Αναδημοσίευση από: christoskapoutsis.blogspot.gr
Του Χρήστου Καπούτση
Του Χρήστου Καπούτση
Πέρα από τις διπλωματικές αβρότητες και τις μεγαλοστομίες των συμμετασχόντων στην Διεθνή Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό, επί της ουσίας, καταγράφηκε η τουρκική αδιαλλαξία, αφού απέρριψε το σύνολο σχεδόν των ελληνικών προτάσεων , που αφορούν το εδαφικό, την ασφάλεια και το καθεστώς των εγγυήσεων. Η Διεθνής Διάσκεψη της Γενεύης, ολοκληρώθηκε χωρίς να υπάρξει συμφωνία για το Κυπριακό. Ωστόσο, ο διάλογος θα συνεχιστεί στις 23 Ιανουαρίου , που θα συναντηθούν και πάλι οι υπουργοί Εξωτερικών των εγγυητριών χωρών (Μεγάλη Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία) για το Κυπριακό.
Ειδικότερα για το εδαφικό, στους χάρτες που κατέθεσαν οι δυο πλευρές, επιβεβαιώθηκε, η τουρκική αδιαλλαξία. Η ελληνοκυπριακή πλευρά πρότεινε το 28,2% του εδάφους να διοικείται υπό τους Τουρκοκυπρίους και η τουρκοκυπριακή πλευρά να ανεβάζει το ποσοστό στο 29,2%. Στον χάρτη που κατέθεσε ο Μουσταφά Ακιντζί αφήνει τη Μόρφου στον έλεγχο του Τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου, όπως και την Καρπασία, ενώ αντίθετα, ο χάρτης του Νίκου Αναστασιάδη περιλαμβάνει τη Μόρφου και την Καρπασία στις υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση περιοχές.
Στην παρέμβασή του στη Διεθνή Διάσκεψη, ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς, περιέγραψε την ελληνική θέση για το Κυπριακό, εμμένοντας σε τρεις άξονες. Ο πρώτος , το νέο Κυπριακό κράτος να είναι κυρίαρχο και ανεξάρτητο, « χρειαζόμαστε μια Κύπρο ανεξάρτητη και κυρίαρχη με όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ενός κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ.» Ο δεύτερος, αφορά την ασφάλεια της Κύπρου, «πιστεύουμε ότι πρέπει να συμφωνήσουμε στην οριστική λύση του προβλήματος ασφάλειας της Κύπρου. Και αυτό σημαίνει αποχώρηση των στρατευμάτων, κάτω από την ομπρέλα του ΟΗΕ, ίσως με έναν δημιουργικό ρόλο του ΟΑΣΕ. Πιστεύουμε ότι η Κύπρος πρέπει να βρει ένα καθεστώς εσωτερικής ασφάλειας.» Και ο τρίτος αφορά το καθεστώς των εγγυήσεων, «θεωρούμε ότι πρέπει να βρούμε τη βέλτιστη λύση θέτοντας ως κριτήριο να είναι δίκαιη, να ανταποκρίνεται στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και ταυτόχρονα, να είναι πειστική, ώστε οι δύο κοινότητες να ψηφίσουν υπέρ και να κυρωθεί μέσω των δημοψηφισμάτων που θα ακολουθήσουν. Στην Ελλάδα, πιστεύουμε, ότι το καθεστώς των εγγυήσεων είναι παρωχημένο, ότι είναι ένα καθεστώς της εποχής της αποικιοκρατίας. Ο ΟΗΕ πρέπει να ακολουθήσει το πνεύμα και το γράμμα του καταστατικού του χάρτη και να είναι θεματοφύλακας των αρχών του». Η απάντηση της τουρκοκυπριακής και τουρκικής πλευράς ήταν η αναμενόμενη. Δεν θα αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα από το νησί , ενώ θα πρέπει να διατηρηθεί το καθεστώς των εγγυήσεων, ώστε να αισθάνονται ασφαλείς και οι τουρκοκύπριοι, αλλά και οι Έλληνες που ζουν στις υπό τουρκική διοίκηση περιοχές της Κύπρου!
Η Διάσκεψη της Γενεύης των εγγυητριών Δυνάμεων (Τουρκία, Ελλάδα, Βρετανία), με τη συμμετοχή του Γ.Γ. του ΟΗΕ και του προέδρου της Κομισιόν, υπήρξε, όπως αποδεικνύεται, ένα ακόμη λάθος του Νίκου Αναστασιάδη. Η αποδοχή εκ μέρους του πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο περιβόητο δείπνο Μοντ Πελεράν, μιας τέτοιας διεθνούς διάσκεψης, χωρίς να έχει διασφαλίσει, ότι αυτή θα γίνει μόνο όταν όλα τα υπόλοιπα θα είχαν συμφωνηθεί, έχει προκαλέσει σωρεία αρνητικών εξελίξεων στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Σε αυτή τη Διάσκεψη θα έπρεπε, παρουσία μάλιστα του ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες και του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, να συζητηθούν μόνο τα δύο κεφαλαιώδους σημασίας θέματα, της ασφάλειας (αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής) και των εγγυήσεων. Ασφαλώς, όταν μιλάμε για διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν σε λύση του Κυπριακού, σημαίνει ότι έχουμε διασφαλίσει την άμεση αποχώρηση όλων των κατοχικών δυνάμεων , την κατάργηση του καθεστώτος των εγγυήσεων και τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο νέο Κυπριακό Κράτος, που θα έχει τα χαρακτηριστικά του ανεξάρτητου και κυριάρχου κράτους, μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε.
Όμως, όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα στη Γενεύη, η εντύπωση είναι, ότι μπήκε σε τροχιά διάλυσης η Κυπριακή Δημοκρατία και η αντικατάστασή της από δύο συνιστώντα κρατίδια (κοινότητες), ενός ελληνοκυπριακού και ενός τουρκοκυπριακού εξαρτημένου από την Άγκυρα, παραβιάζοντας κάθε έννοια της διεθνούς νομιμότητας. Σοβαρή αρνητική εξέλιξη είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είχε προσκληθεί να μετάσχει στη Διεθνή Διάσκεψη των εγγυητριών για την Κύπρο (!), ενώ, είχε συμφωνηθεί παρασκηνιακά, η ισότιμη συμμετοχή του Ν. Αναστασιάδη και του Μ. Ακιντζί , ως εκπρόσωπων κοινοτήτων, που σαφώς αναβαθμίζει το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όλοι οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη στη Γενεύη έφεραν τον τίτλο «Αυτού εξοχότητα» (His exelency) . Με την προσφώνηση «Αυτού Εξοχότατος», παρουσιάστηκαν τόσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Μουσταφά Ακιντζί, όσο και οι ΥΠΕΞ των εγγυητριών δυνάμεων. Με αυτόν τον τρόπο στην πραγματικότητα δεν υπάρχει εκπροσώπηση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κρατικής οντότητας, κάτι που έθετε ως απαρέγκλιτη προϋπόθεση η τουρκική πλευρά. Επισημαίνουμε ότι, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 186 ως το 541 και 550 καθορίζουν ρητώς ότι μόνο ένα κράτος υπάρχει στο νησί: Αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανάλογη είναι και η θέση της ΕΕ μέσα από την αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005. Και αυτή η πραγματικότητα αγνοήθηκε από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, προκειμένου να ικανοποιηθεί το αίτημα του Τ. Ερντογάν. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το Κυπριακό είναι, κυρίως, διεθνές πρόβλημα, στρατιωτικής εισβολής και παράνομης κατοχής.