Ο Νίκος Συρίγος υποκλίνεται σε αυτούς που αποφάσισαν για τους «8» και θυμάται την ΝΤΡΟΠΗ με τον Οτσαλάν.
Είναι πια ελάχιστα αυτά που κάνει η Ελλάδα, επίσημα ως Κράτος, τα οποία μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις περήφανος. Η απόφαση του Αρείου Πάγου να ρίξει πόρτα στον Ερντογάν και να μην παραδώσει, ουσιαστικά, στο εκτελεστικό απόσπασμα τους 8 Τούρκους αξιωματικούς που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα, είναι ένας λόγος για να νιώσεις υπερηφάνεια. Και γιατί γλιτώνεις 8 ανθρώπους από τα νύχια του Ερντογάν αλλά και διότι επειδή έπειτα από καιρό δείχνεις κότσια ως Κράτος στους απέναντι…
Πολύ περισσότερο όταν είσαι η χώρα που έδωσες δεμένο χειροπόδαρα τον Οτσαλάν… Όχι ότι ξεπλένεται η ντροπή για αυτή την αλητεία αλλά τουλάχιστον δεν ξανασκύβεις το κεφάλι στους Τούρκους. Τώρα που το σκέφτομαι, να λέμε ως Έλληνες, ευτυχώς που για τους «8» δεν αποφάσισαν οι πολιτικοί αλλά οι Δικαστές. Γιατί αν ήταν στο χέρι των «σκυφτών» που μας κυβερνούν, οι «8» θα ήταν ήδη στο αεροπλάνο για την Τουρκία…
Και μην πει κανείς «γιατί;» διότι θαρρώ πως δεν είναι και τόσα πολλά τα χρόνια για να ξεχάσεις τον ηγέτη των Κούρδων που πίστεψε ο άνθρωπος ότι οι πολιτικοί είναι σαν τους υπόλοιπους Έλληνες και θα τον προστάτευαν από τον (κοινό) εχθρό… Παλιά! Ας είναι… Έστω και κάποια χρόνια μετά, έστω κι αν οι «8» δεν είναι ο Οτσαλάν, έστω κι αν η Ελλάδα είναι στα σχοινιά, με αυτή την απόφαση οι Δικαστές αποδεικνύουν ότι υπάρχει ακόμη παλμός σε αυτή τη ρημάδα τη χώρα…
Άντε μπας και καταλάβουν οι απέναντι ότι δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι… Να καταλάβουν ότι οι Έλληνες δεν είναι σαν τους πολιτικούς τους… Να καταλάβουν ότι φυλάμε ακόμα Θερμοπύλες… Και πως εδώ, κόντρα με ότι συμβαίνει εκεί, η Δικαιοσύνη πέρα από τυφλή είναι και ανθρώπινη… Όσο για τις απειλές κλπ. μην το κουράζουμε…
Τα έχει πει άλλωστε εδώ και χρόνια ένας τύπος… Κι όχι μόνο τα έχει πει αλλά τα έχει γράψει κιόλας για να αντέξουν στο χρόνο… «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;»…
Τα σέβη μου Στρατηγέ…