Ήρθε η Αριάδνη, έφυγε, ήρθε τώρα και ο Βίκτωρ.
Αν περάσει και κανά σύστημα χαμηλού βαρομετρικού στα γρήγορα θα το βγάλουμε Αμπέμπε Μπεκίλα.
Όλα τα είχαμε, αυτές οι αμερικανιές μας έλειπαν.
Δίνουμε τώρα ονόματα και στα βαρομετρικά χαμηλά. Μάλιστα. Ονόματα. Μη τα
μπερδέψουμε.
Μη δούμε να κάνουν μ@λακία πέρα απ' τον ωκεανό,
..αμέσως να την αντιγράψουμε.
Παλιά δίναμε ονόματα μόνο στους "μικρούς μας φίλους". Οι άντρες μόνον. Καταλαβαίνετε. Άλλος τον έλεγε Γιώργο, άλλος Μάκη, άλλος Μήτσο, και πάει λέγοντας.
Ε, τώρα πώς θα δείξουμε ότι είμαστε "πολιτισμένοι" , παγκοσμιοποιημένοι ρε παιδί μου, του συρμού, avant garde μη χ@σω; Ονοματοδοτούμε και τις θύελλες.
Στα μνημόνια δώσατε ονόματα ρε λιγούρηδες;
Υπάρχει μεγαλύτερη λαίλαπα απ' τα μνημόνια;
Αβάφτιστα θα τα αφήσουμε; Τί είναι; Αγνώστου πατρός;
Να βγάλουμε το πρώτο "Ηλίθιο" , το δεύτερο "Τσολάκογλου", και το τρίτο το αριστερότερο "Πηλιογούση".
Έτσι. Για να θυμόμαστε και σε ποιούς τα χρωστάμε.
Άκου ονόματα στα βαρομετρικά!
Αλλά έτσι είναι ο έλληνας. Θέλει να αισθάνεται πολίτης του κόσμου. Αμερικανάκι.
Μη του κόψεις τα ονόματα στους κ@λόκαιρους, τον πέθανες.
Αυτό, και το σκί.
Διότι είναι γνωστό παγκοσμίως πως ο έλληνας χωρίς σκι δεν κάνει. Έτσι γεννιέται ρε παιδί μου. Μ' ένα ζευγάρι πέδιλα στα πόδια. Και ξαμολιέται. Και δώστου Παρνασσούς κι Αράχωβες, και Τρία-Πέντε Πηγάδια, και Καϊμακτσαλάν και Καλάβρυτα.
Δεν πα' να ψωμολυσσάει ο κόσμος απ' τα μνημόνια. Δεν πα' να μη μπορεί να πληρώσει 20 λίτρα πετρέλαιο για τον καυστήρα; Ο έλληνας-σκιέρ είναι large και αβέρτος.
Φακές θα φάει όλη τη βδομάδα, χόρτα θα βοσκήσει,
..αλλά λεφτά για Σαββατοκύριακο στον Παρνασσό θα βρεί.
Και σιγά τα λεφτά!
Βενζίνες, φαγητά, διόδια, καφέδες, λιφτ, μιφτ, νιχτ, κανα σουβενίρ, δυό ποτά, μία "μούρη" και διανυκτέρευση πεντ' έξη κατοστάρικα. Μιάμιση σύνταξη. Τζάμπα.
Ρε μνημόνια!
Και βρωμόκαιρους!
Για πάντα!..
Αν περάσει και κανά σύστημα χαμηλού βαρομετρικού στα γρήγορα θα το βγάλουμε Αμπέμπε Μπεκίλα.
Όλα τα είχαμε, αυτές οι αμερικανιές μας έλειπαν.
Δίνουμε τώρα ονόματα και στα βαρομετρικά χαμηλά. Μάλιστα. Ονόματα. Μη τα
μπερδέψουμε.
Μη δούμε να κάνουν μ@λακία πέρα απ' τον ωκεανό,
..αμέσως να την αντιγράψουμε.
Παλιά δίναμε ονόματα μόνο στους "μικρούς μας φίλους". Οι άντρες μόνον. Καταλαβαίνετε. Άλλος τον έλεγε Γιώργο, άλλος Μάκη, άλλος Μήτσο, και πάει λέγοντας.
Ε, τώρα πώς θα δείξουμε ότι είμαστε "πολιτισμένοι" , παγκοσμιοποιημένοι ρε παιδί μου, του συρμού, avant garde μη χ@σω; Ονοματοδοτούμε και τις θύελλες.
Στα μνημόνια δώσατε ονόματα ρε λιγούρηδες;
Υπάρχει μεγαλύτερη λαίλαπα απ' τα μνημόνια;
Αβάφτιστα θα τα αφήσουμε; Τί είναι; Αγνώστου πατρός;
Να βγάλουμε το πρώτο "Ηλίθιο" , το δεύτερο "Τσολάκογλου", και το τρίτο το αριστερότερο "Πηλιογούση".
Έτσι. Για να θυμόμαστε και σε ποιούς τα χρωστάμε.
Άκου ονόματα στα βαρομετρικά!
Αλλά έτσι είναι ο έλληνας. Θέλει να αισθάνεται πολίτης του κόσμου. Αμερικανάκι.
Μη του κόψεις τα ονόματα στους κ@λόκαιρους, τον πέθανες.
Αυτό, και το σκί.
Διότι είναι γνωστό παγκοσμίως πως ο έλληνας χωρίς σκι δεν κάνει. Έτσι γεννιέται ρε παιδί μου. Μ' ένα ζευγάρι πέδιλα στα πόδια. Και ξαμολιέται. Και δώστου Παρνασσούς κι Αράχωβες, και Τρία-Πέντε Πηγάδια, και Καϊμακτσαλάν και Καλάβρυτα.
Δεν πα' να ψωμολυσσάει ο κόσμος απ' τα μνημόνια. Δεν πα' να μη μπορεί να πληρώσει 20 λίτρα πετρέλαιο για τον καυστήρα; Ο έλληνας-σκιέρ είναι large και αβέρτος.
Φακές θα φάει όλη τη βδομάδα, χόρτα θα βοσκήσει,
..αλλά λεφτά για Σαββατοκύριακο στον Παρνασσό θα βρεί.
Και σιγά τα λεφτά!
Βενζίνες, φαγητά, διόδια, καφέδες, λιφτ, μιφτ, νιχτ, κανα σουβενίρ, δυό ποτά, μία "μούρη" και διανυκτέρευση πεντ' έξη κατοστάρικα. Μιάμιση σύνταξη. Τζάμπα.
Ρε μνημόνια!
Και βρωμόκαιρους!
Για πάντα!..