Του Γιάννη Μανιάτη*
Όσο κι αν ο τίτλος ξενίζει και δημιουργεί απορίες και προβληματισμούς, όπως άλλωστε ήταν κι εξ αρχής ο σκοπός του, είναι πέρα για πέρα αληθινός και μεταφέρει την αγωνία χιλιάδων ασφαλισμένων ελευθέρων επαγγελματιών που κινδυνεύουν να χάσουν τις εισφορές πολλών ετών και να μείνουν εκτός συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά για να γίνει ορατός και κατανοητός ο επερχόμενος κίνδυνος.
Για να μπορεί να παρακολουθήσει ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης τη συνέχεια, να εξηγήσουμε ότι μέχρι τα τέλη του 2016 οι εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών, ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ, είχαν ως βάση υπολογισμού τεκμαρτά εισοδήματα, καθοριζόμενα αυθαίρετα από την διοίκηση του ταμείου και ήταν γνωστά ως κλάσεις ή κατηγορίες. Σε αυτό το πλαίσιο ανά τριετία ο ασφαλισμένος υποχρεωτικά πήγαινε στην επόμενη κατηγορία, ανεξάρτητα εάν είχε αύξηση ή όχι στα εισοδήματά του και χωρίς να μπορεί να ασκήσει το συνταγματικό του δικαίωμα, ζητώντας να υπολογίζονται οι εισφορές του στα πραγματικά του εισοδήματα.
Η οικονομική κρίση του 2009 που συνεχίζεται ως τις μέρες μας, όπως είναι γνωστό επέφερε δραματική μείωση στα εισοδήματα και των ελευθέρων επαγγελματιών και χιλιάδες από αυτούς βρέθηκαν σε αντικειμενική αδυναμία καταβολής των ασφαλιστικών τους εισφορών που συνέχιζαν να υπολογίζονται με τεκμαρτά εισοδήματα εποχών οικονομικής ευμάρειας, γιατί η διοίκηση του ταμείου δεν είχε κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να μειωθούν, όπως ήταν υποχρεωμένη από τη σχετική νομοθεσία.
Αυτό το πλαίσιο ανομίας που είχαμε καταγγείλει καιρό πριν * είχε σαν αποτέλεσμα η πλειοψηφία των ασφαλισμένων να γίνουν οφειλέτες και οι περισσσότεροι εξ αυτών να είναι εκτός ρυθμίσεων, συσσωρεύοντας χρέη τα οποία μεγάλωναν διαρκώς, μετά και το ναυάγιο της εξαγγελίας για πάγωμα των οφειλών.
Στα προηγούμενα θα πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις, για να μπορέσει κάποιος επαγγελματίας να πάρει σύνταξη κι εφ’ όσον έχει τα απαιτούμενα χρόνια ασφάλισης και ηλικίας, θα πρέπει οι οφειλές του να μην υπερβαίνουν τις 20.000 και το ποσό της οφειλής ρυθμίζεται με τμηματική παρακράτηση από την σύνταξή του. Εάν η οφειλή του υπερβαίνει τις 20.000 καλείται να πληρώσει μετρητοίς τη διαφορά ή να χάσει όσα χρήματα είχε πληρώσει από την τσέπη του για εισφορές και να μείνει χωρίς σύνταξη, ενώ το κράτος θα διεκδικεί τις οφειλές με κατασχέσεις στον ίδιο ή στους κληρονόμους του.
Δηλαδή, ο κυρ Κώστας που μετά βίας κράταγε το μαγαζάκι του προκειμένου να συμπληρώσει την ηλικία για να βγει στη σύνταξη, με 30 συνεχόμενα χρόνια πληρωμένα ένσημα από την τσέπη του, λόγω των οφειλών του τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οφειλών που υπερβαίνουν τις 20.000, στην ουσία οφειλές προς τον εαυτό του, αφού το τμήμα της αναλογικής σύνταξης που δικαιούται να πάρει θα είναι με βάση το κεφάλαιο που θα έχει συγκεντρώσει στον προσωπικό του νοητό κουμπαρά, θα χάσει ΟΛΕΣ τις εισφορές που πλήρωσε και θα μείνει χωρίς σύνταξη και θα κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του ο ίδιος ή οι κληρονόμοι του.
Με ποια λογική έγινε αυτό; Αυθαίρετα, σάμπως ρώτησαν κανένα όταν έφτιαξαν αυτό το έκτρωμα; Βάσει ποιών νόμων; Βάσει του δικού τους "νόμου” που χρόνια κλέβει τις εισφορές όσων είχαν λίγα μόνο χρόνια ασφάλισης, καταργώντας στην πράξη κάθε έννοια ανταποδοτικότητας και δικαίου.
Αξίζει μάλιστα να σημειώσουμε ότι πρόσφατα το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε πως ήταν αντισυνταγματική η στέρηση σύνταξης σε δημόσιο υπάλληλο που είχε καταδικαστεί αμετάκλητα για το αδίκημα της κατ΄εξακολούθηση πλαστογραφίας με χρήση σε βάρος του Δημοσίου, κρίνοντας το μέτρο επαχθές και θυμίζοντάς μας πως ακόμα και στα χρόνια της οικονομικής κρίσης έχουμε δύο Ελλάδες, με άλλα μέτρα νομοθετικής πρόνοιας για την κάθε μία κι ένα Σύνταγμα - ακορντεόν που το ερμηνεύουν κατά το δοκούν.
Είναι προφανές λοιπόν ότι χιλιάδες ασφαλισμένων που αυτή τη στιγμή έχουν υπερβεί το όριο οφειλών και λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης δεν θα μπορούν να πληρώσουν τη διαφορά της οφειλής, θα χάσουν όσα χρήματα πλήρωσαν επί δεκαετίες για εισφορές από την τσέπη τους και θα μείνουν χωρίς συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Είναι προφανές ότι μιλάμε για δρομολογημένη οργανωμένη κλοπή από τις παραγωγικές τάξεις του τόπου, για την οποία δεν μιλάει κανείς και το επόμενο διάστημα προβλέπεται να είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα, με χιλιάδες επαγγελματιών χωρίς σύνταξη και πόρους να επιβιώσουν. Κοινωνικό πρόβλημα που ήταν ήδη γνωστό στη Βουλή από έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους το 2014 και θα είναι διαρκώς αυξανόμενο, οδηγώντας στην εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό χιλιάδες ελευθέρων επαγγελματιών.
*Ο κ. Γιάννης Μανιάτης είναι Συντονιστής κίνησης ασφαλισμένων ΣυμΠράττω.