Οι διαφωνίες των λαών προέρχονται από την εκλογή των δρόμων. Οποιαδήποτε αξία κι αν έχουν τα τέρματα, οι δρόμοι που ακολουθούνται έχουν μεγαλύτερη αξία. Μεταφορικά το τέρμα λογίζεται σαν τον καρπό μιας επιδίωξης και μιας προσπάθειας. Το μέτρο προσδιορίζεται από τη λογική λειτουργία, που προσδιορίζει την τιμή και το κόστος κάθε πορείας.
Για την εκτίμηση αυτών των συνθηκών καταφεύγουμε στην ιδέα των μεταβολών. Οι μεταβολές είναι στοιχεία της κοσμικής λογικής. Χωρίς τις μεταβολές δεν μπορεί να αποκατασταθούν οι ισορροπίες. Οι συνθέσεις και οι καινούργιες δημιουργίες υπακούουν στον νόμο του Hegel των θέσεων και των αντιθέσεων.
Η μονοσήμαντη πορεία ενός γεγονότος οδηγεί στο αδιέξοδο. Η σταθερότητα και η στασιμότητα είναι φανταστικές καταστάσεις. Στην πραγματικότητα αναπτύσσονται διαρκώς μεταβαλλόμενα καθεστώτα. Η πρωτόγονη αδυναμία να συλλάβει το νόημα των μεταβολών προκαλούσε τη συσσώρευση και το ξέσπασμα αυτών των μεταβολών και σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την εμφάνιση των συγκρούσεων και των καταστροφών.
Η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι οι μεταβολές που δεν τις πρόσεξαν και δεν προπαρασκευάστηκαν οι άνθρωποι για να τις αντιμετωπίσουν. Αυτό το ρευστό περιβάλλον έπρεπε να είχε δημιουργήσει άλλον τύπο ανθρώπου, όπως ένα ελαστικό έδαφος θα δημιουργούσε άλλο σωματικό τύπο ανθρώπου. Η σταθερότητα του εδάφους έχει μεταφέρει αυτό το χαρακτηριστικό και στην ανθρώπινη διανόηση.
Είναι γνωστό ότιοι ψυχικές προσαρμογές δημιουργούνται μέσω του πνεύματος. Με αυτό θα αντιμετωπιστεί και το προβλημάτων μεταβολών. Οι μεταβολές σε αντίθεση προς τη σταθερότητα εξασφαλίζουν την πρόοδο, την ανάπτυξη και την τελειότητα.
Οσο το υπόστρωμα της ζωής αναφέρεται στη σταθερότητα των ιδεών, τόσο ανήκει στην πρωτόγονη νοοτροπία που δεν μπορούσε ούτε καν τις φυσικές μεταβολές να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει. Ο χώρος που κατέχεται από τις αντιλήψεις αυτές προσδιορίζει και το μέγεθος της πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης των λαών.
Δημιουργούνται διαρκώς με την εξέλιξη καινούργια πεδία ισορροπιών. Τις ισορροπίες επιδιώκει να αποκαθιστά η λογική λειτουργία. Οταν η ανθρώπινη λογική κατορθώσει να παρακολουθεί και να εκτιμά τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις και να αποκαθιστά τις επιβαλλόμενες ισορροπίες, θα έχει επιτύχει το μεγαλύτερο σκοπό των αιώνων. Θα έχει καταργήσει τις συγκρούσεις.
Και το καθήκον αυτό της λογικής πρέπει να συμπληρωθεί και με την ικανότητα της αποδοχής, που απαιτεί ψυχική καλλιέργεια και πίστη σε μια καινούργια κοσμογονική αλήθεια, όμοια με εκείνες που κατάργησαν το ένστικτο της καταστροφής και έβαλαν στη θέση του την ιδέα της δημιουργίας.
Για να λειτουργήσει ένα τέτοιο καθεστώς απαιτούνται δύο κυρίως δράσεις. Η κάθαρση των ιδεών που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις και η τοποθέτηση τους και η διαδοχή. το πεδίο των ιδεών εμφανίζεται σαν τον πρωτόγονο αγρό. Πέρασαν αιώνες για να μπορέσει ο άνθρωπος να τον καλλιεργήσει. Η ίδια τεχνική πρέπει να μεταφερθεί και στην ανθρώπινη διαβίωση.
Η σύγχυση των ιδεών και η ανάμιξη παλιών και νέων δοξασιών σε συνδυασμό με την απληστία για δύναμη προκαλούν τις ατελείωτες συγκρούσεις και τις ανθρώπινες απογοητεύσεις. Τα επιτεύγματα μέχρι τώρα οφείλονται στην εφαρμογή της δύναμης. Το πνεύμα της καινούργιας εποχής θα είναι η κατάργηση αυτής της δύναμης και η αποδοχή μιας λειτουργίας, που θα βασίζεται στο νόμο της παγκόσμιας λογικής. Στην πρόβλεψη και την αποδοχή των μεταβολών.
Το κριτήριο της αποδοχής θα είναι η λογική λειτουργία που βασίζεται στους νόμους, που καταργούν τις συγκρούσεις και αποκαθιστούν τις ισορροπίες. Η πρόοδος μπορεί να εξαγοραστεί με μικρότερη τιμή, σε λιγότερο κόστος παρ' όσο στοιχίζει μέχρι τώρα στην ανθρωπότητα.