Ο χρόνος μέχρι τη Διάσκεψη εξαντλείται επικίνδυνα. Υπάρχει, όμως, ακόμα το περιθώριο της διόρθωσης. Ο Πρόεδρος οφείλει να εγκαταλείψει την τακτική που ακολουθεί
Η ατολμία και η απουσία ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού, ενδεχομένως να στερήσουν από την Κυπριακή Δημοκρατία τη δυνατότητα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια άκαρπων διαβουλεύσεων, να αποκτήσει διαπραγματευτικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας.
Η σωστή αξιοποίηση της προσεχούς διάσκεψης στη Γενεύη θα μπορούσε να επιβεβαιώσει εάν και κατά πόσο η ρητορική της Τουρκίας για άμεση λύση του Κυπριακού είναι ουσιαστική ή απλώς αποσκοπεί στην απαλλαγή ευθυνών, το ροκάνισμα του χρόνου με προφανή στόχο τη δημιουργία των προϋποθέσεων για επιβολή λύσης στη βάση των δικών της προδιαγραφών.
Η σωστή αξιοποίηση έπρεπε να στηριχθεί στη βάση δύο παραμέτρων. Η πρώτη να αφορά τη σύνθεση και η δεύτερη τη θεματολογία της Διάσκεψης.
Η κυβέρνηση όφειλε από καιρό αλλά έστω και σήμερα να αξιοποιήσει το ενδιαφέρον για συμμετοχή της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Κίνας και να καταθέσει αίτημα στα Ηνωμένα Έθνη, με το οποίο να ζητεί στη Διάσκεψη να λάβουν μέρος όλα τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εγγυήτριες δυνάμεις και η Κυπριακή Δημοκρατία.
Θεματολογία της Διάσκεψης η εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και η κατάργηση των εγγυήσεων στη βάση του άρθρου 4 παρ. 2 της Ιδρυτικής Διακήρυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο όποια χώρα από τα μόνιμα μέλη του Σ.Α. θα διαφωνούσε θα ήταν υποχρεωμένη να δικαιολογήσει τη στάση της. ΗΠΑ και Μ. Βρετανία θα ήσαν σε πολύ δύσκολη θέση να δικαιολογήσουν μια πιθανή άρνησή τους.
Η Τουρκία, επίσης, έπρεπε να δικαιολογήσει τη θέση της. Σε περίπτωση αποδοχής και συμμετοχής σε αυτή θα ήταν υποχρεωμένη να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να δικαιολογήσει τη θέση της για συνέχιση των εγγυήσεων. Εγχείρημα αρκετά δύσκολο.
Σε περίπτωση απόρριψης θα χρεωνόταν και την ευθύνη μη σύγκλησης της Διάσκεψης με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Θα άνοιγε την προοπτική η Κυπριακή Δημοκρατία «να περάσει στην αντεπίθεση», να απαιτήσει τη λήψη πρακτικών μέτρων σε βάρος της Τουρκίας και να βρεθεί αυτή τη φορά ένα βήμα μπροστά.
Η βεβιασμένη και αψυχολόγητη συγκατάθεση του Προέδρου στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου για τη σύγκληση της διάσκεψης, χωρίς προηγουμένως να διασφαλίσει τη σύνθεση και τη θεματολογία της, δυστυχώς απαλλάσσει την Τουρκία από τη δύσκολη θέση και σε αυτή τοποθετεί την Κυπριακή Δημοκρατία.
Η πενταμερής διάσκεψη με ασαφή θεματολογία:
*Διαμορφώνει αρνητικό ισοζύγιο σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας
*Με την παρουσία των «δύο κοινοτήτων» ουσιαστικά πιστοποιεί την απουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και εν πολλοίς την κατάργησή της
*Δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία σε περίπτωση υποχώρησής της στο θέμα των εγγυήσεων να διεκδικήσει εκ περιτροπής προεδρία ή και άλλα ανταλλάγματα, τα οποία θα ισχυροποιήσουν τον άμεσο ή έμμεσο παρεμβατικό ή κηδεμονευτικό της ρόλο στη λειτουργία του κράτους. Δεν είναι τυχαία η αναβάθμιση των απαιτήσεων που προβάλλει το τελευταίο χρονικό διάστημα ο κος Ακιντζί.
*Σε περίπτωση κατάρρευσης λόγω μη αποδοχής των τουρκικών αιτημάτων θα επιρριφθούν ευθύνες στην πλευρά μας και η Τουρκία θα διευκολυνθεί να ενεργοποιήσει τα εναλλακτικά της σενάρια.
Ο χρόνος μέχρι τη Διάσκεψη εξαντλείται επικίνδυνα. Υπάρχει, όμως, ακόμα το περιθώριο της διόρθωσης. Ο Πρόεδρος οφείλει να εγκαταλείψει την τακτική που ακολουθεί και άμεσα να διεκδικήσει:
*Την παρουσία και των πέντε μονίμων μελών του Σ.Α.
*Τη διακριτή παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι δύο κοινότητες μπορούν να εκπροσωπηθούν δια μέσου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
*Την κατάργηση και όχι την αναθεώρηση των εγγυήσεων, όπως δήλωσε και η ελληνική κυβέρνηση.
*Τη μη διασύνδεση κεφαλαίων της διεθνούς πτυχής με θέματα που έχουν σχέση με την εσωτερική πτυχή.
*Την άμεση απογραφή του πληθυσμού, για να καταγραφεί ο πραγματικός αριθμός τόσο των νόμιμων Κυπρίων υπηκόων, όσο και των εποίκων.
Η προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι καθήκον και υποχρέωση όλων. Αποτελεί το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας όπλο, για να συνεχίσουμε να διεκδικούμε δίκαιη και δημοκρατική λύση. Η άμεση ή έμμεση κατάργησή της θα οδηγήσει στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης.
ΜΑΡΙΝΟΣ ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος ΚΣ ΕΔΕΚ