Γιατί μία κυβέρνηση της αριστεράς επιτρέπει να κατασκευαστεί ένα πλαίσιο που μετατρέπει την Ελλάδα σε Ρουλέτενμπουργκ, απελευθερώνοντας πλήρως τα μέτρα, ώστε να φέρει τα "φρουτάκια” σε κάθε γειτονιά;
Χαράλαμπος Πουλόπουλος
Αυτές τις ημέρες ο τζόγος έχει την τιμητική του. Πολλοί άνθρωποι αναζητούν την τύχη τους στα χαρτιά, στα ζάρια, στη ρουλέτα ή στο πρωτοχρονιάτικο λαχείο, με την προσδοκία ότι θα τους αλλάξει τη ζωή. Για το “καλό του χρόνου” οι περισσότεροι παίζουν ένα χαμηλό ποσό που, ακόμη κι αν το χάσουν, δεν θα τους λείψει. Κάποιοι άλλοι επιτρέπουν στον εαυτό τους την παρέκκλιση παίζοντας μεγάλα ποσά, καθώς οι ημέρες απενοχοποιούν τα πάθη, ενώ ορισμένοι “παίζουν τα ρέστα τους” χάνοντας περιουσίες.
Πόσοι άραγε είναι εκείνοι που καθισμένοι στο τραπέζι του τζόγου ξεχνούν την αλλαγή του χρόνου ή σταματούν το παιχνίδι με ανυπομονησία μόνο για μερικά λεπτά, για να το συνεχίσουν αμέσως μετά; “Χρόνια Πολλά” στο πόδι, βιαστικές αγκαλιές και πεταχτά φιλιά στον αέρα, για μια γρήγορη επιστροφή στο τραπέζι. Αυτός είναι ο τζόγος. Σε κάνει να χάνεις την αίσθηση του χρόνου και σε μεταφέρει σε έναν παράλληλο κόσμο όπου, έστω και για λίγο, νιώθεις ότι μπορείς να ελέγξεις την τύχη, να την κρατήσεις και, εάν την χάσεις, να την ξαναβρείς. Όταν κερδίζεις αισθάνεσαι ότι θα πάει καλά ο χρόνος και όταν χάνεις ελπίζεις με το γύρισμα του χρόνου να γυρίσει και η τύχη σου.
Περισσότερη ελπίδα στην τύχη συνήθως επενδύουν εκείνοι που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες: οικονομικές, συναισθηματικές και κοινωνικές, όχι απαραίτητα επειδή ζουν μόνοι, αλλά επειδή νιώθουν μόνοι. Όσο πιο δυσκολεμένοι είναι τόσο πιο εύκολα χάνουν τον έλεγχο και συνεχίζουν να ελπίζουν ότι κάτι θα αλλάξει από στιγμή σε στιγμή.
Στην ανάγκη και στις προσδοκίες των ανθρώπων για μια γενναιόδωρη χειρονομία της τύχης που θα απαλύνει τη βαριά καθημερινότητα επενδύουν με τη σειρά τους οι εταιρείες στοιχημάτων με τα κατά τόπους πρακτορεία, αλλά και τα καζίνο και οι παράνομες λέσχες. Ωστόσο, όσο πιο εύκολα είναι διαθέσιμος ο τζόγος τόσο αυξάνεται η διάδοσή του, οι πιθανότητες εθισμού και οι επιπτώσεις στα άτομα, τις οικογένειες και την κοινωνία. Χαμένες περιουσίες, διαλυμένες σχέσεις, κουρελιασμένη αξιοπρέπεια.
Γιατί λοιπόν μία κυβέρνηση της αριστεράς επιτρέπει να κατασκευαστεί ένα πλαίσιο που μετατρέπει την Ελλάδα σε Ρουλέτενμπουργκ, απελευθερώνοντας πλήρως τα μέτρα, ώστε να φέρει τα "φρουτάκια” σε κάθε γειτονιά; Είναι η ανάγκη για την είσπραξη εσόδων με οποιοδήποτε τρόπο, είναι αποτέλεσμα πιέσεων από συγκεκριμένη εταιρεία που έχει συμφέροντα ή αποτελεί αμέλεια, αδιαφορία ή/και ευκαιρία αποκόμισης οφέλους για ορισμένους;
Άραγε αγνοούν πραγματικά οι κυβερνώντες τις αναμενόμενες επιπτώσεις της εξάπλωσης του τζόγου από την εφαρμογή του κανονισμού διεξαγωγής τυχερών παιγνίων μέσω παιγνιομηχανημάτων, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης (ΦΕΚ Β 3528/1.11.2016), ή κάνουν ότι δεν τους αφορά, επειδή ο κανονισμός εγκρίθηκε από μία Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, όπως είναι η Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (Ε.Ε.Ε.Π);
Ο νέος κανονισμός δίνει τη δυνατότητα στον ΟΠΑΠ, δηλαδή στους μετόχους του, να μπορούν να τοποθετούν "φρουτάκια" σε κάθε γειτονιά χωρίς την στοιχειώδη υποχρεωτική απόσταση των 200 μέτρων μεταξύ των καταστημάτων, να έχουν τα καταστήματα διευρυμένο ωράριο λειτουργίας, οι παίκτες να μην υποχρεώνονται να δίνουν ΑΦΜ για να εκδοθεί η κάρτα τους και τα όρια του ποσού που παίζονται να είναι πλήρως απελευθερωμένα.
Ακόμη και η αρμόδια Διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που συνήθως είναι υπέρ της άρσης των περιοριστικών όρων στην αγορά της Ε.Ε, είναι πιο ενήμερη για τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει η εφαρμογή του νέου κανονισμού. Σε πρόσφατη επιστολή της αναφέρεται στην ανάγκη προστασίας των ευάλωτων ομάδων στην Ελλάδα και ασκεί κριτική στις αλλαγές των μέτρων που περιόριζαν τον τζόγο και ζητά την αναθεώρηση ή και αποχή από την εφαρμογή των νέων μέτρων.
Εναπόκειται στην αριστερή κυβέρνηση, αν αυτοί που έχουν την “γκανιότα” θα συνεχίσουν να κερδίζουν και κάποιοι θα ξεπλένουν μαύρο χρήμα, ενώ οι απελπισμένοι θα βυθίζονται ακόμη περισσότερο στην απελπισία. Αν είναι να κάνει κάτι, πρέπει να το κάνει τώρα, γιατί, όπως αναφέρει και ο Ντοστογιέφσκι στον Παίκτη, “Αύριο, αύριο όλα θα τελειώσουν!”
Καλή Πρωτοχρονιά!
*Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας στο Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου Θράκης.