Αναδημοσίευση από: voria.gr
Ο πολιτικός κόσμος ένιψε τας χείρας του, με το καταστροφικό για την Ελλάδα και την Κύπρο επιχείρημα, ότι θα υποστηριχθεί η όποια απόφαση της Λευκωσίας
Ελπίζω πως οι αναγνώστες θα κατανοήσουν τους λόγους που κατ’ αυτάς αναφέρομαι συχνά στο Κυπριακό, από την στιγμή που έμεινε μόνον μία εβδομάδα για την κρίσιμη Διάσκεψη, και με τον ηλεκτρονικό και γραπτό Τύπο πανελλήνιας εμβέλειας και κυκλοφορίας, να αδιαφορεί σχεδόν, λες και δεν πρόκειται για ύψιστης σημασίας ζήτημα, που ο όποιος τρόπος επίλυσής του θα είναι καθοριστικός για την πορεία της Ελλάδας και του ελληνισμού γενικότερα.
Βεβαίως, το παράδειγμα έδωσε συλλήβδην ο πολιτικός κόσμος που ένιψε τας χείρας του, με το καταστροφικό για την Ελλάδα και την Κύπρο επιχείρημα, ότι θα υποστηριχθεί η όποια απόφαση της Λευκωσίας, παραγνωρίζοντας ότι το ζήτημα δεν είναι αμιγώς κυπριακό, αλλά πρωτίστως ελληνικό.
Η δε αποφυγή λήψης ευθυνών από την κυβέρνηση, την οδήγησε στο αχαρακτήριστο γεγονός να μη συγκαλέσει το Συμβούλιο των Αρχηγών των κομμάτων, που αποτελεί δική της αρμοδιότητα, και να αρκεστεί ο πρωθυπουργός να ενημερώσει απλώς τους αρχηγούς, την παραμονή της Διασκέψεως. Αν το Κυπριακό, αυτές τις ώρες, δεν είναι σημαντικό εθνικό θέμα για να συναποφασίσουν οι Αρχηγοί, ποιο είναι;
Θέλω επίσης να σημειώσω ότι φοβάμαι τον Αναστασιάδη από την στιγμή που εξελέγη πρόεδρος της Κύπρου, έχοντας πολύ άσχημη εικόνα για την πολιτική του οντότητα από τότε που ήταν δεύτερο όνομα στο ΔΗΣΥ, πίσω από τον Κληρίδη, και εκτός των άλλων υποστήριζε με απίστευτο και αδικαιολόγητο (;) πάθος το Σχέδιο Ανάν.
Για να καταλάβει ο αναγνώστης πώς σκέπτεται ο ίδιος και οι στενοί του συνεργάτες, προς ενίσχυση των φόβων μου, θα υπενθυμίσω ένα περιστατικό με τον ΥΠΕΞ της Κύπρου, Ιωάννη Κασουλίδη, του αυτού επιπέδου με τον Ν. Αναστασιάδη. Προ ετών, κι ενώ βρίσκονταν στο ναδίρ οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας, ο Κύπριος ΥΠΕΞ πήρε αποστάσεις από την στήριξη στην Κύπρο που παρέσχε η Ρωσία, η οποία κατηγόρησε την Τουρκία για ωμή παρέμβαση στο Κυπριακό.
Είχε διαρρεύσει έγγραφο που αποκάλυπτε -σιγά το μυστικό- πως η Τουρκία είχε έτοιμα όλα τα αιτήματα των Τ/κ που θα υπέβαλε ο Ακκιντζί, και που υποτίθεται πως ήταν τουρκοκυπριακά αιτήματα. Όταν διέρρευσε το έγγραφο, ο απίστευτος Κασουλίδης δήλωσε: «Δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι πληροφορίες τάχατες για τις παρεμβάσεις Ερντογάν και την επίδραση της Τουρκίας στις διακοινοτικές συνομιλίες στην Κύπρο». Πέραν του ότι ισχυρίστηκε πως δεν έχει ιδέα -μόνον αυτός- ο οποίος δεν γνωρίζει τι γίνεται στις συνομιλίες, δεύτερον υποτιμά μεγάλες φίλες χώρες όπως είναι η Ρωσία. Με την δήλωση του ο Ι. Κασουλίδης στην ουσία "βάζει πλάτες στην Τουρκία".
Και κάτι άλλο, από αυτά που έχουν συμφωνηθεί και δεν τα θεωρούν απαράδεκτα ούτε η κυπριακή ούτε η ελλαδική πλευρά. Αφορά το Συνταγματικό Δικαστήριο που θα καθιερωθεί, και με βάση τα πρακτικά των συζητήσεων Αναστασιάδη - Ακκιντζί, αυτό θα αποτελείται από ίσο αριθμό Δικαστών από την κάθε μια Κοινότητα, και αποφασίστηκε να είναι 4 Ε/κ και 4 Τ/κ.
Οι αρμοδιότητες και εξουσίες του Συνταγματικού Δικαστηρίου έχουν συμφωνηθεί και όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία των Δικαστών, στην περίπτωση δε ισοψηφίας, η Επιτροπή Επιλογής των Δικαστών θα στέλνει ένα κατάλογο τριών αλλοδαπών Δικαστών -εκτός από Έλληνα, Τούρκο και Άγγλο-, για να γίνεται δια κληρώσεως η υπόδειξη του Προεδρεύοντος του Δικαστηρίου. Δηλαδή ένας ξένος υπήκοος θα αποφασίζει για την τύχη του κυπριακού λαού. Και αν κληρωθεί Πακιστανός, με δεδομένο ότι Πακιστάν και Τουρκία είναι αλληλένδετες χώρες, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν. Αντιλαμβάνομαι ότι οι αγγλοβρετανικές πιέσεις είναι αφόρητες, τόσο ώστε να αποτρέψουν την Ε.Ε. να απαιτήσει την συμμετοχή της στην Διάσκεψη εφ’ όσον πρόκειται για την τύχη μέλους-κράτους της, που θα επηρεάσει και την ευρωπαϊκή πορεία. Από την στιγμή όμως που βλάπτονται ανεπανόρθωτα ζωτικά εθνικά συμφέροντα, δεν θα υπάρξει κάποιος να σηκώσει το ανάστημά του, ακόμη και αν βλάψει το πολιτικό του μέλλον; Μόνον αυτό παίζει ρόλο στην ηθική καταξίωση του ανθρώπου και μόνον ο Τάσος ήταν που πρώτα τοποθέτησε την Κύπρο κι ύστερα τον εαυτό του;