ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ
Την ίδια στιγμή που τελείωναν οι - τετριμμένες - ευχές για ένα καλό , πάντως καλύτερο, 2017 οι εντάσεις ανεβαίνουν σε όλα τα πεδία της πολιτικής. Ασφαλώς το πρώτο που έρχεται στον νου όλων είναι η σερνάμενη δεύτερη αξιολόγηση του Μνημονίου-3, με μουρμουρητά ήδη για το πόσο θα αποδειχθεί ότι έχει λειτουργήσει εκτονωτικά η διαβόητη επιστολή Τσακαλώτου (που θα μείνει, ως φαίνεται, στην ιστορία δίπλα στο λησμονημένο εκείνο e mail Χαρδούβελη...) για το επίδομα/βοήθημα/ "13η σύνταξη" προς χαμηλοσυνταξιούχους που έσπασε την δυναμική των έως τώρα διαπραγματεύσεων. Απο κοντά έρχεται η υλοποίηση των εδώ και καιρό συμφωνημένων με την Τρόικα/Κουαρτέτο, απο την ομοβροντία των φορολογικών επιβαρύνσεων για όλους και μέχρι (κυρίως) το ναρκοπέδιο του Ασφαλιστικού Κατρούγκαλου για ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες.
Όμως στο πεδίο της συνθλιβής από το Πρόγραμμα Προσαρμογής (αυτή είναι η ευπρεπής ονομασία του Μνημονίου-3) η κοινωνία δείχνει να έχει... προσαρμοστεί. Σε σημείο, ας το επισημάνουμε, να απορούν τα ξένα μήντια - από Guardian και Financial Times μέχρι Sueddeutsche Zeitung και Spiegel - με το πόσο ανθεκτικό αποδεικνύεται το Ελληνικό πειραματόζωο! Όμως παραδίπλα, ακριβώς αυτές τις μέρες, "ανοίγουν" νέα μέτωπα. Ήδη το Κυπριακό, με την πολλαπλά προβληματισμένη Ελλαδική πολιτική τάξη να μην γνωρίζει πώς να το πιάσει (γιατί... καίει!) , φέρνει τον Πρωθυπουργό σε αναγκαστική προσπάθεια συνεννόησης με τις ηγεσίες των κομμάτων την Δευτέρα 12/1, ακριβώς μετά την γιορτή των Φώτων τα οποία (υποτίθεται ότι) παρέχουν φώτιση.
Σαν να μην έφθανε πάντως αυτό, έχουμε τώρα τα Τουρκικά μήντια να "ανεβάζουν" επεισόδια στο Αιγαίο. (Κι όποιος μιλάει για τα τουρκικά μήντια σήμερα, δεν μπορεί να παραβλέψει ούτε την κυριαρχία του καθεστώτος Ερντογάν πάνω τους, ούτε όμως και την ακραία ανασφάλεια που έχει εγκατασταθεί στην γείτονα με τα διαδοχικά τρομοκρατικά χτυπήματα).
Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες, γύρω από τα Ύμια (Καρντάκ για τους Τούρκους, κάτι σαν απονευρωμένο απόστημα για το διεθνές σύστημα μετά το "no men, no ships, no flags"/"αποσύρονται όλες οι δυνάμεις, όλα τα πλοία , όλες οι σημαίες" μετά την παρέμβαση Χόλμπρουκ πριν 21 χρόνια...) είχαμε προστριβή με το Λιμενικό να καλείται να στηρίξει ψαράδικα δικά μας που οι Τούρκοι εγκαλούσαν ως παραβάτες της τουρκικής αιγιαλίτιδας ζώνης. Από Τουρκικής πλευράς προσήλθε - αυτήν την φορά - Ακτοφυλακή, αν και υπήρξαν μουρμουρητά για ενδεχόμενο παρουσίας Ναυτικού. Την ίδια στιγμή, Τουρκικά μαχητικά μαζί και με "καταγραφικό" CN -235 έκαναν περάσματα πάνω από την νησίδα Παναγιά σε κάποιες εκατοντάδες πόδια ύψος, πριν λίγες μέρες σ' όλη την περιοχή Λέσβου-Χίου-Οινουσσών. Πολλοί στην δική μας πλευρά του Αιγαίου έσπευσαν να θυμηθούν ότι "αυτήν την εποχή έχουμε τον πόλεμο της τσιπούρας", όπου ψαράδικα και από τις δυο πλευρές συνωθούνται "για την καλή ψαριά". Αυτό δείχνει προς εύκολη εκτόνωση. (Στην ίδια κατεύθυνση ωθεί και η άποψη ότι "μετά το πραξικόπημα του καλοκαιριού, τόσο η Αεροπορία όσο και το Ναυτικό στην Τουρκία έχουν αποδιαρθρωθεί"). Ισχύουν όμως αυτά;
Με ελάχιστα εικοσιτετράωρα μέχρι την Γενεύη για το Κυπριακό - και, θυμηθείτε, υπάρχει Ελληνικό αίτημα για διμερείς Ερντογάν-Τσίπρα ενόψει... - κινδυνεύουμε να το μάθουμε με όχι-αναγκαστικά-ευχάριστο τρόπο.