Κι ενώ η μεσαία τάξη εξοντώνεται, εν μέσω διαπιστωτικών δηλώσεων της πολιτικής και της πολιτειακής ηγεσίας, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και το βρετανικό Brexit δημιουργούν νέα δεδομένα
Χάρης Παυλίδης
Έχει δίκιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν σε κάθε ευκαιρία τονίζει ότι η πολιτική λιτότητας οδηγεί σε αδιέξοδο; Αναμφίβολα, και μάλιστα ο Προκόπης Παυλόπουλος όταν επισημαίνει το αυτονόητο, γνωρίζει ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που εφαρμόζει την πολιτική της λιτότητας. Ο μόνος που ίσως προσποιείται ότι δεν το γνωρίζει είναι ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ. Προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ανυποψίαστος ότι τα μέτρα που εφαρμόζει είναι εξοντωτικά για τη μεσαία τάξη. Απλώς δεν κόπτεται, ίσως γιατί η εκλογική σύμπλευση μαζί της ήταν ευκαιριακή. Και όπως φαίνεται το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι πως θα πάρει τα εισοδήματα(όσα απέμειναν) από τα μεσαία στρώματα προκειμένου να τα "αναδιανείμει" υπό μορφή έκτακτων παροχών στα ασθενέστερα εισοδήματα. Σε εκείνους που θεωρεί ότι είναι η "πελατεία" του.
Δεν προκαλεί έκπληξη, ή καλύτερα δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη, μια και ο Αλέξης Τσίπρας- και "ιδεολογικά" αν το δει κανείς- εφαρμόζει... αριστερή πολιτική. Και αριστερή πολιτική χωρίς φόρους είναι σαν ομελέτα χωρίς αυγά. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση έχει χάσει τ' αυγά έχει χάσει και τα πασχάλια, φορολογώντας τους πάντες για τα πάντα. Η φοροεπιδρομή δεν έχει προηγούμενο και ξεπερνά κάθε φαντασία. Σε τέτοιο βαθμό που θα την ζήλευε και ο πλέον σκληρός φοροεισπράκτορας των ιστοριών του Καρόλου Ντίκενς. Το παράδειγμα των ελευθέρων επαγγελματιών, που καλούνται να πληρώσουν λύτρα προκειμένου να συνεχίσουν να δουλεύουν με μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα φορολεηλασίας.
Κι ενώ η μεσαία τάξη εξοντώνεται, εν μέσω διαπιστωτικών δηλώσεων της πολιτικής και της πολιτειακής ηγεσίας, η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και το βρετανικό Brexit δημιουργούν νέα δεδομένα στα οποία δεν δίνουν την πρέπουσα σημασία τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα. Διότι συνέτειναν κι αυτά σ' ένα βαθμό στη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, αρνούμενα να αποδεχθούν ότι ευθύνονται για την άνοδο του λαϊκισμού και την αύξηση του ευρωσκεπτικισμού ακόμα και μέσα στους κόλπους τους. Το γεγονός ότι πρόσφατα στο Νταβός εξετάστηκαν οι επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης μετά το 2009 επί της μεσαίας και εργατικής τάξης, έχει ιδιαίτερη σημασία αφού σχεδόν όλοι οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν ότι εκεί οφείλεται κατά κύριο λόγο η άνοδος του λαϊκισμού. Και είναι σημαντικό ότι ξεκίνησε η συζήτηση με σκοπό να βρεθούν τρόποι ώστε να υπάρξει ανακατανομή εισοδήματος προς όφελος της μεσαίας και της εργατικής τάξης. Το συμπέρασμα είναι ότι η στήριξη της μεσαίας τάξης αποτελεί την πλέον αξιόπιστη πρόταση αντιμετώπισης του λαϊκισμού.
Στην Ελλάδα, της πρώτης φοράς Αριστερά, πέραν των διαπιστώσεων δεν ασχολείται κανείς σοβαρά με τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει το προσεχές διάστημα η εξαθλίωση της μεσαίας τάξης. Κανένα συγκροτημένο σχέδιο για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, καμία νέα ιδέα για το πως θα αντιμετωπιστεί η ανεργία μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ούτε λόγος για την δημιουργία ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που θα προσελκύσουν φοιτητές από τις όμορες χώρες. Καμία ιδέα για το πως θα δημιουργηθεί ένα φιλικό πλαίσιο για τις επενδύσεις ώστε να μεταφερθεί ο πλούτος από τους λίγους στους πολλούς και να λειτουργήσει επιτέλους ο καπιταλισμός. Κι αυτά είναι ελάχιστα από τα πολλά που θα μπορούσαν να γίνουν και δεν γίνονται(ούτε θα γίνουν) όσο η Ελλάδα ζει το μύθο της Αριστεράς.
Η επέτειος για τα δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στη κυβέρνηση βρίσκει την Ελλάδα σε χειρότερη κατάσταση από το 2014 σε όλα τα επίπεδα. Οι νέοι σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό, ενώ οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, σχεδόν το 10% των νοικοκυριών δηλώνει ότι ένα τουλάχιστον μέλος μετανάστευσε ώστε να βρει εργασία. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 400.000 οικογένειες και συμπίπτει με την εκτίμηση ότι από την αρχή της κρίσης έχουν φύγει από τη χώρα πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες. Αν μάλιστα προστεθούν και όσοι σκέφτονται να φύγουν, που με τα στοιχεία της έρευνας πλησιάζουν το 42% αφού το 75,3% των νοικοκυριών παρουσιάζει μεγάλη μείωση εισοδημάτων, γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής που έχει υποστεί κατά κύριο λόγο η μεσαία τάξη.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς γιορτάζει η κυβέρνηση, πέραν της επίτευξης του στόχου της- απόρροια των ιδεοληπτικών εμμονών της- να εξοντώσει τη μεσαία τάξη. Όπως και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η αντιπολίτευση δεν δεσμεύεται από τώρα ότι, θα καταργήσει όλα εκείνα τα εξοντωτικά μέτρα εναντίον της μεσαίας τάξης.
*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος