
περνάν τον χρόνο τους περιφερόμενοι στους δημόσιους χώρους. Παρά τις
προσπάθειες διαφόρων ΜΚΟ, κάποιοι νεαροί μετανάστες – ειδικά ασυνόδευτοι
ανήλικοι – παγιδεύονται σε παράνομες δραστηριότητες, όπως διακίνηση ναρκωτικών, παράνομη μετακίνηση ανθρώπων και – το πιο σύνηθες – πορνεία.
Οι περισσότεροι μετανάστες στις πλατείες είναι Αφγανοί,
μερικοί πολύ νέοι, γράφουν οι Observers του France24. Το νεαρό της
ηλικίας τους – μερικοί ούτε 15 – τους καθιστά ευάλωτους στις ήδη
δυσμενείς συνθήκες. Χωρίς εισόδημα, οι περισσότεροι καταλήγουν σε καταυλισμούς με σκηνές χωρίς ζεστό νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Οι μετανάστες κάθε ηλικίας αντιμετωπίζουν ευρέως διακρίσεις.
Χωρίς πρόσβαση στην αγορά εργασίας, πολλοί καταλήγουν σε παράνομες δραστηριότητες, όπως η πορνεία, για να επιζήσουν. Κάθε βράδυ δεκάδες νεαροί συνωστίζονται στην Πλατεία Βικτωρίας, το Πεδίον του Άρεως και την Πλατεία Ομονοίας για να εκδοθούν. Μερικές φορές καταλήγουν στο σπίτι του πελάτη, αλλά τις περισσότερες πίσω από τους θάμνους.
«Όταν οι άνθρωποι προσπαθούν απλά να επιβιώσουν είναι ικανοί για τα πάντα. Αυτά τα αγόρια είναι απελπισμένα.
Δεν υπάρχει καμιά βοήθεια από το κράτος. Αυτοί οι νέοι χωρίς πόρους και
καταφύγιο πρέπει να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν. Στην καλύτερη
περίπτωση πληρώνονται 50 ευρώ ανά πελάτη, μερικές φορές κάτω από 10. Δεν
γνωρίζω την εθνικότητα των πελατών, αλλά σχεδόν όλοι μιλούν ελληνικά
και οι περισσότεροι είναι πολύ μεγαλύτεροι από τα αγόρια,» λέει ο Αλί
Μ., μέλος ανθρωπιστικής οργάνωσης με έδρα την Αθήνα. Έρχεται καθημερινά
σε επαφή με Αφγανούς μετανάστες.
«Καμιά φορά δουλεύω ως διερμηνέας στο τοπικό νοσοκομείο. Μια μέρα
μετέφρασα για έναν νεαρό Πακιστανό που βγήκε οροθετικός. Έπρεπε να του
εξηγήσω τα πάντα. Δεν είχε ιδέα τι σήμαινε η διάγνωση, δεν είχε
ξανακούσει για το AIDS, ούτε για τα προφυλακτικά. Δεν ήξερε εάν είχε
κολλήσει τον ιό από το σεξ ή τα ναρκωτικά. Μερικές φορές οι πελάτες δεν
χρησιμοποιούν προφυλακτικά επειδή δεν ενδιαφέρονται για τα αγόρια. Η
ασυνειδησία τους εκθέτει πολλές ζωές σε κίνδυνο.»
Αν και η ΕΕ εισήγαγε ένα σύστημα μετακίνησης των μεταναστών στις
χώρες-μέλη, μόνον οι αιτούντες άσυλο δικαιούνται συμμετοχής. Τώρα με τις
ροές από τη Συρία και το Ιράκ, κατά μέσο όρο μόνο των 63% των αιτήσεων
των Αφγανών γίνονται δεκτές. Επιπλέον, πολλοί γείτονες της Ελλάδας, όπως
τα Σκόπια και η Σερβία, έχουν κλείσει τα σύνορα στους Αφγανούς.
Αυτό σημαίνει ότι ο μόνος τρόπος για να μετακινηθούν προς τη Γερμανία ή
τη Σουηδία είναι να πληρώνουν υπέρογκα ποσά σε λαθρεμπόρους.
Η Βρετανίδα Κάτια Σακρανί, εργάζεται για την ανθρωπιστική οργάνωση
«Goodwill Caravan”. Πριν από μήνες είχε δει δεκάδες αγόρια να
συνωστίζονται στην Πλατεία Βικτωρίας.
