Είναι αστείο να ασχολείται κανείς με τα όσα διαδραματίζονται στη Βουλή. Κάποιοι αρχηγοί και υπουργοί πλακώνονται, ως συνήθως, για το ποιος έχει περισσότερο δίκιο. Ο Τσίπρας βρίζει τον Μητσοτάκη και το ανάποδο και οι υπόλοιποι υπουργοί βγάζουν τα απωθημένα τους επιτιθέμενοι κατά πάντων.
Απ' όλα είχε το μενού αλλά ήταν ίδιο, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες συνεδριάσεις. Είχε διαπλοκή, Καρανίκες, απολύσεις, ΔΝΤ, ποιο αναπτυξιακό σχέδιο είναι πιο καλό και ποιος αρχηγός θα πει την καλύτερη ατάκα. Αμφιβάλλουμε αν ο κόσμος τους παρακολούθησε επί 7 ώρες να τσακώνονται σαν τα κοκόρια. Μόνο οι υπάλληλοι της Βουλής και οι δημοσιογράφοι, λόγω επαγγελματικής διαστροφής θα μπορούσαν να ασχοληθούν με ένα ακόμη θλιβερό θέαμα, μια ακόμη αστεία παράσταση.
Δεν έχει νόημα να πούμε αν ο Κυριάκος ήταν καλός, αν ο Τσίπρας ήταν προκλητικός και κουρασμένος, αν η Φώφη προσπαθεί να διασώσει το ΠΑΣΟΚ ή αν ο Θεοδωράκης πνίγεται στο Ποτάμι του. Και νομίζουμε ότι δεν έχει καμιά σημασία και για τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν αποφασίζουν με βάση τις σκιαμαχίες της Βουλής. Ίσως δεν αποφασίζουν και με βάση τα προγράμματα και τη σοβαρότητα που έχει κάθε πολιτικός, εξ' ου και τα φαινόμενα τύπου Σώρρα, Λεβέντη ή... Τσίπρα.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητά του. Η συνεδρίαση της Βουλής έγινε για τους αγρότες αλλά ανάθεμα κι αν ξέρει κάποιος από τους πολιτικούς αρχηγούς τι σημαίνει αγροτιά. Η συνεδρίαση εξελίχθηκε σε μάχη για το ΔΝΤ και για τον ΔΟΛ. Για το πρώτο θέμα κανένα κόμμα ουσιαστικά δεν γνωρίζει τι θέλει. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά και αυτός θα έπρεπε να ξέρει. Τα ήξεις αφήξεις δείχνουν παντελή έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Όμως και η ΝΔ οφείλει να ξεκαθαρίσει τι ζητά και πώς θα κυβερνήσει. Οι ατάκες, τα τσιτάτα και οι μπηχτές είναι καλές (όπως αυτή για την απόλυση του Τσίπρα) όμως ο Κυριάκος χρειάζεται κάτι περισσότερο. Κι αυτό είναι ουσία, πρόγραμμα, δυναμική αντιπολίτευση, καλύτερη επαφή με την κοινωνία.
Σε ό,τι αφορά τον ΔΟΛ τα πάντα κύλησαν όπως τα περιμέναμε. Αλληλοκατηγορίες για τη διαπλοκή αλλά καμιά απάντηση από την κυβέρνηση. Είναι τοποτηρητής ο Μουλόπουλος, έγινε deal για να μην πάει φυλακή ο Ψυχάρης; Παίζεται προσπάθεια άλωσης του τύπου από τον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Τσίπρας πέταξε την μπάλα στην εξέδρα, αν και... δάκρυσε για τους εργαζόμενους, όπως δεν είχε δακρύσει βεβαίως για τους εργαζόμενους στα κανάλια που θα έκλεινε.
Το συμπέρασμα από όλη την αστεία συνεδρίαση στη Βουλή είναι ότι η προεκλογική περίοδος συνεχίζεται έστω κι αν όλοι ξορκίζουν τις εκλογές. Κι ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας συνεχίζει να είναι αυτιστικό αφού δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει στην κοινωνία. Και σίγουρα, η αίθουσα του κοινοβουλίου απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από τον λαό.