Το ψυχροπολεμικό γεωπολιτικό κλίμα και τι πρέπει να προσέξει η Ελλάδα
Aνήκω σε εκείνους οι οποίοι υποστηρίζουν ότι το 2017 θα είναι μια συγκλονιστική χρονιά για τον κόσμο. Τα μαχαίρια ήδη ακονίζονται. Στο λυκαυγές της προηγούμενης, ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα -να το πρώτο στοιχείο που υποστηρίζει τον ισχυρισμό μου- έκανε κάτι πρωτοφανές για όσα χρόνια παρακολουθώ την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ: Εβαψε «κόκκινο» τον διάδοχό του, απελαύνοντας 35 Ρώσους διπλωμάτες, οι οποίοι, μέσω κυβερνοεπιθέσεων, φέρεται ότι πριμοδότησαν την υποψηφιότητα Τραμπ. Και το έκανε αυτό ο Ομπάμα γνωρίζοντας άριστα ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει σχέδιο να «ξεπαγώσει» τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία του Πούτιν, προκειμένου να συγκροτήσει άξονα κατά της επελαύνουσας Κίνας, αδιαφορώντας για το πλήγμα που δέχθηκε η χώρα του στο γόητρό της - δεν είναι πολλά τα χρόνια που ο πρόεδρος Κλίντον έσπαγε πλάκα με τον μεθυσμένο Γέλτσιν στις συνόδους της G-8. Aυτή η Ρωσία τούς νίκησε.
Η συγκεκριμένη ενέργεια του Ομπάμα μαζί με τη στάση των ΗΠΑ στην ψηφοφορία στον ΟΗΕ για το Ισραήλ και τη σπουδή του να κλείσει το Κυπριακό όπως όπως για να εντάξει την Κύπρο στο ΝΑΤΟ αποδεικνύουν ότι πρόκειται για τον πρώτο ίσως πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ ο οποίος προσπαθεί να ναρκοθετήσει την πολιτική του διαδόχου του. Δείχνει επίσης ότι συγκεκριμένα κέντρα εντός των ΗΠΑ δεν μοιάζουν διατεθειμένα να αποδεχθούν το αποτέλεσμα του Νοεμβρίου και στήνουν προεδρική αντιπολίτευση. Η αλλαγή αυτή μας αφορά ευθέως, καθώς οι ΗΠΑ θα είναι εφεξής (αν δεν επιβληθεί ο νέος πρόεδρος) χώρα με δύο κέντρα εξουσίας. Μας αφορά, διότι άλλα περιθώρια κινήσεων θα έχει η Ελλάδα αν βελτιωθούν οι σχέσεις Αμερικής - Ρωσίας και άλλα εάν αυτό δεν συμβεί. Συναφές ζήτημα είναι η μείζων κρίση ασφαλείας που διέρχεται η Τουρκία -και πάλι, τι σύμπτωση!- λίγο πριν αναλάβει ο Τραμπ.
Ο άξονας Ρωσίας - Τουρκίας και οι συνέπειες που τυχόν θα έχει η μονιμοποίησή του στα ενεργειακά (Τurkish Stream) και στη Μέση Ανατολή (Συρία) έχουν θορυβήσει ισχυρά κέντρα στη Δύση, ώστε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και δεύτερη απόπειρα πραξικοπήματος εις βάρος του Ερντογάν - διαρκείας. Το ψυχροπολεμικό γεωπολιτικό κλίμα συμπληρώνεται από την απόπειρα αμφισβήτησης του ιμπέριουμ της Γερμανίας στην Ε.Ε. Το Βερολίνο εκπέμπει αυτοπεποίθηση, αλλά η καρδούλα του ξέρει τι αγωνίες περνά... Η Ιταλία είναι εκεί και το περιμένει. Η Μεγάλη Βρετανία, επίσης. Και εμείς, κάπου στη γωνία, πρέπει να προσέξουμε: Μας συμφέρει να γίνουμε, κοντά στην άνοιξη, ο πυροκροτητής νέας κρίσης, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να κρυφτούν από πίσω μας ή όχι; Καλή χρονιά!
Μανώλης Κοττάκης