Η Κάτια δημοσίευσε στο Facebook:«Οι περισσότεροι ήταν Αφγανοί, αλλά υπήρχαν και αρκετοί Σύροι και μερικοί Αιγύπτιοι. Μεγαλύτεροι άντρες κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους σαν προαγωγοί. Κάποιοι σταματούσαν μέσα από αυτοκίνητα. Δεν είδα συναλλαγές, αλλά ήταν φανερό ότι επρόκειτο περί πορνείας.»
«Με τον Αλί, τον Σύρο φωτογράφο και οδηγό μας. Είμαστε στο κέντρο της Αθήνας, στην Πλατεία Βικτωρίας. Εδώ
βρίσκεται μια χαμένη γενιά. Καταμεσίς μιας ουδέτερης ζώνης. Δεν μπορεί
να προχωρήσει. Δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Τα νιάτα. Χαμένα αγόρια.
Ανήλικοι, μερικοί μόνοι τους, μερικοί εγκαταλελειμμένοι, μερικοί που
ξέφυγαν από τους ελέγχζους. Νεαρά παιδιά, σαν τα ανλίψια μου, τα
ξεδέλφια μου. Είδαμε νταβατζήδες, άντρες στο κυνήγι, έτοιμους να τα
εκμεταλλευτούν. Μας λένε με μια φωνή.
«Εάν θέλετε να μας βοηθήσετε στείλτε μας πίσω στη Συρία. Βοηθήστε μας. Αφήστε μας να δουλέψουμε. Δώστε μας κάτι να κάνουμε, κάπου να δουλέψουμε.»
Πολύ σύντομα εμπλέκονται σε όλες τις πτυχές της νυχτερινής ζωής.
Δίχως να το καταλάβουν βρίσκονται σε ένα φαύλο κύκλο ναρκωτικών απ’ όπου
δεν μπορούν να ξεφύγουν.
«Το πιο επικίνδυνο κομμάτι είναι ότι δύο και τρεις χρησιμοποιούν την ίδια σύριγγα. Εάν κάποιος έχει AIDS, οι άλλοι κινδυνεύουν να κολλήσουν. Επίσης πίνουν πολύ αλκοόλ. Η ζωή γι’ αυτούς δεν έχει κανένα νόημα.
Πριν τρεις εβδομάδες ένας νεαρός πρόσφυγας πέθανε από υπερβολική χρήση.
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις» λέει ο Αλί.
Αυτό το εκρηκτικό μείγμα φτιάχνεται στην παρακείμενη οδό Φυλής.
Εδώ και δεκαετίες, είναι το κέντρο με τα πορνεία στην Αθήνα. Εκεί
μπορεί να βρει κανείς το Sami’s Bar, όπου εκπορνεύονται νεαροί από τη
Μέση Ανατολή. Κάτοικοι της περιοχής είπαν ότι είναι γεμάτο Τετάρτη με
Σάββατο και ότι νεαροί μετανάστες πηγαίνουν συχνά για συναλλαγές.
«Θαμώνες: Κυρίως νέοι από τη Μέση ανατολή που ψάχνουν μεγαλύτερους άντρες. Καμιά φορά μπορείς να βρεις go-go boys,» αναφέρει ιστοσελίδα με διευθύνσεις για γκέι προορισμούς. Για το Samis μπορείτε να δείτε περισσότερα σε αυτό το άρθρο του Νοεμβρίου 2014, από το Vice Magazine.
Ο Αλί λέει ότι το μπαρ χρησιμεύει σαν μέρος συνάντησης νεαρών μεταναστών και των πελατών τους. Ωστόσο, γνωρίζει πως οι περισσότερες συναντήσεις λαμβάνουν χώρα είτε σε πάρκα είτε σε άλλα μπαρ στην πόλη.
«Τι κάνει η αστυνομία;» αναρωτιέται. «Προσπαθούν να λύσουν το ζήτημα, αλλά χρειάζονται ένα μέρος για να στεγάσουν όλα αυτά τα παιδιά. Πρέπει να οργανώσουν ένα κέντρο υποδοχής για αυτά, ακόμα και αν αυτό σημαίνει τη φυλακή. Όμως δεν υπάρχει στον ήλιο μοίρα για τους πρόσφυγες.»
φωτό: από το facebook της Κάτιας Σακρανί