Όπως όλοι μας καταλαβαίνουμε, οδεύουμε ολοταχώς προς νέα απεχθή μέτρα και σε γενικές γραμμές, πάμε «από το κακό στο χειρότερο»… Στο τί θα μπορούσε να είναι χειρότερο, απαντά η πραγματικότητα.
Γράφει η Αλίκη Χατζή
Χειρότερο είναι, πρώτον ότι χάνεται πολυτιμότατος χρόνος για να διαχειριστεί επικοινωνιακά η κυβέρνηση τη νέα της οπισθοχώρηση. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η πολιτική διάσωση του πρωθυπουργού Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ , αλλά η εθνική συνεννόηση, αφού είναι πλέον ολοφάνερο πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πολιτικό – ιδεολογικό αδιέξοδο, αλλά την εφαρμογή ενός προγράμματος απόλυτα συγκεκριμένου που σχετίζεται με την επιβίωση μας.
Δεύτερον, χάνονται απίστευτα χρήματα στην διάρκεια και των (όποιων) τωρινών κυβερνητικών διαπραγματεύσεων, ενώ αυτές δεν αποδίδουν απολύτως τίποτα… Άρα, αυξάνουμε την χασούρα, καθώς στην περίπτωσή μας ο χρόνος είναι χρήμα και μάλιστα πολύ χρήμα! Έτσι, όχι μόνο δεν αποκτούμε κανένα πλεονέκτημα αλλά χάνουμε και τα ελάχιστα που είχαμε.
Τρίτον και πολύ σημαντικό είναι ότι τα νέα μέτρα θα περάσουν «ριζοσπαστικά αναβαθμισμένα» από την κυβέρνηση. Έτσι, για παράδειγμα τους άδικους και απαράδεκτους φόρους θα κληθεί να καταβάλει εκ νέου ο καθημαγμένος – εξαθλιωμένος πολίτης όχι πλέον ως χαράτσι αλλά ως «αναγκαιότητα για την σωτηρία της πατρίδας» η οποία …προέκυψε και ανακαλύφθηκε ως φαίνεται κατά τα δύο τελευταία χρόνια – στη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ!
Τέλος, τα νέα μέτρα θα είναι περισσότερο απεχθή γιατί θα κληθεί να τα επιβάλλει και να τα καθαγιάσει μια κυβέρνηση η οποία τα είχε αρνηθεί όχι τρις και τετράκις, αλλά καταχρηστικά πολλάκις ως αντιπολίτευση.
Οδυνηρότερο δε όλων είναι το πιθανότατο ενδεχόμενο να έχει εθιστεί η κοινωνία να αντιλαμβάνεται το κρέας ως ψάρι και το ψάρι ως κρέας…